EVENEMENT

Luiken dicht

Toch nog even over NOC*NSF, ons aller sportkoepel die op de Olympische Winterspelen  wederom een faux pas maakte bij de berichtgeving over een affaire. Op Yurigate in Rio de Janeiro volgde Jillartgate in Zuid-Korea, een restant van de Spelen, vier jaar daarvoor in Sotsji.

Schaatscoach Jillert Anema werd destijds op voorspraak van de toenmalige chef de mission Maurits Hendriks berispt voor iets wat NOC*NSF als matchfixing beschouwde. Anema had als coach van de Franse achtervolgingsploeg een dealtje willen sluiten met zijn collega Arie Koops van de Nederlandse ploeg.

Dat regelfetisjisten twisten over de vraag of er niet eerder sprake was van geritsel dan van matchfixing, doet even niet ter zake. Het gaat om de wijze waarop NOC*NSF dergelijke kwesties in de openbaarheid brengt. Aanvankelijk niet, later summier, maar altijd verkrampt. 

Even de situatie schetsen: NOSC*NSF is ter plekke met woordvoerder Geert Slot en de persvoorlichters John van Vliet en Sonya Schonewille. In het Holland Heineken House is Hans Nieuwenburg het aanspreekpunt voor de pers. Genoeg knowhow om ons journalisten te informeren, zou je zeggen.

Du moment dat de Volkskrant de kwestie Anema openbaart – knap werk van collega’s John Volkers en Erik van Lakerveld – schiet de top van NOC*NSF in een kramp en weten de communicatiedeskundigen het niet meer of zijn zij niet in staat bestuur, directie en management te overtuigen van meer openheid.

Dan is NOC*NSF plotseling moeilijk of amper bereikbaar, laat staan bereid tot het geven van een toelichting. Dan verloopt de communicatie met de media via persverklaringen, die op het gekste moment – na middernacht - verschijnen en vaak meer vragen oproepen dan beantwoorden. Maar nadere, heldere toelichting geven, ho maar.

Na het wegsturen van Yuri van Gelder in Rio de Janeiro werd de reden verpakt in een summier persbericht en daar bleef het bij. Tot NOC*NSF, na vijf dagen onrust vanwege journalistiek gewroet, besloot Van Gelders coach Bram van Bokhoven een exclusief interview aan De Telegraaf toe staan -  ,,om de berichtgeving in de hand te kunnen houden”. Alsof de sportkoepel er voor één krant is en niet voor alle media.

In kuststad Gangneung, de zetel van NOC*NSF tijdens deze Winterspelen, gaan wederom de luiken dicht als Jillertgate vier jaar na dato wordt onthuld. Eerst verschijnt er een persbericht in vraag-antwoord-vorm, met de bedoeling alle vragen te beantwoorden, plus de mededeling dat het IOC is ingelicht, vier jaar later (!)

NOC*NSF gaat daarmee op de stoel van de journalist zitten. Lijkt mij niet de bedoeling; verslaggevers moeten hun eigen vragen kunnen stellen. Een dag later volgt via NOC*NSF een persverklaring van Jillert Anema, ,,omdat er veel verzoeken om een reactie van  Anema waren binnengekomen”.

Hoe logisch, hoor en wederhoor is een journalistiek abc’tje. Inhoud van de verklaring: Anema zegt niets om de rust rond de sporters te bewaren. Alsof een uitleg van Anema de rust verstoord zou hebben. Wat een gotspe. Alleen de berichtgeving al zorgde voor onrust, die overigens weinig invloed had op de sporters, want die presteren geheel naar verwachting. Een onzin-argument dus.

Twee dagen later weer een verklaring, maar dan heel triomfantelijk: ‘IOC verklaart gang van zaken rond Sotsji compliant.’ Compliant, compliant? IOC-taal, dat in goed Nederlands vertaald kan worden als dat iets volgens de regels is verlopen.  Wederom geen ruimte voor vragen. Berichtgeving vanuit de ivoren toren. 

Hoe moeilijk kan het zijn, beste mensen van NOC*NSF, om een kwestie te duiden op een persconferentie met alle betrokkenen. Leg uit, beantwoord vragen, zodat de zaak helder wordt gemaakt, elk medium zijn verhaal kan vertellen en lezers. Luisteraars en kijkers normaal en goed geïnformeerd worden. Transparantie heet zoiets. 

HENK STOUWDAM

NRC