Joep Leenen stopt abrupt met sportfotografie
‘Zoveel irritatie, daar had ik geen zin meer in’
Ineens was Joep Leenen het beu. Hij verkocht zijn apparatuur en liet ook de NSP weten dat-ie gestopt was als professioneel sportfotograaf. Zoveel frustratie wilde Joep Leenen (62) niet langer verkroppen. Het was vooral ergernis in de voetbalstadions ná de coronapauze. ,,Ik heb er ook geen vertrouwen in dat het voor de fotografen veel beter wordt als de situatie weer normaal is.”
Waar liep je tegenaan, Joep?
,,Ik ging ruzie maken bij RKC, bij PSV, bij FC Utrecht, bij Fortuna Sittard omdat ik tegen maatregelen aanliep die ik niet wilde pikken. Ik zat soms anderhalf uur in de auto, was lang van te voren al in een stadion en kreeg dan te horen dat ik meteen mijn plekje op het veld moest opzoeken. Er was soms zelfs geen verblijfsruimte meer om een kopje koffie te drinken. Ik mocht niet langer via de tunnel het veld op, uit vrees voor besmettingen, maar bij de warming-up kwamen spelers op twintig centimeter van me vandaan recht voor mijn gezicht. Ik moest mijn mondkapje op, maar de mensen die het gras prikken doen dat zonder. Dat zijn zulke frustrerende ervaringen, die kon ik niet langer verdragen.”
Wat heb je er tegen kunnen doen?
,,Ik heb me beklaagd, bij perschefs, bij stewards. Ik kreeg het gevoel dat clubs misbruik maken van de situatie. Ik snap best dat er voorzorgsmaatregelen nodig zijn, daar wil ik me zeker aan houden, maar ik kreeg niet het gevoel dat de fotografen serieus genomen worden. De fotografen worden wel extra hard getroffen in hun werkomstandigheden.”
Joep Leenen, knielend midden op de eerste rij fotografen, in het stadion van PSV.
Was er geen begrip voor je klachten?
,,Ik voelde me niet gesteund. De clubs wezen op de protocollen. Richting de fotografen is er weinig coulantie. Veel collega’s om me heen vonden het wel best dat ze verplicht werden nog langer met hun zware spullen te moeten sjouwen. Ik was vaak de enige die er wat van zei. Hoe moet dat als het weer nog slechter wordt? Ik had ook niet het gevoel dat de NSP als overkoepelend orgaan aan het knokken was voor de fotografen. De NSP had best wat harder op tafel kunnen slaan.”
Had je geen vertrouwen dat het beter wordt?
,,Het hele seizoen 2020-2021 zal het zeker niet beter worden. En daarna? Ik ben 62, in 2019 heb ik nog fors geïnvesteerd in nieuwe spullen. Ik had tot mijn 65ste door willen werken. Wil ik dit nog wel, vroeg ik me af. Als ik niet meer kan maken wat ik wil, als ik me niet meer kan onderscheiden met mijn foto’s gaat dat ook ten koste van mijn gezondheid, merkte ik. Zoveel irritatie, daar had ik geen zin meer in.”
En nu?
,,Het is jammer dat ik, na zo lang op het veld te hebben gezeten, gedwongen ben geweest om mijn spullen te verkopen. Zo kan ik het nog een tijdje uitzingen. Voordat ik tien jaar geleden voor Pro Shots ging werken, had ik naast de fotografie nog een goede baan waar ik een aardig pensioen aan overhoud. Er is niks voor in de plaats gekomen. Ja, ik kan bruiloften gaan fotograferen, maar dat is mijn baan niet. Ik was sportfotograaf, voetbal fotograferen was naast mijn werk ook mijn passie.”
Hoe kijk je terug op de sportfotografie?
,,Ik heb veel van de wereld mogen zien, ik heb een hoop mogen doen, met dank aan Pro Shots. Ik heb veel aardige collega’s leren kennen. Die fijne contacten, die ga ik nog het meest missen.”
HENK MEES
