Handbal op tv

Er zijn maanden onderhandelingen gepleegd, maar het lijkt de ultieme poging om alleen nog maar de abonneezenders aan sportrechten te helpen.

Dat is in Duitsland een hele kwestie die in 2015 al aan de orde was. Toen kon de publieke televisie ook niet aan de rechten komen en sprong Sky voor een keer in. De Europese titelstrijd van een jaar later, in Polen, was weer wel te zien bij ARD en dat trok, bij de gewonnen finale, een kijkerspubliek van 12,98 miljoen.

Nu voor het volgende WK is alweer de patstelling bereikt. Niemand wist hoe het verder moest. Duitsland is een handballand, bovendien een land waar in tegenstelling tot vrouwenland Nederland de mannenteams de ware aandacht trekken. Maar de Internationale Handbal Federatie (IHF), voorgezeten door de megalomane Egyptenaar Hassan Moustafa, heeft de tv-rechten verkocht op een wijze die de verbreiding van de sport onrecht aandoet.

Sinds Nederland geïnteresseerd is in vrouwenhandbal, de wat minder gespierde en elegantere tak van de sport, weten we wat tv-kijken van handbal inhoudt: van het ene flitsende moment naar het andere gaan. In vergelijking met voetbal: uiterst opwindend. Duitsland krijgt het eigen mannenteam, de Europees kampioen hardgooien, toch nog te zien. De hoofdsponsor van de DHB, de Duitse handbalbond, heeft een internet tv-kanaal opgetuigd en gaat, na betaling van een hoog rechtenbedrag, het WK handbal in buurland Frankrijk tonen.

De sponsor is de DKB, de naam die u ook op de wintersportteams van het land zo vaak aantreft. De Deutsche Kredit Bank redt een toernooi voor meer dan zijn klanten. Zou Rabobank zoiets doen, als de hockeyers niet meer te zien zijn op hun WK. De handbalsters van Nederland zijn tegenwoordig, WK en EK, alleen nog maar te zien bij Ziggo. Dat leidt tot een kijkerspubliek van 400duizend voor een EK-finale tegen Noorwegen, waar een potentieel (bewijs van de Olympische Spelen die wel in de handen van NOS lagen) van drie miljoen beschikbaar is.

Dan hebben we het nog maar niet over het enorme conflict over de radiorechten. Franse zenders mogen geen verslag doen van de wereldtitelstrijd in eigen land, als ze niet voor de rechten betalen. Die waarneming zou vrij van rechten moeten zijn, aldus de Franse wet.

 De Arabieren houden de poot stijf. Alleen Kroatië heeft tot nu toe betaald. De radiorechten komen bovenop de technische voorziening die 13.500 euro bedraagt, zo meldt het protesterende AIPS-bestuurslid David Naert.

Er lijkt een enorme strijd aan te komen. Nederland heeft er nog niet mee te maken gehad. Radioverslaggever Richard van der Made zou het namens de NOS kunnen uittesten, in december in Leipzig waar de nationale vrouwenploeg het WK speelt. Ikzelf ga vrijdag naar Rouen, naar het WK handbal. Niet om te verslaan, maar gewoon om te kijken, met vrienden. Daar gaan die Arabieren dan weer niet over.

John Volkers
Vice-voorzitter NSP