Alleen koning Filip zorgt voor stress

België was in 2005 een hockeydwerg met 15.000 leden. Tegenwoordig zijn dat er bijna vijftigduizend. De mannen – de Red Lions – werden in december wereldkampioen. De eerste wereldkampioen in de Belgische geschiedenis in een olympische sport. Mooi dus dat het EK hockey in Antwerpen wordt gespeeld, een toernooi waar Nederland bij de mannen en vrouwen titelverdediger is.

De vraag van de NSP: hoe is dit toernooi vanuit mediaperspectief? Last van groeipijntjes, of volwassen? Een tip van de sluier: de wifi bij het WK in Zuid-Oost India was beter dan in Antwerpen.

Er zijn 128 journalisten geaccrediteerd voor dit toernooi, en dat zijn de cijfers zonder de collega’s van de televisie. De meeste journalisten komen uit België en Nederland en dat is niet alleen vanwege de locatie. Nederland-België was twee jaar geleden bij de mannen als de vrouwen de EK-finale. Ook de WK-finale in India eindigde in een Derby der Lage Landen. Wie er nu over korfbal wil beginnen: Argentinië is olympisch kampioen en Australië staat nummer 1 op de wereldranglijst.

Zoals iedereen weet is hockey geen A-sport voor de media. Maar dit weekend zat de goed ingerichte en overdekte perstribune op het EK drie rijen dik met journalisten, onder andere voor wedstrijd tussen de hockeysters van wereldkampioen Nederland en de thuisploeg, de ‘Red Panthers’. Er is op de kalender ook weinig concurrentie van andere evenementen. Vanuit Nederland waren NRC, De Volkskrant en het AD aanwezig. Ook de NOS en hockey.nl doen met meerdere collega’s elke dag verslag van het EK.

Na een druk weekend was er maandagochtend niemand van de dagbladen op het officiële persmoment van de Nederlandse hockeyers. Ook maandagmiddag was de perstribune voor Nederland-Spanje (v) verlaten. Wat dat betreft kan het hockey nieuwe uithangborden gebruiken, die de sportpagina’s vaker kunnen vullen.

Andere tegenvallers dit EK: matig wifi op de perstribune, een mixed zone met slecht licht voor camera en officials die je na drie minuten interviewen in de zogenaamde ‘I-zone’ manen tot afronden. Dat gebeurt onder druk van coaches en de EHF (Europese Hockey Federatie). Zo zijn er meerdere coaches – onder wie die van wereldkampioen België - die geklaagd hebben over de tijd die spelers bij de pers zijn. Zo houd je een kleine sport vakkundig klein.

Alles is verder goed geregeld in Antwerpen. De pro’s: een gigantische perszaal, lunch met knisperend verse tijgerbolletjes, avondeten waar wordt gevraagd ‘of je groentjes’ bij je gehaktbal wil, een perscentrum dat dichtbij het hoofdveld ligt, eenvoudig toegang tot spelers en speelsters als je speciale verzoeken hebt. Een parkeerplek naast het perscentrum.

Er is weinig reden tot klagen, terwijl je dat als journalist toch graag doet. Vooruit, één echte blunder was het gedrag toen koning Filip van België zondag de venue bezocht.

 Elke vijf minuten kwamen de persmensen zondagmiddag langs, om op nerveuze toon te vertellen dat: ‘Koning Filip het EK komt bezoeken en dat tussen 17:45 en 18:00 en kort na de wedstrijd de toegang tot mixed zone en perstribune gesloten was.’ Op een gegeven moment slopen de medewerkers langs alle tafels van het perscentrum met een vel papier waarop groot stond ‘!!ATTENTION!!’ : Due to the visit of King Filip…etc.’ De koning hield het EK in een wurggreep.

Om kwart over zes wilde ik door de mixed zone klauteren, maar werd me de toegang ontzegd door een vrouw. Blinde paniek in de ogen. Ik mocht een kwartier omlopen om de perstribune te bereiken. Ook de Belgische wereldkampioenen leken op het veld onder de indruk. Terwijl de koning toekeek, speelden De Red Lions verstijfd tegen Engeland. Het lot van de eeuwige underdog die opeens favoriet is. Een rol die wij als Nederlandse pers deze week met plezier benadrukken uiteraard.

SANDER COLLEWIJN  

Sander Collewijn is freelance-sportjournalist. Hij werkt voor onder meer Het Parool en volgt het EK hockey voor hockey.nl