Peter de Jonge, schrijver van boek over Zeeuwse sporters

Zeventien Zeeuwse sporters komen aan bod in het boek ‘Van Raas tot Rico’ van Peter de Jonge,  voormalig sportverslaggever en oud-hoofdredacteur van het Algemeen Dagblad, en Wim van Gorsel. Daarin een interview met Jan Raas, die al vijftien jaar zwijgt over zijn plotselinge breuk als ploegleider met de wielerploeg van Rabobank en zijn afscheid van het wielrennen.

Was dit het eerste interview met Raas sinds zijn vertrek bij Rabobank, Peter?

,,Nee, in 2015 heeft Jan Raas meegewerkt aan een boek van Wiel Verheesen over de Amstel Gold Race. Toen heeft hij alleen specifiek over zijn prestaties in de Gold Race willen praten.”

En nu?

,,De afspraak was dat het interview alleen ging over zijn overgang van amateurs naar profs en  hoe hij daar toen persoonlijk mee is omgegaan. Hoe hij trainde in die tijd, hoezeer hij getwijfeld had om de stap naar de profs te zetten. Dat hij zo getwijfeld had, was onbekend en paste mooi bij de opzet van het boek: nog onbekende verhalen van bekende sporters.”

Prikkelt het dan niet om opheldering te krijgen over de breuk met Rabo?

,,Een heleboel collega’s jagen al jarenlang op dat antwoord. Als ik dat had gewild, moet ik een biografie gaan schrijven. In dit boek vond ik dat ik moest me richten op iets wat zich in Zeeland heeft afgespeeld. Het boek  is namelijk uitgekomen ter gelegenheid van de Week van het Zeeuwse Boek.”

Welke andere sporters komen er aan bod?

,,Rico Verhoeven natuurlijk, want die is geboren op Tholen. Verder drie wielrenners; naast Jan Raas ook Jo de Roo en Keetie van Oosten-Hage. Drie voetballers staan er in: Danny Blind, Jan Poortvliet en Frans de Munck.”

Nog iets onbekends over Frans de Munck ontdekt?

,,Frans de Munck was vijf jaar na de Tweede Wereldoorlog de eerste Nederlandse voetballer die voor een Duitse club ging spelen. Dat lag toen heel gevoelig. In het boek krijg je begrip voor die stap. Bijzonder is ook wat De Munck in zijn contract met FC Köln had laten vastleggen. Hij was een geweldige ijdeltuit en had daarom bedongen dat hij nooit op een gravelveld hoefde te trainen en niet verplicht kon worden in het tweede elftal te spelen.”

Nog meer onthullingen?

,,Het verhaal met Els Vader die als atlete drie keer aan de Olympische Spelen heeft deelgenomen, vond ik opmerkelijk. Ze is getrouwd met Haico Scharn, ook een olympisch atleet, en ze hebben een dochter die vanaf haar tweede jaar problemen heeft met haar nieren en op haar vierde een niertransplantatie onderging. Micky won goud op de Wold Transplant Games en is voor haar ouders nu de enige echte topsporter. Het verhaal van Micky maakt duidelijk dat topsport niet alleen gaat om tijden en medailles, maar ook om de mensen zelf.”

HENK MEES