Vergeefse reis naar Rome

Binnen de Internationale organisatie van sportmedia-vertegenwoordigers (AIPS) heeft de stem van West-Europa nauwelijks betekenis. Op het congres van de AIPS in Rome moesten vertegenwoordigers uit Frankrijk en Nederland het afleggen tegen samenspannende zuidelijke landen. John Volkers, afgewezen kandidaat voor het sectiebestuur West-Europa, doet verslag van een mislukte missie.

door John Volkers

Daar gingen de jongens, drie mannen op een volwassen leeftijd met jarenlange bestuurlijke ervaring. De chaos op Schiphol namen ze voor lief. Hun reisdoel was Rome, het parkhotel Carpegna, twee kilometer van het Vaticaan, waar deze keer het congres van de AIPS, de Association Internationale de la Presse Sportive, werd gehouden.

Bij die driedaagse bijeenkomst zou de Nederlandse Sport Pers (NSP) zich presenteren als de vertegenwoordiger van het tamelijke miskende West-Europa. John Volkers, al zeven jaar de ijverige vicevoorzitter van de Nederlandse Sport Pers (NSP), was kandidaat om de vacature-Gio Lippens te vervullen. Het bleek een mission impossible, maar zo was het tevoren niet ingeschat.

Immers, West-Europa had in het sectiebestuur AIPS Europa van de dertien zetels er tot deze oktoberdag in 2022 twee in bezit. Slechts twee zeggen we dan, met onze West-Europese superioriteit. Frankrijk (Marc Ventouillac van l'Equipe) en Nederland (Gio Lippens, NOS) bezaten die plekken, maar in 2022 werden alle posities weer vacant verklaard. Zoals dat hoort bij een democratie.

Ventouillac (‘ik wil actie en ik wil eenheid’) kandideerde zich als voorzitter. Voor de negen ‘gewone’ bestuursposities was Volkers de enige West-Europese kandidaat. Kansrijk vonden wij van de Nederlandse Sport Pers. Ook daarom werden begin juli drie tickets Rome besteld: voor Lippens, voor Volkers en voor Marco Knippen, de voorzitter van onze NSP.

West-Europa, om niet te zeggen Noordwest-Europa, is een internationaal wat apart staand gedeelte van de AIPS, de club die gedomineerd wordt door oppermachtige Italianen. Gianni Merlo, 77, voormalig atletiekverslaggever van de Gazzetta dello Sport, heeft als voorzitter, sinds 2005, een eigen winkel gecreëerd die hij in een vijfde termijn van vier jaar (2022-2026) graag flink in de klauwen houdt. Onlangs moest hij zich verantwoorden voor het houden van een prijsuitreiking in Qatar. Onbestaanbaar, vond West-Europa. Denemarken dreigde zelfs met uittreding. Zo ver kwam het niet. Gebrek aan quorum meldde Flemming Olesen, de Deense veteraan van de financiële commissie (hij vertelde in de wandelgangen dat de AIPS 8 ton netto incasseert van Qatar).

Bij de verkiezing ging West-Europa kansloos ten onder. Ventouillac verloor van de Maltees Camenzuli (26 om 13). Volkers werd tiende, waar negen plaatsen beschikbaar waren. Hij kreeg 23 stemmen, omdat Denemarken er niet was en twee formulieren met zijn naam erop ongeldig werden verklaard. De NSP-kandidaat werd verslagen door de samenspannende zuidelijke landen. Slovenië, Italië, Oekraïne, Azerbeidzjan, Oostenrijk, Hongarije, Bulgarije en (als negende) het nietige Georgië kregen voorrang. In die sfeer, van ons kent ons, is AIPS Europa inmiddels veranderd in een door Zuidoost-Europa gedomineerd landschap. De Balkan speelt elkaar, alsof het een Eurovisie Songfestival betreft, de stemmen toe.

Er was in Rome nauwelijks ophef over de excommunicatie van West-Europa. Alsof Scandinavië, Groot-Brittannië, Ierland, Frankrijk, België, Duitsland, Luxemburg en Nederland geen stem horen te hebben in dat grote gezelschap van sportjournalisten. In Europa zijn er 3.317 houders van de AIPS-kaart voor 2022-2023. Dat is een terugval van liefst 25 procent ten opzichte van 20-21. In de top-5 drie West-Europese landen: Groot-Brittannië, Zweden en Duitsland.

Enfin, het was allemaal onvoldoende om een plaatsje in het bestuur te krijgen. Daarna begon de lunch. Dat telt meer. In de middag beledigde voorzitter Merlo enkele vrouwen in het panel, waarna hij de volgende dag op aandrang van de Nederlander Knippen en de Ier Lennon zijn excuses moest aanbieden. On the record. In de avond werd het Stadio Olimpico bezocht, met een walking dinner als hoogtepunt. De volgende dag was er de Nederlands-Belgische motie om voortaan af te zien van het houden van congressen in landen met een autocratische, om niet te zeggen ondemocratische sfeer. Wat bleek: er was geen quorum. De Afrikanen en Zuid-Amerikanen waren de stad in, om het Vaticaan of de Trevi te bezoeken. De motie werd geen wetje maar een strenge aanbeveling.

In de avond was er de nabeschouwing in een Italiaans familierestaurant over de mislukte missie. Had de NSP niet een langere campagne moeten voeren? Hadden wij Denemarken niet moeten oproepen toch naar Rome te komen? Het erelid Laima Janusonyte, voortreffelijk gezelschap aan tafel, zei na drie glazen een gooi te gaan doen naar het voorzitterschap. In 2026. Ten koste van de dan 81-jarige Merlo. De drie Nederlanders keken haar wat glazig aan. Zij tegen Volkers: ‘En jij wordt mijn vicevoorzitter.’ Ach ja, zei hij terug.