Nieuws

ULTRASNELLE FOTO’S

Sneller nog dan één rondje op de olympische schaatsbaan van Gangneung verschenen de foto’s van het ANP op het net.  ,,Als een schaatser voor de tweede keer langskwam, stond zijn eerste passage al op het net”, vertelt Vincent Jannink, een van de drie ANP-fotografen bij de Olympische Winterspelen. 

Hoe dat zo snel kon, legt Jannink uit. ,,Het begint bij een goede voorbereiding. Daar hebben we in de week voordat de Spelen begonnen veel energie ingestoken. We hebben een kabel laten aanleggen langs de baan, voor een stabielere en snelle verbinding, en om niet afhankelijk te zijn van wifi. We zijn toen ook in overleg gegaan met de foto-manager van de schaatsbaan. Met hem hebben we goed onze wensen kunnen bespreken en ook nog een foto-positie extra weten te creëren. Tijdens de wedstrijd kwam het erop neer zo snel mogelijk de eerste foto’s te schieten. Dan maak je een keus, je kijkt naar de goede schaatshouding, of de olympische ringen in beeld zijn. Als je twee of drie van die foto’s kunt aanvinken en versturen vanuit de camera, zijn ze in no-time bij het ANP.”

De drie ANP-fotografen in Zuid-Korea. Vanaf links: Jerry Lampen, Koen van Weel en Vincent Jannink. (foto: Klaas Jan van der Weij)

In Zuid-Korea fotografeerden naast Vincent Jannink ook Jerry Lampen en Koen van Weel voor het ANP. Op het thuisfront in Rijswijk zorgden met name Robin van Lonkhuijsen en Remko de Waal voor razendsnelle afwerking. ,,De editing is in dat proces van groot belang, zeker voor een persbureau dat zijn foto ’s zo snel mogelijk overal wil laten zien”, aldus Jannink.

Schaatsen vormde de hoofdmoot van de werkzaamheden voor de drie ANP-fotografen. Jannink:  ,,Schaatsen was leidend,  we hebben ook wel  de Nederlandse deelnemers in de bergen gefotografeerd, maar de prijsuitreikingen op Medal Plaza hebben we nogal eens laten schieten. Een logistieke nachtmerrie was dat. Daar waren we uit en thuis zes uur aan kwijt, dat vonden we te veel omdat we dan niet optimaal bij schaatsen of shorttrack aanwezig konden zijn. Gelukkig waren we nu bijvoorbeeld wel met zijn drieën bij het shorttrack-goud van Suzanne Schulting aanwezig.”

Binnen hun takenpakket wisselden de drie regelmatig van positie. ,,Met drie man konden we de juiste posities afdekken. Bij die rit van Schulting zat ik bijvoorbeeld bovenin het stadion waardoor je bij haar ereronde met de vlag toch weer een apart beeld kreeg.  Door zo vaak mogelijk met drie man te werken, konden we steeds een complete set beeldmateriaal aanleveren. Ik denk dat we niets hebben gemist, niet in vreugde, niet in teleurstelling.”

Dik tevreden is Jannink over de afname van de ANP-foto’s.  ,,We hebben ontzettend veel plaatsingen gehad, ook in die bladen die in Zuid-Korea een eigen fotograaf hadden. Dat hebben we alleen kunnen bereiken door dit project als een team op te zetten en als team te werken.  Voor elk schaatsnummer, voor elke dag hadden we een andere taakverdeling, per afstand hadden we een ander plan de campagne.”

Weinig klagen hebben ze ook over de medewerking van NOC*NSF en de faciliteiten van het IOC. ,,Het is vanzelfsprekend dat je bij de Olympische Winterspelen niet zo frank en vrij kunt werken als in Thialf. Binnen die beperkingen, was het heel redelijk werken. Dat geldt ook voor NOX*NSF. Zo hebben we kunnen regelen dat vlak voor het slot van de Spelen alle medaillewinnaars beschikbaar waren op een locatie die wij vooraf hadden uitgekozen. Zo konden de fotografen daar nog een mooie groepsfoto in Koreaanse sferen maken.”

 

HENK MEES