Nieuws

COLUMN > HANS KLIPPUS

CONFRONTEREND

Zondagnacht vroeg ik me af waar het toch mis is gegaan met mijn geliefde sport, voetbal. Dat lijkt misschien een raar tijdstip, maar ik keek naar de Super Bowl, de grote finale van het American football.  

Hans Klippus

In de slotfase van de spannende wedstrijd had de scheidsrechter met een dubieuze beslissing grote invloed op de uitslag. In ‘ons’ voetbal hadden de spelers van de benadeelde partij de man bestormd, was hij na afloop voor rotte vis uitgemaakt en hadden fans van de verliezers de stad kort en klein geslagen. Maar daar doen ze in het ‘Amerikaanse’ voetbal niet aan, hoewel de Super Bowl qua kijkcijfers en financiële belangen nog vele malen groter is dan een WK- of Champions League-finale. 

Hier rollen spelers niet theatraal door, ondanks dat de botsingen op het veld een stuk harder zijn dan in het voetbal. Hier lopen geen matennaaiers rond die hun tegenstander een oor aan willen naaien. Hier klagen en zeuren coaches niet aan de zijlijn aan het hoofd van een lid van de arbitrage. Hier worden de spelers van de tegenstanders niet vanaf de tribunes uitgescholden en beledigd en bekogelen  supporters hun eigen spelers na een score niet met bekers bier en pis.  

Bij zulke vergelijkingen besef je hoe verdorven het voetbal is. (Los van de positieve dingen die er ook zijn: heel mooi zijn de acties voor de aardbevingen in Turkije en Syrië en na de oproep van voormalig collega Thijs Slegers) 
 
De oplossing is simpel: strengere regels. Laat scheidsrechters bijvoorbeeld de gele kaart trekken voor een speler die het ene moment ter aarde stoort, rijp lijkt voor een ritje met de ambulance naar het ziekenhuis, maar een paar minuten later weer kerngezond als een kievit rondloopt. Voetballers die dat niet doen, zijn tegenwoordig uitzonderingen. Dat slechte amateurtoneel bestraffen zou ze het wel afleren. Dat gaat echter niet gebeuren. Want waarom zouden de hoge heren moeilijke regelwijzigingen willen doorvoeren?  

Ondanks de ergerlijke taferelen neemt de interesse voor het voetbal niet af, staan de monomane geldschieters in de rij en zijn er wonder boven wonder ook nog mensen te vinden die de wedstrijden willen leiden – wat bezielt je in hemelsnaam om scheidrechter te worden, je de hele wedstrijd als Kop van Jut te laten gebruiken en je moeder vanaf de tribunes voor hoer te laten uitmaken? 

Helaas gaat er dus niets veranderen. Toegegeven, ook ik blijf gewoon kijken, vanavond, morgenavond, iedere avond en elk weekend. Maar zo’n nachtje Super Bowl is voor een voetballiefhebber met (een klein beetje) verstand wel heel confronterend. 

HANS KLIPPUS