‘Jean kwam altijd met nieuws’

Ruim tien jaar na zijn overlijden in 2010 is er een tv-documentaire met herinneringen aan Jean Nelissen (1936-2010). De documentaire ‘Jean Nelissen: de stem van het Nederlands Wielrennen’ is woensdag 23 december te zien bij MAX op NPO 1 (17.05 uur).

In de documentaire van een half uur trekt Huub Stapel door Limburg en haalt hij herinneringen op aan Nelissen met onder anderen Mart Smeets, Danny Nelissen, Martijn Lindenberg, Leo van Vliet en Kees Jansma. Het accent ligt daarbij vooral op de rol van Nelissen als verteller van verhalen en anekdotes uit het wielrennen, dat hij lange tijd volgde als tv-verslaggever voor de NOS.

Giel Hendrix (72), oud-sportjournalist van het dagblad De Limburger, schetst in de docu de betekenis van Jean Nelissen als schrijvend journalist; in boeken en tijdschriften, maar vanaf 1962 ook gedurende 35 jaar in dienst van De Limburger. ,,Vergeten wordt wel eens dat Jean voor de krant uitstekend werk leverde. Hij had overal contacten, kwam altijd met nieuwsverhalen, en anders maakte hij wel nieuws”, vertelt Hendrix, die 25 jaar met Nelissen samenwerkte bij De Limburger.

Huub Stapel met memorabilia van Jean Nelissen

Wat dat in de praktijk betekende? Hendrix: ,,Jean draaide nooit diensten, hij duldde geen inmenging van de hoofdredactie of andere chefs. Hij had zijn eigen agenda. Met vier mensen van de sportredactie moesten wij de krant maken, twee man in de dagdienst, twee ’s avonds. Jean zag je de hele dag niet. Hij viel meestal pas ’s avonds binnen. Dan vroeg hij wat voor openingsverhaal gepland stond en zei hij meestal ‘gooi maar weg’. Dan tikte hij zelf een openingsverhaal. Als de chef van de zetterij tegen sluitingstijd binnenkwam, stelde hij die gerust met een sigaartje en maakte zijn verhaal af.”

Als chef van de sportredactie was Jean Nelissen voornamelijk boegbeeld namens de krant in Limburg. ,Jean had eigenlijk geen tijd voor de krant. Hij had de NOS, een eigen verzekeringskantoor en een kamerverhuurbedrijf. Maar hij kwam wel altijd op voor zijn mensen, zeker als er gezeurd werd over wat er in de krant stond. Hij liet ook wel merken dat hij ons waardeerde. Daar had hij zelf ook alle belang bij, want van alles wat Jean deed, wilde hij zelf ook beter worden. Als er iemand voor het wielrennen werd aangetrokken, kreeg die de opdracht om dagelijks wieleruitslagen van over de hele wereld te verzamelen, tot in Colombia. Zo kon Jean zijn eigen archief bijhouden wat hij, in die tijd dat er nog geen internet was, ook nodig had voor zijn werk voor de NOS.”

In de tv-documentaire komt ook het drankgebruik van Jean Nelissen aan de orde. Giel Hendrix: ,,In al die jaren bij de krant was Jean nooit een zuiplap. Als we na de avonddienst wel eens iets gingen drinken, kon hij nooit meer dan twee neutjes verdragen.”

HENK MEES