SCHOT VOOR DE BOEG

Sport en politiek.

De voorbije week kwam met de officieuze toewijzing van het WK voetbal van 2034 aan Saoedi-Arabië weer eens het gewicht van politiek in de sport boven. De machinaties achter de schermen, meestal ver weg, zijn lang niet altijd even duidelijk. Boven op zulk nieuws zitten, de personen kennen die aan de knoppen draaien, helpen zulke zaken te duiden.

John Volkers

In Nederland (ooit het land dat het WK voetbal van 2018 en de Olympische Spelen van 2028 wilde) bestaat geen overmatige belangstelling voor dergelijke politieke kwesties. Het leeft op, per gelegenheid. Dagblad Trouw is actief. En het magazine Sport & Strategie verricht, zeker nationaal, sterk werk. Maar toch, dat laatste beslaat een niche. Waar voorheen, toen ons land liefst vierIOC-leden bezat, de kolommen en zenders met grote regelmaat werden gevuld met reportages en analyses, is die nieuwsgaring de laatste jaren sterk afgenomen.

We hebben, na het weinig fraaie afscheid van Camiel Eurlings, geen vertegenwoordiger meer in het Internationaal Olympisch Comité. Ooit zaten Hein Verbruggen, Els van Breda, Anton Geesink en prins Willem-Alexander in dat bepalende gremium van de mondiale topsport, de voorzitter was een Belg (Rogge) die je zelfs thuis in Deinze kon opzoeken en IOC-congressen stonden in het reisschema van de Nederlandse sportjournalisten. Ik heb het stille vermoeden dat er geen enkele Nederlandse collega bij de laatste IOC-jaarvergadering in Mumbai is geweest. Begrijpelijk, de budgetten zijn niet van elastiek. We zullen er geen waardeoordeel aan vast plakken.

De FIFA, die andere machtige sportorganisatie die de wereld zo zijn eigen regels en mores oplegt, werd door de kwestie-Qatar de voorbije jaren een veel beschreven onderwerp. Nu Saoedi-Arabië in dezelfde sporen treedt als de Qatari mogen we daar, elf jaar lang, met zekere oprispingen, veel kopij, data, beelden en geluid over verwachten. Maar het zal niets uitmaken, schreef Sjoerd Mossou (sportjournalist van het jaar 2022) in zijn AD.

Als westerlingen, die hun morele verontwaardiging over corruptie en misstanden in de sport graag naar buiten brengen, leunen we bij voorkeur op bronnen, met een kijk op de zaak die wij omarmen. Andrew Jennings, de onderzoeksjournalist die de FIFA en IOC bij leven tot razernij bracht, kon gebeld worden. Nu is de Duitser Jens Weinreich een opvolger in die sfeer, om de weg te wijzen. Karolos Grohmann van Reuters is een baken. Verder is er het Deense Play the Game dat jaarlijks een congres organiseert, waarin inspiratie kan worden opgedaan om de grote instanties van de sportwereld kritisch te volgen.

De basis van zulke berichtgeving, gewoon het dagelijks internationale nieuws over verandering van beleid, congressen, quotes, relletjes en financiën, was achttien jaar lang de website insidethegames.biz. Wij, een groepje olympische volgers, klikten tot voor kort de site dagelijks aan. Hij werd opgericht door ex-Guardian-reporter Duncan Mackay die zich vooral richtte op deolympische beweging. Mackay, een van de weinige echte kenners van ‘Olympia’, werd wel bekritiseerd, omdat hij journalistiek als business-model hanteerde en soms de neiging had de zittende macht te pleasen, maar de site had een stel voortreffelijke Britse journalisten in dienst die de kunst verstaan nieuws gecomprimeerd en duidelijk op te schrijven. Ook hun achtergrondartikelen, de zogeheten longreads, waren van kwaliteit. Marktleider werd Inside The Games ook wel genoemd.

Op 31 oktober verkocht Mackay de aandelen van Dunsar, zijn bedrijf, aan de Hongaarse uitgever Vox Europe Investment dat, aldus de lezing van The Inquisitor (verzameling van kritische sportjournalisten wereldwijd), getrapt eigendom is van Umar Kremlev, de Russische voorzitter van de wereldboksbond IBA. Hij is een vertrouweling van Poetin. Het hoofd van de nieuwssite wordt een Russin, Zhanna Abdoelijan. The Inquisitor waarschuwt voor Russische propaganda via de website. De betrouwbaarheid is verkocht. De beste reporters staan al bij de uitgang.

De verkooptruc met zo’n belangrijk medium is een waarschuwing aan de mondiale sportjournalistiek. De wereld van de sportpolitiek vereist met eigen inzet nauwgezet gevolgd te worden. Het begint met dagelijks begrip van de ontwikkelingen. We doen het nu maar even met de berichtgeving van Francs Jeux, zeker nu de Spelen van Parijs naderen een nieuwsbron van belang.

JOHN VOLKERS
Voorzitter NSP