TrackTown USA

De wereldkampioenschappen atletiek worden gehouden in Eugene, een Amerikaanse stad met 170.000 inwoners waar het stadion maximaal 25.000 toeschouwers kan bergen. Sommige Nederlandse journalisten kostte het nogal wat moeite om tijdig het vereiste I-visum te verkrijgen.

Door Hans Koenekoop

Zelfs Bob Beamon is afgereisd naar Eugene om de wereldkampioenschappen atletiek bij te wonen. De legendarische verspringer, die in 1968 olympisch goud won met een reuzensprong van 8,90 meter, prijst het stadje in de noordwestelijke staat Oregon aan als 'track and field capital of the world'.

Dat valt uiteraard onder de noemer Amerikaanse grootheidswaanzin, maar feit is wel dat Eugene een bijzondere plek is. Het is dankzij de roemruchte coach Bill Hayward zo'n 120 jaar geleden al tot centrum van de Amerikaanse atletiek uitgegroeid en kreeg nog meer aanzien door de bemoeienissen van Bill Bowerman en Phil Knight, de oprichters van Nike.

Nederlandse journalisten hangen aan de lippen van marathonloper Abdi Nageeye. Vanaf links: Rypke Bakker (NU.nl), Luuk Blijboom (NOS), Willem Held (Telegraaf), Pim Bijl (AD) en Hans Koenekoop (ANP). (Foto: Robin van Lonkhuijsen, ANP)

Het is de eerste keer dat Amerika de WK organiseert. Een andere stad dan 'TrackTown USA' was ondenkbaar, waardoor een van de grootste sportevenementen ter wereld plaatsvindt in de kleinste stad ooit (170.000 inwoners) en het kleinste stadion ooit (25.000 toeschouwers max). 

Hayward Field is niettemin een prachtig modern stadion, gesitueerd in de groene en ruim opgezette universiteitswijk. De faciliteiten voor de media zijn prima, de hotels wat minder. Veel journalisten slapen in studentenflats en delen douche- en wasruimte. 

De verre reis naar Eugene was kostbaar en voor sommigen omslachtig vanwege het benodigde zogeheten I-visum. De aanvraag en afhandeling duurde lang en het heilige papiertje kwam maar net op tijd in het paspoort. De NOS, De Telegraaf, het AD, de Volkskrant, Nu.nl, Runner's World en het ANP zijn ter plekke, want de Nederlandse atletiek telt tegenwoordig mee, mede vanwege acht medailles op de Olympische Spelen van Tokio.

Je zou verwachten dat het stadion dagelijks uitpuilt van de toeschouwers, maar dat valt tegen. Atletiek is tanende in Amerika, de sport mist momenteel grote namen die het publiek aanspreekt. Opmerkelijk was de huldiging van de 100 meter, met goud, zilver en brons voor Amerika. Op het moment dat het volkslied klonk voor Fred Kerley, Marvin Bracy en Trayvon Bromell, was het stadion volledig leeg gestroomd.