‘Investeer juist nu tijd in je bedrijf’

Wat pak je als freelance-fotograaf aan in deze tijd waarin nog nauwelijks iets valt te fotograferen? Huub Keulers geeft een inkijkje. Zijn boodschap: ‘Investeer tijd in je bedrijf zodat de impact van de ccris wordt verzacht.’ 

 

Door Huub Keulers

 

Het Coronavirus veroorzaakt wijdverbreide bezorgdheid en treft iedereen over de hele wereld, dus ook grote bedrijven, mkb’ers en freelancers. Wereldwijde aandelenmarkten zijn gedaald, sportevenementen worden gecancelled of uitgesteld en een recessie dreigt. Ook voor sportfotografen zijn dit bittere tijden.

 

 In dit artikel wil ik graag aangeven hoe ik hiermee om ga en welke kansen er liggen nu we noodgedwongen wat meer tijd rondom ons huis moeten doorbrengen. Zeker nu mijn fotografie-opdrachten, net als van veel collega fotografen, (bijna) tot nul teruggedraaid zijn. Gelukkig komt een klein gedeelte van mijn inkomsten uit freelance webdesign activiteiten voor de politie en zijn onze vaste lasten redelijk laag, waardoor onze financiële reserves niet volledig aangesproken hoeven te worden.

 

Maar helaas zal dit niet voor iedereen gelden. Voor alle duidelijkheid dit artikel gaat puur over het feit hoe ik omga met deze situatie. Ik ben me er heel goed van bewust dat dit voor iedereen anders kan en zal zijn. Het doel is vooral om ideeën en ervaringen met elkaar te delen. Misschien vind je wel een goed idee voor jouw specifieke situatie hieronder.

 

De tijd slim gebruiken om in mijn bedrijf te investeren

 

Plots is mijn agenda behoorlijk leeg. Oei, wat nu? Na wat bezinning kom ik voor mezelf uit bij drie opties. Ik kan als een gek foto’s gaan maken van alles rondom de Corona-crisis en aanbieden aan het persbureau waar ik normaliter voor werk. Maar veel op pad gaan is niet slim omdat ik, als hartpatiënt, tot een risicogroep behoor. Ook kan ik geobsedeerd raken door nieuwsupdates en mijn tijd verspillen met onder meer Netflix. Of ik kan de tijd gebruiken om juist nu in mijn bedrijf te investeren, zodat de huidige en toekomstige impact van deze crisis wordt verzacht en ik klaar ben voor succes wanneer ons leven straks weer ‘normaal’ is. Uiteraard heb ik voor het laatste gekozen. Maar over welke activiteiten heb ik het dan?

 

• Ten eerste heb ik naar mijn online aanwezigheid gekeken. Mijn website heeft daardoor een goede onderhoudsbeurt gehad. Ik heb de doelgroepen van mijn diensten bekeken en daar mijn websitestructuur, teksten en afbeeldingen op aangepast. Verder heb ik onderzoek gedaan naar de vindbaarheid van mijn website bij de Google zoekmachine. Na diverse aanpassingen staat mijn bedrijf nu op nummer 1 met de zoekterm “Sportfotograaf Limburg”. Eerder kwam ik op de eerste pagina van de zoekresultaten niet voor. Niet dat dit alles zegt want dit kan volgende week weer anders zijn maar het is een begin.
• Ook op social media ben ik wat actiever de laatste tijd. Nu ik fysiek wat minder zichtbaar kan zijn houd ik online wat meer contact met mijn klanten, collega fotografen en sporters. Waar kunnen we elkaar op welke manier door deze lastige periode heen helpen? Maar ook kennisdeling. Dit laatste is iets wat, eerlijk gezegd, in mijn ogen iets te weinig gebeurt onder beroepsfotografen. Juist dit is een periode om afscherming van kennis en kunde wat meer los te laten en met elkaar te delen. Ik ben ervan overtuigd dat we daar uiteindelijk beter van worden. Het is beter om te helpen dan geholpen te moeten worden. Zo investeer ik in contacten door fotografie gerelateerde vragen te beantwoorden met mensen uit mijn netwerk. Je weet nooit welke andere zaken daaruit later voortvloeien.
• Op dit moment ben ik bezig met het maken van een nieuwsbrief. Op die manier hoop ik mijn bestaande klanten te kunnen blijven informeren van lopende zaken en eventuele nieuwe projecten of diensten waar ik ze mee kan ondersteunen.
• Een ander hot item is mijn werkproces van Photomechanic en Lightroom. Waar kan het beter, sneller en efficiënter? Met archief RAW-foto’s heb ik met werkprocessen proef gedraaid. Hier is zeker nog wat winst te behalen.
• Uiteraard kijk ik ook naar mijn vaste kosten. Zo heb ik o.a. abonnementen die ik stil heb gezet. En geloof me, die heeft bijna iedereen. Ik kan ze altijd opnieuw activeren als we uit deze crisis zijn.
• Naast sport- en evenementfotografie en het verzorgen van (sport)fotografie workshops is schrijven ook een van mijn zzp-activiteiten. Zo heb ik nu wat meer tijd voor het schrijven van een nieuw educatief fotografieboek en schrijf ik wat meer artikelen voor twee grote foto-communities. Maar zo ga ik ook een atlete helpen met haar website. Met andere woorden: ik heb gekeken welke meerwaarde ik, naast fotograferen, nog meer kan hebben.
• Een bedrijf runnen is moeilijk, ook als freelancefotograaf. Als fotograaf ben je goed in je vak maar ben je dat ook als je zakelijke beslissingen moeten maken, jezelf moet promoten of je financiële administratie bij moet houden. Misschien is dit wel een tijd om je skills te verbeteren op dat vlak waardoor je als zzp’er beter uit de verf kunt komen. Er zijn o.a. voldoende YouTube-video’s waar je uit kunt putten.
• Investeer in je gezondheid. Twintig minuten in de zon lopen of zitten is al voldoende om je dagelijkse portie vitamine D binnen te krijgen. Zo ben ik wat meer in de tuin, werk buiten op mijn laptop en doe ik iedere ochtend wat oefeningen. Helaas uit noodzaak omdat de sportschool dicht is.
• Als laatste heb ik mijn fotoapparatuur overzicht in Excel bijgewerkt en aan de hand daarvan mijn cameraverzekering aangepast. Helaas is hierdoor de premie wel hoger uitgevallen -:)

 

Daarnaast staan er nog wat activiteiten op de planning. Zo ga ik missende gegevens uit mijn klantenoverzicht bijwerken, mijn fotoapparatuur die op zolder ligt goed onderhouden/ordenen en duik ik nog eens dieper in de mogelijkheden van de Canon AF instellingen van mijn 1Dx. Voor dit laatste heeft Canon trouwens een mooi boekwerkje samengesteld. Klik hier om dit document te bekijken.

 

Net op het moment van afsluiten van dit document belt mijn moeder. Ze zit in een verzorgingstehuis en mist natuurlijk het contact met ons. Een uur daarna belt mijn schoonmoeder. Ik hoor mijn vrouw zeggen: ,,Ja, mam ik kom morgen weer”. Ze is 93 en woont nog zelfstandig.

 

Dit artikel gaat over onze fotografie-activiteiten en die zijn op dit moment van minder belang natuurlijk. Het leven daarbuiten gaat door hoewel met behoorlijk wat aanpassingen en voor sommigen met veel verdriet. Mijn gedachten gaan vooral naar hen uit, direct of indirect betrokken bij deze crisis.

Let goed op elkaar, steun je naasten en help je collega-fotografen al is het maar met het beantwoorden van kleine vragen waar iemand mee zit. Hopelijk zien we elkaar weer later dit jaar in een blakende gezondheid op een van de mooie sportevenementen.

Blijf s.v.p. alert en vooral gezond!