SCHOT VOOR DE BOEG

Het laatste beetje fatsoen bij FC Barcelona

De wereld om hem heen staat in brand en het vuur wordt steeds steviger zijn kant op geblazen. Er is geen nieuwsmedium dat níet over hem schrijft en wat doet hij? Hij houdt zijn mond en doet wat hij het liefste doet: gewoon lekker voetballen.

Daan Smink

Maar dat Frenkie de Jong lekker blijft voetballen, zoals ook weer bleek tijdens zijn prima invalbeurt bij FC Barcelona tegen Rayo Vallecano, is allang niet meer ‘gewoon’. 

De druk is immens. Het politieke spel dat gespeeld wordt is van House of Cards-niveau en de achterban van die voormalige voorbeeldclub begint zich ook steeds meer te roeren - waarbij het maar de vraag is of dat niet zal omslaan in massale Frenkie-haat, gevoed door een slinks bestuur.

Het cynische is dat ze waarschijnlijk niet eens liegen als ze zeggen dat ze de voetballer De Jong graag willen behouden. En dat voorzitter Joan Laporta vorig jaar bij zijn aantreden schrok van het wel heel riante salaris dat zijn voorgangers De Jong hadden gegund, wil ik ook nog wel geloven.

Maar de druk die nu op De Jong wordt uitgeoefend en vooral de manier waarop het spel gespeeld wordt, is zelfs in het voetbal ongekend. En zeer ongezond, al lijkt De Jong er wonderlijk genoeg niet onder te lijden. 

De patiënt in deze is duidelijk de club zelf. Dat wisten we eigenlijk ook al een tijdje. (Lees vooral het uitstekende boek ‘FC Barcelona - Het imperium’ van Simon Kuper over hoe het zover gekomen is.)

Toch zal De Jong achter de schermen heus de optie van een vertrek wel serieus bekijken. Het helpt daarbij alleen niet mee dat het meest concrete alternatief een vermoedelijk nog ziekere gevallen grootmacht is: Manchester United. Al had hij zelfs bij Liverpool of Manchester City waarschijnlijk de boot afgehouden. Zoals hij ook niet happig lijkt op de recente Chelsea-geruchten. De Jong is gelukkig in Catalonië, wil helemaal niet verhuizen.

Dat mag je intussen gerust een klein wonder noemen. Zelfs toen alle details van zijn contract ineens in Marca stonden, hielden De Jong en zijn zaakwaarnemer Ali Dursun hun mond in de media. 

Hoewel ik als journalist heel graag eens zou horen wat De Jong er nou écht van vindt hoe zijn club hem behandelt, snap ik tegelijkertijd dat hij er nu niks mee opschiet om zich publiekelijk stevig uit te spreken. Maar je moet het maar kunnen. En ondertussen gewoon lekker voetballen.

Alleen al daarom is het goed als De Jong blijft; anders is straks ook het laatste beetje fatsoen vertrokken uit het etterende Camp Nou.

 

DAAN SMINK