De trainer van 2018!

In de donkere dagen voor kerst zat ik even naar ADO Den Haag - PEC Zwolle te kijken. Het was niet zo druk verder.

Aan John van ‘t Schip werd door de mensen van Fox Sports de vraag gesteld wat hij vond van de situatie bij Ajax. Daar was Marcel Keizer net ontslagen en als we de (op dat moment) onbevestigde berichten mochten geloven was Erik ten Hag gevraagd zijn opvolger te worden.

John hield zich op de vlakte. Logisch. De wedstrijd stond op het punt van beginnen. John heeft het naar zijn zin bij Zwolle, zei hij. Werkte goed samen met de staf. De resultaten zijn sensationeel. Al bleek later op de avond dat het bij ADO-uit niet zo goed ging.

Ik vroeg me af of John er van baalde dat hij niet was gevraagd. Ik had het wel logisch gevonden. Oud-Ajacied en groot Ajacied. Prachtige speler. Goeie trainer. Verliest de realiteit nooit uit het oog. Weet dat het leven niet ophoudt bij een nederlaag. Doet ook nooit alsof in dergelijke gevallen de wereld vergaat.

Erik is een soort van mister FC Twente. Dat spreekt mij wel aan. De enige echte mr. FC Twente is natuurlijk Epy Drost. Daar kan Erik ook niks aan doen. Epy in Enschede evenaren is onmogelijk. Maar ja. Epy werd trainer van FC Dordrecht. Erik doet het daar niet meer voor.

Net als Marcel Keizer, die ik graag wat meer tijd had gegund, schijnt Erik tot de nieuwe lichting te behoren. Ze zijn op zoek naar veranderingen, trappen heilige huisjes omver en verrassen elke week opnieuw. Het duurt altijd even voordat iedereen dat begrijpt.

Ooit was ik met een wedstrijd van Ajax in het verre Erfurt. Ajax speelde nog Europees destijds. Kort voor aanvang drong het tot mij door dat ‘Schip’ was gepasseerd. Ik ging meteen naar Louis en die legde mij, vlak voor de wedstrijd, uit wat er aan de hand was. ‘Schip’ wilde niet meer rechterspits spelen en Louis besloot daarop dat hij dan maar even helemaal niet speelde.

Uit verslagen van collega’s die PEC dagelijks volgen begreep ik dat John bij Zwolle negen spelers op een andere positie laat spelen, vergeleken met vorig seizoen. En dan zo presteren, dat noem ik visie.

Ik kan me herinneren dat ik in het begin van de jaren negentig met Oranje naar Portugal ging. Toen we op het vliegtuig stapten bleek dat John niet mee ging, omdat hij op het punt stond vader te worden.

Ik vroeg aan de bondscoach, meneer Michels, wat hij daar van vond. ,,Ik denk dat mevrouw Van het Schip ook wel zonder meneer Van het Schip kan bevallen’’, zei meneer Michels. Duidelijk!

Ik vond dat toen ook wel, maar het zette mij - vrijgezel nog in die tijden - wel aan het denken. Het duurde even voor ik door kreeg dat John gelijk had. Toen ik op het punt stond vader te worden bleef ik ook thuis, in plaats van verslag te doen van Sparta - FC Twente. Dat ik de geboorte van mijn eerste kind heb meegemaakt heb ik mede aan John te danken!

Misschien wordt John nog wel eens de trainer van Ajax. Zover is het nog niet. Hij wordt eerst de trainer van 2018!

GERT LAMMERINK

 

Gert Lammerink (1962) schrijft deze wekelijkse column op persoonlijke titel. Hij werkt sinds 1988 bij het ANP, was in die periode twee keer chef sport, werkte daarnaast als algemeen eindredacteur en combineert tegenwoordig dat werk met sportverslaggeving. Hij deed verslag van vier Olympische Spelen (2002, 2004, 2006 en 2008). Daarnaast bezocht hij vele WKś voetbal (1990, 1994, 1998, 2010), EK’s voetbal (1992, 1996, 2000, 2008) en verder tal van titeltoernooien in het schaatsen, paardensport en judo.