SCHOT VOOR DE BOEG

De compensatie komt later wel

Het is lekker doorwerken in de Tour de France. Net zoals het stevig aanpoten is op de Olympische Spelen, bij grote voetbaltoernooien, bij alle sportevenementen, waar ook ter wereld. 

Daar is niks mis mee trouwens. We hebben ooit voor dit leven gekozen, we weten wat de gevolgen zijn. Drie weken van huis, drie weken raggen van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds laat. Kriskras door Frankrijk rijden, zonder tachograaf in de auto. En als het even niet anders kan, onderweg een snelle hap eten in een Buffalo Grill of een tankstation langs de autoroute.

Vorige week viel ik van mijn stoel toen ik van mijn Deense radio-collega hoorde dat hij er die dag helemaal alleen voor stond. Waar normaliter zijn apparatuur op de finish wordt aangesloten door een technicus, waar gewoonlijk de verbindingen via een radiowagen in de ‘zône technique’ open, was hij solo aan het prutsen op zijn commentaarpositie. Het zag er een beetje sneu uit.

Wat er aan de hand was? De technici van de Deense radio hadden vrij. Verplicht. Dat had de vakbond bedongen, vertelde hij. Voor het eerst was hij op zichzelf teruggeworpen in de chaos van de Tour. De buffelaars achter de schermen, want dat zijn het, hebben vanaf dit jaar recht op één vrije dag in de week. En die vrije dag viel toevallig niet samen met de rustdag in de ronde. De radio-collega was de enige die mocht werken, hij had dispensatie. De lucky bastard.

Ik moest ineens terugdenken aan de jaren waarin ik het commentaar mocht verzorgen bij de grote atletiekevenementen in de wereld. Meestal zat ik naast de collega’s van de Duitse radio. En het viel me al op dat mijn buurmannen elkaar regelmatig afwisselden. De ene dag zat er een commentator en een analist van het ZDF naast me, de andere dag een koppel van het ARD. Om en om dus, niet echt een lekkere manier om in een toernooi te groeien.

Daar was de verklaring vooral van politieke aard. Twee grote publieke omroepen die beide de mogelijkheid moesten hebben om zich te profileren met een voor Duitsland belangrijke sport. Maar op de achtergrond speelden ook de arbeidstijden van de medewerkers een rol. Hoe dan ook, het deed nogal gekunsteld aan, ik kan me niet voorstellen dat het publiek er iets mee opschoot.

Voor alle duidelijkheid. Ik heb niets tegen de sociale verworvenheden die vakbonden en andere standsorganisaties ons hebben bezorgd. Uitbuiting ligt nog altijd op de loer, zelfs in deze tijden. Maar als je ervoor kiest om je werk te doen gedurende een groot sportevenement, kies je er ook voor om enkele weken achter elkaar te werken. De compensatie komt later wel.

Wat dat betreft ben ik blij dat wij geen opdracht van hogerhand hebben gekregen om tijdens deze ronde op gezette momenten gas terug te nemen. Zelfs niet op de rustdag, de dag waarop ik dit stukje tik.

Vanochtend om negen uur zijn we vertrokken vanuit ons hotel, om één uur kwamen we aan in Bergerac, waar we te gast zijn bij de wielerploeg van Sunweb. Vanaf twee tot zes uur moeten er bijdragen worden geleverd aan verschillende uitzendingen op Radio 1 en andere publieke zenders, en om een uur of zes vertrekken we weer naar het volgende hotel op de route. Morgen weer een etappe, dan begint de tweede week van de Tour de France.

Ze kunnen me niet gelukkiger maken.

 

Gio Lippens

Voorzitter NSP