Koen Suyk, fotograaf

Méér dan veertig jaar al fotografeert Koen Suyk (63) hockeywedstrijden, naast veel andere sporten en wat zich verder aandient. ‘Een ware ambassadeur van de hockeysport’, noemde Rogier van ’t Hek, voorzitter van De Batavieren, hem onlangs toen de fotograaf door deze vereniging werd geëerd met de Eisenhower Trofee. Een nieuwe prijs, na onder meer drie hoofdprijzen bij de Zilveren Camera plus de NSP-Fotojaarprijs 2015.

De Batavieren? De Eisenhower Trofee? Leg eens uit, Koen.

,,De Batavieren bestaat al sinds 1937, het is een vereniging van circa 350 leden, allemaal hockey-internationals of spelers die verdiensten hebben in het hockey. Bij de jaarvergadering waarvoor ik was uitgenodigd waren ze allemaal, met 130 man, in smoking. Een mannenclub dus. De hockeyvrouwen hebben ook zo’n club, De Zwarte Tulpen. De Eisenhower Trofee wordt al sinds 1967 jaarlijks uitgereikt.”

Mediavertegenwoordigers worden maar hoogst zelden onderscheiden daarmee. Waarom viel de keus op jou?

,,Naar mij werd verteld vanwege mijn jarenlange inzet als fotograaf bij hockeywedstrijden. Ik was blij verrast.”

Hockey ligt jou wel het meest na aan het hart?

,,Ja, ik heb zelf gehockeyd, bij Rood Wit in Aerdenhout. Ik heb mijn vrouw leren kennen toen ze bij Bloemendaal speelde. Ik ben vrijwilliger bij Bloemendaal, elke maandagmorgen. Ook maai ik de twee natuur-grasvelden die er nog zijn. Toen ik bij Poppe de Boer in Haarlem als fotograaf begon, keek ik al meteen uit naar mijn eerste hockeywedstrijd. Later heb ik bij het ANP veel hockey gedaan. Zes Olympische Zomerspelen onder meer.”

Wat deed je nog meer bij het ANP?

,,Ik heb er na De Boer en Anefo dertig jaar met plezier gewerkt. Veel sport, maar ik ben ook met staatsiebezoeken mee geweest, heel veel politiek gedaan, vaak lang wachten bij het Torentje, de treinkaping bij De Punt. Maar sport bleef toch altijd het leukste om te doen. Veel Europa Cup-tripjes, voetbalinterlands. EK-toernooien, het WK van 1994 in Amerika.”

Je werkt nog steeds voor het ANP?

,,Ja, acht jaar geleden ben ik overtallig verklaard. Sindsdien werk ik als freelancer, heerlijk is dat. Voor het ANP doe ik hockey, tennis en golf. Volgende week zit ik bij de World Hockey League in India. Daar werk ik voor de hockeybond en het ANP die mij gezamenlijk betalen. Verder werk ik voor wat golfbladen en de golffederatie en maak ik nu voor de beeldbank van het Jeugdsport- en Cultuurfonds foto’s van kinderen die zwemmen, streetdancen, karate en zo. Heel leuk om te doen.”

Maar wat als je voor het ANP een nieuwsfoto maakt die de hockeybond niet welgevallig is?

,,Daar zullen ze bij de hockeybond niet moeilijk over doen, die begrijpen dat wel. Hockeyers zijn meestal relaxed, ze werken altijd graag mee als ik iets wil. Ze zien het belang in van een goede foto.”

 Is hockey ook de sport die je het liefst fotografeert?

,,Ja, niet alleen omdat ik met hockey ben opgegroeid Het kan ook spectaculaire beelden opleveren. Dat geldt ook voor tennis, handbal, tafeltennis, voetbal, judo. Ja, veel sport met een balletje, hoewel voetbal mij niet meer zo trekt, vooral door het gedoe eromheen, de tijd die je nodig hebt van te voren, de beperkingen waarop je als fotograaf stuit.”

En welke sport vind je de lastigste?

,,Ik heb zowat alle sporten gedaan, maar volleybal vind ik wel de moeilijkste. Ik ben nogal klein en door dat net vond ik het altijd maar lastig een goede positie te kiezen. Schaatsen vind ik een saaie sport om te fotograferen. Ik ben ook maar één keer, in 1984, op de Olympische Winterspelen geweest.”

HENK MEES