Nieuws

‘Beveiliging wassen neus’

,,Ouderwets, het leek wel een groot sportevenement zoals dat voor 9 september 2001 nog regelmatig kon worden georganiseerd. Zó weinig beveiliging was er”, zegt NOS-verslaggever Kees Jongkind over het WK judo in Tokio. Het WK voltrok zich in de Nippon Budokan, een arena waarin veel rockconcerten plaats hebben en Anton Geesink in 1964 olympisch goud behaalde.

,,De beveiliging was een wassen neus. Ik heb geen metaaldetector gezien. Je kon in- en uitlopen. De suppoosten waren merendeels scholieren”, aldus Kees Jongkind. Hij was naast fotograaf Cees de Haan de enige Nederlander met een media-accreditatie op het WK.

Cees de Haan fotografeerde in Tokio in opdracht van de internationale judofederatie IJF. ,,De inhoud van mijn koffer is geen enkele keer onderzocht. Elke dag mocht je je koffer tot op de rand van de judomat meenemen. Daardoor ontstond in de loopruimte van ongeveer twee meter breed een giga puinhoop. Het gevolg was dat alle koffers zonder overleg in een hoek werden gezet”, aldus De Haan.

Fotografen in de rij die één voor één worden toegelaten tot het WK judo. (Foto: Cees de Haan)

Cees de Haan verbaasde zich ook over de dagelijkse lange rijen met honderden fotografen die op hun hesje moesten wachten. ,,Ik heb nog nooit zo’n vernedering meegemaakt. Dat heeft uren gevergd, elke dag opnieuw. Er werd onderscheid gemaakt tussen Japanse fotografen die een groen hesje kregen en daarmee voorrang hadden en de rest met een blauw hesje. Heel vreemd, te meer omdat het bij de Grand Slam in Tokio elk jaar wel altijd goed is geregeld.”

In de Nippon Budokan wordt volgend jaar tijdens de Spelen in Tokio ook het olympisch judotoernooi gehouden. Jongkind: ,,De Budokan is echt een inspirerende omgeving, heel wat anders dan een toernooi in een congreshal die vol gezet wordt met stellages waarop tribunes worden gemonteerd. Alle judoka’s vonden het top in deze omgeving. Op de wedstrijdvloer was het aangenaam koel. Bovenin, waar de commentaarposities zaten, ontbrak de airco. Je zweette daar de tent uit. Ze hebben beloofd dat de airco er volgend jaar wel is.”

Buiten voelden Jongkind en De Haan vooral de hitte als de zon doorbrak. ,,Het was wel warm en benauwd, maar het viel me nog mee. Pas als de zon er doorheen kwam, werd het snoeiheet.”

Met vier medailles (één keer goud, drie keer brons) kende het WK judo voor de Nederlandse afvaardiging een succesvol verloop. Jongkind: ,,Het is lang niet gebeurd, zoveel succes voor Nederland op een WK. Voor mij was het sowieso een toptoernooi omdat alle wereldtoppers aanwezig waren en ik alle nieuwe snufferds heb kunnen zien. ”

Andere Nederlandse media ontbraken in Tokio. De kranten waren voor interviews met onder anderen Noël van ’t Endt na diens wereldtitel aangewezen op telefonisch contact. Jongkind: ,,Maar dan zie je in de kranten toch hoe er gebruik wordt gemaakt van de interviews die ik heb gemaakt voor de NOS. Dat is zo onderhand schering en inslag geworden.”

 

HENK MEES

Fotografen in de rij die één voor één worden toegelaten tot het WK judo. (Foto: Cees de Haan)

Iedere dag een ander kleurtje voor het nummertje dat fotografen moesten trekken waarna ze in de rij op hun hesje moesten wachten. (Foto: Cees de Haan)