‘Roemrucht sportjournalist met een gouden pen’

‘Roemrucht sportjournalist met een gouden pen’

Het overlijden van Rob van den Dobbelsteen inspireerde zijn voormalige Parool-collega Gerrit Overdijkink tot een In Memoriam, dat in verkorte vorm in Het Parool verscheen. Hieronder de volledige versie:

ROB VAN DEN DOBBELSTEEN
23 september 1941 - 20 april 2020

Tot in de meest turbulente tijden van zijn 80-jarig bestaan heeft Het Parool altijd beschikt over een groot aantal topschrijvers, waar in de journalistiek vaak met jaloezie naar werd gekeken. Namen als Friso Endt, Willem Wittkampf, Han G. Hoekstra, Klaas Peereboom, H.J. Oolbekkink, Jeanne Roos, Evert Werkman en Simon Carmiggelt uit het verleden, en uit de nieuwere tijd Aad van der Mijn, Bart Middelburg, Albert de Lange en Theodor Holman komen vaak voorbij. In dat rijtje van grote Paroolnamen past naadloos die van Rob van den Dobbelsteen, die maandag op 78-jarige leeftijd na een moeilijk ziekbed in Schoorl overleed.

De uit de Zaanstreek stammende Van den Dobbelsteen was opgeleid tot onderwijzer, maar ontdekte al toen hij nog op school zat dat hij schrijven veel leuker en uitdagender vond. Hij volgde een cursus voor het schrijven van reclameteksten, leverde die creaties enige tijd aan een verffabriek, maakte voor regionale bladen – onder meer De Typhoon - verslagjes van sportwedstrijden (hij was zelf actief waterpoloër) en veroverde in 1967 een plekje als sportverslaggever bij het persbureau ANP. In 1969 maakte hij de overstap naar de sportredactie van Het Parool.

Bij deze krant viel hij op door zijn originele, bloemrijke reportages van vooral wielrennen, zwemmen en voetbal. Vijfmaal versloeg hij voor Het Parool de Tour de France. Wielerkoersen hadden zijn hart gestolen, daarbij kon hij zich bij uitstek uitleven met zijn warme woordenschat en immense creatieve inventiviteit. Zelf reed hij op zijn racefiets ook stad en land af, inclusief vele grote Franse cols. Hij genoot van actief zijn, naast fietsen ook schaatsen, skiën, zwemmen en golfen. Tweemaal versloeg hij de Olympische Zomerspelen, in München (1972) en Montreal (1976).

In 1977 kreeg hij de kans zich journalistiek verder te ontplooien op de redactie van Parool PS, de grote zaterdagse bijlage uit die tijd, vol rijke reportages uit binnen- en buitenland. Ook daar profiteerde de krant volop van zijn soepele gouden pennetje. De lichte toets had in zijn verhalen steeds de voorkeur, met als kenmerk opvallende beginzinnen, die subtiel de algemene toon zetten. Een prachtige serie over oudere mensen werd  in 1979 gebundeld (‘Oud’) en door onder anderen Simon Carmiggelt de hemel in geprezen.

Na zijn succesvolle Parooljaren werkte Van den Dobbelsteen voor zijn vroege liefde De Typhoon en het Haarlems Dagblad, beide aangesloten bij de toenmalige Gemeenschappelijke Pers Dienst (GPD) Hij reisde over de halve wereld en produceerde voor dat grote samenwerkingsverband een lang lint van indrukwekkende reisreportages, waarvan er diverse werden bekroond. Ook schreef hij enkele boeken.

GERRIT OVERDIJKINK