VI's Simon Zwartkruis volgde AZ O-20 naar La Bombonera

Simon Zwartkruis, sportjournalist bij Voetbal International,vloog vorige week naar Buenos Aires om de finale van UEFA Youth League tussen AZ – Boca Juniors bij te wonen.
Hij en zijn collega's Jeroen Haarsma (Noordhollands Dagblad) en Charlie Bootsman (The Media Brothers) behoorden tot het selecte gezelschap vertegenwoordigers dat deze unieke finale van nabij volgde. Zwartkruis laat zijn licht schijnen op de sfeer, de ontvangst en de beroerde begeleiding van de media. Maar dankzij AZ's Wiebe Nelissen kwam veel uiteindelijk toch goed.

 

Simon, is de betekenis voor het Nederlandse voetbal van deze wereldbekerfinale O-20 wel voldoende doorgedrongen in de media?

 

‘Dat denk ik niet. Ook al is het live uitgezonden op ESPN en was er een klein groepje media mee uit Nederland. Ik had bijvoorbeeld ook wel correspondenten verwacht, als je dan besluit geen verslaggever mee te sturen. Ook al is het jeugdvoetbal, het ging om een wereldbeker. In het land van de wereldkampioen, in de mooiste voetbalstad ter wereld. Met AZ als vertegenwoordiger van Nederland opleidingsland. Het zal niet vaak gaan voorkomen dat een Nederlandse club deze finale gaat spelen. Haakjes genoeg voor mooie verhalen en video’s. Ook omdat er zes spelers uit de A-selectie van AZ geselecteerd waren. Bij VI zagen we het juist als een mooie kans. Het kost wat, maar dan heb je ook wat.’

 
De finale werd gespeeld het wereldberoemde stadion La Bombonera. Hoe intimiderend is die sfeer en hadden de spelers van AZ daar last van?

‘De sfeer is voor tegenstanders zeker intimiderend. Zes jaar geleden was ik met een vriendengroep bij een wedstrijd van het eerste elftal van Boca Juniors en de sfeer tegen AZ was vergelijkbaar. Tot mijn verbazing: ruim 37.000 toeschouwers had ik zelfs in het voetbalgekke Argentinië niet verwacht bij een jeugdwedstrijd. Nergens ter wereld maak je mee dat de herrie en het gezang negentig minuten non-stop aanhoudt. Letterlijk iedereen doet mee. Spelers van AZ vertelden na afloop dat ze elkaar niet konden verstaan op het veld, zo hoog is het volume dat de fans produceren. Vooraf en na afloop werden ze keihard uitgefloten en uitgescholden, ook tijdens de strafschoppenserie gebeurde dat. Daar zal de entourage impact hebben gehad. In de reguliere speeltijd was Boca simpelweg beter en feller en in de slotfase ook fitter, tijdens de penaltyserie hadden ze het voordeel van hun ontregelende fans. Al met al heeft de sfeer eraan bijgedragen dat het zo’n unieke ervaring voor AZ is geweest. En voor mij ook, trouwens.’  

Was je de enige journalist die met AZ meereisde en heb je goed je werk kunnen doen, of waren er toch beperkingen?

‘Ook Jeroen Haarsma was mee, namens het Noordhollands Dagblad. En Charlie Bootsman van The Media Brothers, met een cameraman, zij komen volgende maand met een docu over deze trip. We hebben zeer goed kunnen werken, al was dat bepaald niet te danken aan de organiserende bonden, UEFA en CONMEBOL.

We kregen vooraf een enorm mediadraaiboek, dat vol stond met regels en beperkingen. Als we dat hadden gevolgd, hadden we twee keer een kwartiertje training kunnen zien en een mixed zone na de wedstrijd. Meer niet. Nogal karig, als je daar in totaal 28 uur voor in het vliegtuig zit. Gelukkig heeft AZ-perschef Wiebe Nelissen extra persmomenten gecreëerd. We hebben alle trainingen volledig gezien, konden dagelijks interviews doen en mochten zelfs mee met de veldinspectie van La Bombonera. De organisatie van de bonden op de wedstrijddag was een lachertje. We kregen drie verschillende polsbandjes, een kaart om je nek en eentje in je hand, maar werden aanvankelijk overal tegengehouden. Er was geen werkruimte, geen catering, niks. We kunnen stellen dat de aanwezigheid van Wiebe de trip werkinhoudelijk goed heeft gedaan.’    

Je hebt ook dat 'andere' stadion bezocht, de thuishaven van River Plate, voor de interland Argentinië-Ecuador met Messi. Hoe was de sfeer daar?

‘Ik heb nu vijf WK’s verslagen en telkens spande het Argentijnse legioen de kroon. Vandaar dat ik ontzettend uitkeek naar deze pot. De eerste niet-vriendschappelijke interland van Argentinië na hun wereldtitel. Geen wonder dat het in no-time was uitverkocht. Ook de persaanvragen overtroffen het aanbod ruimschoots, waardoor de accreditaties van Jeroen en mij werden afgewezen. Gelukkig konden we via AZ nog tribunekaarten ritselen.

We zaten dus middenin de verpletterende sfeer. De wedstrijd was behoorlijk slecht, maar de entourage vergoedde alles. En na afloop kregen we een lift van het directiebusje van AZ, wat uit veiligheidsoverwegingen prettig was. Nergens is wedstrijden bezoeken mooier dan in Argentinië, maar de stadions liggen vaak in wijken waar je liever niet rond middernacht met een laptop gaat ronddwalen, op zoek naar een taxi.’  

Louis van Gaal heeft tijdens jouw verblijf in Buenos Aires een steen in de vijver gegooid door te stellen dat Argentinië c.q. Messi het WK in Qatar 'moest winnen'. Hoe is daar in de Argentijnse media op gereageerd en ben je er zelf ook op aangesproken?

‘De Argentijnse media sprongen er massaal bovenop, maar dat ebde ook weer snel weg. Ik ben er welgeteld één keer op aangesproken, meteen na aankomst. De douanier bij de paspoortcontrole zag mijn nationaliteit en vroeg of Van Gaal gek was geworden. Verder zal het de gemiddelde Argentijn volgens mij worst zijn wat Louis er allemaal van vindt. Zij zijn wereldkampioen en Nederland altijd net-niet; dat is wat me in Buenos Aires veel vaker onder de neus werd gewreven. De mensen die ik sprak vonden het vooral heel leuk dat ik de hele reis had ondernomen om mede over hun voetbalcultuur te berichten. Die trots zit diep. Binnen een dag had ik er tientallen Argentijnse volgers op Twitter bij, de meesten met veel interactie ook. Mensen die me bedankten en een goede terugreis wensten. Daar doet een complottheorietje van Van Gaal dus niks aan af.’