SCHOT VOOR DE BOEG

Aanrader

Tien jaar geleden nam ik het vliegtuig naar IJsland, toen nog steenrijk visserseiland in het noorden van Europa, om deelnemend journalist te zijn aan Play the Game. Dat stond al bekend als invloedrijk congres voor sportjournalisten, bestuurders en ander sportvolk.

Het was een geweldige bijeenkomst. Ik herinner me Jörg Jaksche, de Duitse wielrenner, die nog een keer uitlegde waarom hij de klokkenluider van epogebruik was geweest.

De grote namen uit de diepgravende tak van de sportjournalistiek waren er ook: Jens Weinreich uit Berlijn, David Jennings van de BBC, Thomas Kistner van de Süddeutsche, de Canadees Declan Hill (CBC). Uit Nederland was Paul Ruijsenaars meegekomen, oud-basketbalinternational, andragoog en managementadviseur die op eigen kosten zijn idealisme ging uitventen. Hij sprak van de ‘dopinginquisitie’ die volgens hem middeleeuwse wetten toepaste op de renner van de 21ste eeuw.

De sportcritici gingen los op de uitwassen van doping, van matchfixing (toen nog grotendeels onder de radar) en het ontbreken van goed sportbestuur, good governance. IOC-leden zegden massaal af. Alleen Dick Pound was erbij, in zijn rol van voorzitter van het wereld antidoping agentschap WADA. Ik herinner me nog een wandeling met Pat McQuaid, de Ierse voorzitter van de UCI, die zich kwetsbaar durfde op te stellen. Hij was gekomen, hij kreeg op zijn kop, maar beloofde beterschap.

Dat was de vijfde editie, in 2007. De conferentie ontstond in 1997, op basis van Deens geld en Deense interesse. Jens Sejer Andersen, zacht doch nadrukkelijk, voerde de club aan die een doortimmerd programma van vier dagen in elkaar zetten. Ik was zo onder de indruk dat ik trachtte het congres naar Nederland te brengen, maar de belangstelling was lauw. Ik voerde een gesprek met Frank van den Wall Bake. Hoe kwamen we immers aan geld voor zo’n groot congres?

Twee jaar later waren we dus gewoon in het Britse Coventry voor een minstens zo belangwekkend congres, met Yves Kummer (EU Athletes) en Herman Ram (Doping Autoriteit) als Nederlands gasten. Ik verloor het congres daarna langzaam uit het oog, te druk met de actieve sport. Maar beval het aan bij onderzoeksjournalist Mark Misérus van mijn Volkskrant. Er ontstond toch enige traditie die ook door anderen in stand werd gehouden: Guus van Holland, ex-NRC, schreef nog maar twee jaar geleden een aantal heerlijke verhalen voor de website Sport & Strategie.

Mijn hart sprong op, toen ik vorig jaar te horen kreeg dat Play the Game dan toch een keer Nederland zal aandoen: het land dat graag de mond vol heeft van zuivere sport en goed bestuur. Minister van Sport, Edith Schippers, vond het 100duizend euro waard. Het congres is in lijn met de zaken waar ons land achter staat, zo sprak zij: transparantie, democratie en integriteit. Het Deense congres wordt vanaf volgende week zondag (26 november) in Eindhoven gehouden.

Het Russische dopingvraagstuk is een van de grote zaken die tegen het licht worden gehouden. De kracht van de vragenstellers werd blijkbaar gevreesd, want de aangekondigde komst van de Russische sportminister Pavel Kolobkov werd (helaas) na tien dagen al weer ingetrokken. De Rus wordt vervangen door de Amerikaanse dopingvorser Travis Tygart, de man die Marion Jones en Lance Armstrong op hun dopingovertredingen wist te pakken. Hij spreekt op de openingsdag en neemt plaats in een panel om lastige kwesties te verklaren.

Op 30 november eindigt de conferentie die je als journalist minimaal een keer meegemaakt moet hebben. Ik meen dat een ticket voor PtG ook van belang is om het geweldige werk van de Deense waarheidsvinder Jens Sejer Andersen te ondersteunen. Nog een tip: interview de man.

 

John Volkers

Vicevoorzitter NSP