Nieuws

Handje lente-ui

900 gr kikkererwten
900 gr zwarte bonen
900 gr rode linzen

Dit zijn de eerste regels van een pagina in een boek van een voetballer.
Enig idee wie?

John de Wolf, De Tweede Helft.

Soms kun je verrast worden door de inhoud van een boek. Ik vind John een goeie gozer. Heb zijn eerste boek ook gelezen en ik dacht weer op aantal smeuïge anekdotes te worden getrakteerd, deze keer uit zijn trainerscarrière, onder meer bij Spakenburg, waar ik zelf een keer een boek over heb geschreven, De Derby – winnaar van de Nico Scheepmaker Publieksprijs 2007!


Maar zó’n boek van John de Wolf was het dus niet. In De Tweede Helft geeft hij levenslessen. Inclusief gezonde recepten. Vandaar dus die kikkererwten, zwarte bonen en rode linzen. Een ‘handje lente-ui’ komt ook nog langs.


Eerlijk gezegd zit ik niet te wachten op de adviezen van John over hoe ik moet leven. Maar voor anderen kan het best interessant zijn. Het is ook een lekker handzaam boek met een lekker harde kaft. Oók belangrijk.


Het is natuurlijk niet voor niets dat ik hier nu over schrijf. Het is Boekenweek en ik hoop dat er (ook) stapels sportboeken worden verkocht. Keuze genoeg. Er is in 2019 echt veel moois verschenen.


Kijk alleen maar naar de vijftien genomineerden voor het Voetbalboek van het jaar, georganiseerd door Staantribune, ‘het magazine over voetbalcultuur’. Boeiende geschriften over iconen als Johan Cruijff natuurlijk, maar ook Jan Jongbloed, of Jongensdromen van mijn vriend en oud-ploeggenoot Willem Vissers over het succesjaar van Ajax, dat alweer zo héél lang geleden lijkt. En dan zo’n boek over Verdwenen Profclubs, heerlijk.


De periode dat er gestemd kon worden, eindigde afgelopen zondag. Dus kan ik zonder dat ik collega’s en andere lezers beïnvloed of tekortdoe wel zeggen op welk boek ik heb gestemd. Met alle respect voor de (meeste) andere boeken was mijn keuze niet moeilijk. Nog veel meer dan John de Wolf en zijn eettips mij verraste, deed ‘Basta’ dat.


Ik denk dat ik nooit, of in ieder geval zelden, zo’n openhartig relaas van een voetballer heb gelezen. Marco van Basten heeft niemand gespaard, ook zichzelf niet. Tranentrekkend was de manier waarop hij over de ellende en lijdensweg met zijn enkel verhaalt. Wat een indrukwekkend boek!

HANS KLIPPUS