Herbert Dijkstra gaat met schoolvriend en een reeks schaatsverhalen het theater in

Op 9 november staat sportcommentator Herbert Dijkstra samen met pianist Jan Vayne in het Atlas Theater in Emmen op de planken voor de eerste van een reeks voorstellingen, waarin schaatsanekdotes worden afgewisseld met pianomuziek. Het Schaatstheater Onderweg is een vervolg op het succes van de 20 eerdere voorstellingen van Wielertheater Onderweg, waarvan Dijkstra wegens omstandigheden slechts een deel kon vervolmaken.

Voormalig schaats- en wielertopper, gelouterd sportcommentator in beide sporten en nu ook nog eens op het podium achter een vleugel samen met Jan Vayne. Hoe is dat zo gekomen?

“Jan en ik kennen elkaar al vanaf de brugklas toen wij beiden in Hoogeveen op de middelbare school zaten. Toen we met het plan kwamen om eerst met wieler- en later met schaatsverhalen het theater in te gaan, dacht ik meteen aan Jan om het programma muzikaal te begeleiden. Want kijk: als twee mensen niet allebei van sport houden, maar de een wel en de ander meer van muziek, dan heb je beiden toch een goed alibi om naar zo’n muzikale theatershow te gaan. En heb je allebei een leuke avond.  Jan zei gelukkig meteen ja! Hij wil alleen nog maar leuke dingen doen en dit is er gelukkig één van.”

Hoe ziet het programma eruit?

“Ik heb in mijn actieve loopbaan als schaatser en wielrenner natuurlijk een hoop leuke dingen meegemaakt en schitterende anekdotes van anderen gehoord, en later als verslaggever en commentator nog veel meer. Ik heb zo 72 schaatsverhalen kunnen verzamelen die ik lang niet allemaal kwijt kan.

En sommige zijn natuurlijk meer geschikt voor de kroeg dan in het theater. Maar al improviserend zullen we een deel van die verhalen delen en zal er hopelijk veel gelachen worden. En Erik Hulzebosch, de nummer twee van de Elfstedentocht van 1997, heeft een belangrijk aandeel in het programma.”

 Welke verhalen kunnen we verwachten. Zit het beroemde verhaal van jouw botsing met het bruggetje tijdens de Oldambtrit er bijvoorbeeld in?

“Dat zou zo maar kunnen, al is dat gedeeltelijk een broodje-aapverhaal. Dat was in 1995 en ik was net begonnen als verslaggever bij de NOS. Ik stootte mijn hoofd tegen die brug en ik bloedde als een rund, had een gapend gat in mijn kop. Ik moest dat heel snel laten hechten bij een huisarts, want de wedstrijd ging verder en de reportage natuurlijk ook. Door het vele bloed dat ik verloor ging al snel het verhaal rond dat ik er slecht aan toe was. Op de radio ging vervolgens het bericht rond ‘dat voor zijn leven werd gevreesd’. En dat bericht is echt rondgegaan, al was het niet juist. Sommige anekdotes zijn helaas gesneuveld, zoals over mijn avonturen als schaatser in Rusland. Ik kan daar op het podium onder de huidige omstandigheden niet het Russische volkslied gaan zitten spelen.”

Je hebt eerder in het theater gestaan met wieleranekdotes, maar je kon die serie niet afmaken. Wat is er gebeurd?

“Ik heb er denk ik maar een stuk of zes van de twintig kunnen doen. Corona en een nare val door een luik speelden mij parten. In de winter van 2022 gaven we tijdens de Olympische Winterspelen in Beijing wegens corona commentaar vanuit een studio in het Olympisch Stadion in Amsterdam. We overnachtten in een appartement in de buurt en ’s avonds toen ik daar de deur binnenkwam, bleek dat tijdens werkzaamheden een luik bij de voordeur verwijderd was. Zonder iets te zeggen of te waarschuwen. Ik ben 2,40 meter diep gevallen en heb daarbij mijn rug gebroken. Met toeters en bellen ben ik naar het ziekenhuis gebracht. Pas de laatste wielershow met Joop Zoetemelk heb ik weer kunnen doen. Maar ik loop nóg in de revalidatie.”    

Hoe is het om met een erkend pianovirtuoos als Jan Vayne op te treden?

“Qua pianospel ben ik vergeleken met Jan Vayne natuurlijk een prutser.

Het is voor mij een voorrecht met hem op te treden en hem van dichtbij te zien spelen. Ik wil daarom zeker niet geafficheerd worden als pianist, ook al zit ik achter een vleugel.  Jan weet mijn gebreken op de piano behendig te camoufleren. Hij is briljant in de improvisatie, bij hem is nooit één stuk hetzelfde. Maar aan de andere kant: Jan heeft weer he-le-maal niets met sport. Ik denk dat hij in onze gezamenlijke schoolperiode niet één keer bij de gymles is geweest, hij was toen al bezeten van muziek. Maar toch: zo bezien ben ik een betere pianist dan hij is als sporter. Als Jan op schaatsen zou staan, moet je denken aan een water drinkende giraffe.”

Blijft het bij deze ene schaatsvoorstelling?

“Welnee, we hopen er komende winter nog een aantal te doen. Na de voorstelling in Emmen treden we op 14 december op in Sleen en daar zal opnieuw een oud-schaatser een rol in spelen. Nee, ik zeg nog niet wie.”

https://www.atlastheater.nl/voorstellingen/schaatstheater-onderweg-09-nov/

Kaarten vanaf €15