COR VOS IS EEN MERKNAAM
Na een warming-up in warmere oorden strijken de profwielrenners komend weekeinde in West-Europa neer. In hun spoor volgen de fotografen, op de motor en aan de finish. Cor Vos, wiens naam als fotograaf bij veel actiefoto’s vermeld staat, volgt de wedstrijden op afstand. ,,Cor Vos is een merknaam geworden. Bij alle koersen zijn fotografen voor mij aan het werk”, aldus Vos.
Jouw mensen fotograferen dus niet onder hun eigen naam?
,,Soms staat hun naam er wel eens bij. Het is in de loop der tijd zo gegroeid dat de foto’s de credits van Cor Vos dragen. Ik wil me niet vergelijken met Getty Sports, maar ik sta wel voor 45 jaar kwaliteit in de wielerfotografie. Daar worden mijn fotografen ook voor betaald, inclusief hotel- en reiskosten.“
Cor Vos geeft Freddy Maertens een hand in de Tour de France van 1978. (Foto: Cor Vos)
Hoe ben je begonnen als fotograaf?
,,Ik was amateurwielrenner toen ik op mijn twintigste een ongeluk kreeg, met zwaar hersenletsel als gevolg. Als je goed kijkt kun je de beschadiging aan mijn linkeroog nog zien. Toen ik enigszins hersteld was ben ik de jongens met wie ik fietste gaan fotograferen. Daar zijn al vrij snel andere sporten bij gekomen. Dit is mijn 45ste jaar in het wielrennen, ik heb 35 keer de Tour de France vanaf de motor gevolgd.”
Een halve eeuw geleden zag fotograferen er heel anders uit.
,,Toen ik begon moesten we eerst de filmpjes ontwikkelen. Dan moest je regelmatig de wc van je hotelkamer met vuilniszakken dichtplakken om zo een donkere kamer te kunnen maken. Ik heb de hele evolutie meegemaakt.”
Kom je nog wel bij wedstrijden?
,,Jawel, Ik laat mijn gezicht nog wel zien. Maar ik heb al tien jaar niet meer op een motor gezeten als fotograaf. Het is allemaal zo hectisch geworden en de ontwikkelingen gaan zo snel dat ik dat beter aan de jongeren kan overlaten. Ik edit hun foto’s zodat er al 250 foto’s online staan op het moment dat er nog tien kilometer gereden moet worden.”
Waar komen jullie foto’s terecht?
,,In magazines, kranten en op websites over de hele wereld. Onze kracht is dat we overal zijn. Afgelopen weekeinde waren er zes wedstrijden. Overal had ik fotografen zitten, onze eigen jongens in Nederland en België en correspondenten verderop in de wereld. Ze fotograferen alles, want als op een gegeven moment een renner als bijvoorbeeld Maurits Lammertink actueel wordt, moet een foto van hem meteen online beschikbaar zijn. Zo heb ik altijd gewerkt, dat is meer traditie dan dat het geld oplevert.”
Hoe kijk je tegen de huidige situatie aan?
,,Veel fotografen hebben er een volle baan bij. Dat kan vaak niet anders want bij grote voetbalwedstrijden of wielerwedstrijden moet je wel veel geluk hebben voor de ultieme foto. Er moet altijd geld bij. Gelukkig zijn er goede uitzonderingen. Ik ben trots op iemand als Pim Ras die negen jaar bij mij heeft gewerkt. In het wielrennen is fotograferen lastig geworden, vooral bij het gedrang aan de finish. Daarom wordt er nu gesproken over de positie van de zogenaamde embedded fotografen en video-teams die alleen voor hun eigen wielerploeg werken. Die nemen bij de finish de plaatsen in van fotografen die voor professionele media werken. Met ook nog eens de rechtenhouders van de tv erbij, krijg je daardoor een drukte van jewelste aan de finishlijn van elke wedstrijd.”
Cor Vos achterop de motor, afgebeeld door karikaturist Rik Delneste (alias Nesten)
Daar voel jij je niet meer thuis?
,,Zo gek ben ik niet meer. Ik ben wel eens op zaterdagmiddag pal na de finish van Milaan – San Remo vanuit Nice naar Brussel gevlogen om daarna nog de tweede helft van MVV – Ajax te fotograferen. Als ik daaraan terugdenk… Carla, mijn vrouw, is nog wel zo fanatiek dat ze als clubfotograaf van Sparta het liefst elke wedstrijd zou fotograferen. We hebben nu afgesproken dat ze geen uitwedstrijden meer doet. Anders zien we elkaar helemaal niet meer.”
