SCHOT VOOR DE BOEG

Verwachtingsjournalistiek

Sportjournalistiek is aan doorlopende verandering onderhevig en dat is maar goed ook. De wereld wijzigt in rap tempo en radio, tv, websites en kranten moeten mee in die maalstroom van zich voortdurend wijzigende omstandigheden.

Aangejaagd door sociale media raast het transfernieuws dezer dagen via smartphones en tablets naar de ogen van de nieuwsconsumenten.

We zitten middenin in het transferseizoen en er trekt een gekmakende golf van geruchten aan ons voorbij. Tot nog niet zo lang geleden waren het voornamelijk internetgekkies en diehard fans die hun wensdromen op Twitter slingerden, maar tegenwoordig lijkt ook de meer serieuze journalistiek zich over te geven aan verwachtingen en voorspellingen.

Feiten lijken van secundair belang te zijn. De lezer, luisteraar of kijker gaat graag mee het casino van de speculatie in. De journalist geeft de voorzetten in deze Fantasy Transfer League, de mijmerende volgers kunnen vervolgens hun eigen droomelftal invullen.

Als echte td’s stellen ze elftallen samen, waarbij gespeculeerd wordt over spelers die mogelijk eventueel en misschien gaan vertrekken, waarna vervolgens al dan niet haalbare groeibriljanten, potentiële internationals of terug te halen ervaren spelers voor de broodnodige balans ervoor in de plaats worden gezet.

Jörgensen naar Everton, Vejinovic naar Swansea City, Haps naar Feyenoord en Tete naar Galatasaray, het kan wel of niet waar zijn, maar je kunt er zo lekker over lullen met vrienden en vriendinnen. Het oogt als onschuldig vermaak.

Wat verbazingwekkend is, is dat het niet meer lijkt uit te maken of er een kern van waarheid in zit. In de kranten kon nog vis worden verpakt, maar virtuele voetbaltransfers vervliegen net zo snel als ze gekomen zijn, overigens niet nadat ze honderden of duizenden keren gecopy-pastet zijn.

Begrijp me goed, ik verlang niet terug naar de tijd waarin een van mijn oud-collega’s een aanstaande transfer – een nagenoeg zekere overgang - uit de krant hield omdat de handtekeningen nog niet waren gezet. Ik besef dat de nieuwshonger – ook als er nog maar besprekingen en verkenningen zijn – gestild moet worden. “Feed the monster’’, noemde de overleden pr-man Graham Jones van de renstal Minardi (nu: Torro Rosso) dat altijd. In de Formule 1 waren er tijdens het ‘Silly Season’ ook doorlopend bespiegelingen over de vraag welke coureur voor welke renstal zou gaan rijden en welke motor het volgende jaar achterin de bolide zou liggen.

Maar tussen al dat al dan niet gefabriceerde nieuws heeft de serieuze sportjournalist natuurlijk nog wel een taak te vervullen. Want door toedoen van Donald Trump liggen de beschuldigingen van ‘fakenews’ of nepnieuws tegenwoordig overal op de loer. Dat is helaas geen speculatie, maar een onmiskenbaar feit.

 

Gerard den Elt 
Bestuurslid NSP