‘Dat welkome gevoel’

Het komt zelden voor dat in het weekend ten huize van ondergetekende de radio aan staat. Gelukkig is er X, waar een korte video verscheen over een radio-interview met commentator Koert Westerman, die afgelopen week te gast was in De Perstribune. De presentator en commentator hield een vurig pleidooi over hoe fijn het is om wedstrijden in de Keuken Kampioen Divisie te bezoeken.

Daar in die competitie, zo betoogde Westerman, vindt ‘iedereen het geweldig dat er überhaupt televisie langskomt’. Om te vervolgen: “Je bent overal bij. (…) je eet mee met de spelers. Ik sta te darten met spelers, want spelershomes zijn bij die clubs een paar uur later de persruimtes. Dat is dat welkome gevoel. Dat heb je niet meer bij Ajax, Feyenoord en PSV.”

Kick Hommes

Het was, vond ik, een bijzonder betoog van Westerman. Juist ook omdat het volgens mij raakt aan dat gevoel van nostalgie dat er volgens mij altijd heerst onder journalisten met jarenlange ervaring. Vroeger was er echt veel meer mogelijk, dat idee. En dat is ook zo. Toen kon je nog met Johan Cruijff op een houten bankje in de kleedkamer zitten, toen konden verslaggevers op de slaapkamer bij Joop terecht - de Tour win je immers in bed.

Ik vraag me weleens af hoe wij, de generatie journalisten van nu, over dertig jaar op deze dagen terugkijken. Hebben ‘wij’ dan het gevoel te zijn beknot, of roemen we dan ook de journalistiek van nu als tijden waarin bijna alles kon.

Vergeleken met de tijd van Joop en Johan is het nu inderdaad een stuk minder. Zeker in het voetbal, waar de luiken meer en meer sluiten bij de grote clubs én grote instanties. Tegelijkertijd zijn sporten als wielrennen of schaatsen voor mijn gevoel nog zeer toegankelijk voor media. Afgelopen jaar kon je renners in de ‘grootse’ Tour de France echt nog interviewen terwijl ze op de massagetafel lagen.

Toch zijn bij de NSP elke vergadering wel discussies over hoe de werkruimte voor media onder druk komt te staan. Minder persplekken die beschikbaar worden gesteld, amper mogelijkheden om spelers na een wedstrijd te spreken en clubs of teams die inmiddels vooral eigen mediateams inzetten en zo de traditionele media amper nodig achten. Dat gebeurt in een tempo dat zorgen baart.

Een relatief nieuw fenomeen zijn bovendien de persoonlijke fotografen of Tiktokmakers van sporters zelf, die op de tribunes begeerde mediaplekken innemen. Zij verzorgen een pasklaar praatje of plaatje voor de eigen mediakanalen van een speler. En ook zij vinden zich media: een speler heeft vaak honderdduizenden volgers.

De ‘persoonlijke mediapersoon’ is tegenwoordig zo’n opvallende trend dat het de spuigaten uitloopt. De NSP past er binnenkort de reglementen voor aan. Wat de NSP betreft kunnen alleen publieksmedia aanspraak maken op een NSP-kaart.

Ik heb eigenlijk geen idee hoeveel spelers in de Keuken Kampioen Divisie iemand hebben die voor hen de sociale media verzorgt. Maar misschien is het gebrek eraan een extra reden om net als Koert graag langs te komen, in het spelershome annex de persruimte.

KICK HOMMES, bestuurslid NSP