IN DE SPO(®)TLIGHT

Mark Hoogstad, oud-sportjournalist

Zijn wekelijkse column in De Telegraaf wijdde Pieter van den Hoogenband vorige week aan Mark Hoogstad (47), die ongeneeslijk ziek is. Met Van den Hoogenband heeft Mark Hoogstad steeds contact gehouden, ook nadat hij de sportjournalistiek bij NRC (1994-2007) had verruild voor de lokale verslaggeving in Rotterdam.

Was je verrast door de column, Mark?

,,Ja, ik wist van niets, ik heb ‘m met tranen in mijn ogen gelezen. Met Pieter heb ik altijd wel contact gehouden, ik heb hem ook steeds op de hoogte gehouden toen mijn situatie de afgelopen weken verslechterde. Wat hij schreef was heel mooi, recht uit zijn hart.”

In de column schreef Pieter onder meer: ‘Toen we vlak voor de eeuwwisseling medailles begonnen te winnen, hadden we de media nodig om de prestaties te duiden, om serieus genomen te worden. Ons succesverhaal is mede geschreven door Mark en zijn collega’s. Soms ook kritisch met een scherpe pen en zonder oranje bril op. Maar altijd fair, goed geïnformeerd en deskundig.’

Hoe heb je dit ervaren?

,,De prestatie van Maarten van der Weijden was een mooie aanleiding om de relatie met mijn ziekte te leggen. Pieter heeft daarvoor de juiste woorden gevonden. Daar ben ik hem heel dankbaar voor.”

Heb je veel reacties gekregen?

,,Heel veel, vooral uit de derde ring, zeg maar; mensen die nog niet op de hoogte waren van mijn ziekte. Veel sportjournalisten van vroeger hebben gereageerd. Op Twitter kreeg de column veel bijval. Ook dat heeft me uiteraard geraakt.”

Hoelang heb je in de sportjournalistiek gewerkt?

,,Van 1994 tot 2007. Ik deed veel olympische sporten. Zwemmen, hockey, tennis, maar ook boksen en rugby. Uit die tijd dateert ook mijn boek ‘De Macht van Water’, over de opkomst van het Nederlandse zwemmen, waaraan Pieter refereert.  Begin dit jaar is nog een boek van mijn hand verschenen over Rotterdam, ‘Rotterdam, Stad van twee snelheden’. Dat is een weergave van tien jaar stadsverslaggeving met een sterke nadruk op alle politieke verwikkelingen van de laatste jaren.”

Stadsverslaggeving deed je na NRC ook voor het AD.

,,Ja, vorig jaar ben ik daar weggegaan. Mijn beweegredenen heb ik dit voorjaar opgeschreven in twee opinieartikelen voor Villamedia, waarop heel veel reacties zijn binnengekomen. Iedereen herkende wel hoe in de regio de pijn wordt gevoeld van de kaalslag die de Persgroep heeft aangericht.”

En na het AD?

,,Ben ik voor mezelf begonnen, ben ik freelancer geworden voor Trouw en heb ik dat boek over Rotterdam geschreven. Op de ochtend voor de boekpresentatie lag ik onder de mri-scanner en was wel duidelijk dat er zwaar weer op komst was. Niemand wist dat die avond, op een paar intimi na. Hoe ik die overigens fantastische boekpresentatie heb doorstaan, is ook voor mezelf nog altijd een raadsel. Maar goed, nu ben ik ziek en koesteren we de mooie momenten die ons nog gegeven zijn. Ik speel een verloren wedstrijd. Gelukkig word ik hier omringd door heel veel warmte en liefde van mijn vrouw en mijn twee dochters. Ik word ook niet vergeten door de buitenwereld. Ook dat helpt.”

HENK MEES