De magie van Barney
Daan Smink
Raymond van Barneveld stopt na 2019 met darten. Het nieuws hakte er afgelopen week toch wel even in, bij ons op de redactie van NU.nl. Dat zal, vermoed ik, op andere sportredacties in binnen- én buitenland niet anders zijn geweest.
‘Barney’ is een icoon. Meer dan welke andere Nederlandse sporter ook zette hij eigenhandig een hele sport op de kaart. Sterker nog; zorgde hij ervoor dat een tijdverdrijf in de kroeg transformeerde tot serieuze sport waarvoor miljoenen Nederlanders aan de buis gekluisterd zaten.
Ik weet ook wel: de discussie of darts nou wel of geen (top)sport is, die is nooit helemaal gesloten. Maar daar gaat het niet om. Barney is die discussie allang ontstegen, zoals hij qua grootsheid de sport is ontstegen. Niets dan lof hoor voor de prestaties van Michael van Gerwen, maar zo groot als Barney is hij natuurlijk nog lang niet – voor zover dat überhaupt haalbaar is.
De vraag is hoe het komt dat zovelen Barney, prachtige bijnaam natuurlijk ook, omarmen. Wellicht doordat hij gevoelsmatig de meest aanraakbare sportheld is die je kunt verzinnen. Barney is bij uitstek de sporter waarmee de ‘gewone’ Nederlander zich kan identificeren. Het helpt daarbij mee dat hij, net zoals de meeste ‘gewone’ Nederlanders, vaak onzeker is en veel twijfels kent. Het verschil met andere topsporters is dat Barney zijn worstelingen ook deelt met het publiek. En niet af en toe, maar in íeder interview. Zomaar wat nieuwskoppen van de laatste jaren:
Emotionele Van Barneveld merkt dat hij niet goed genoeg is
Van Barneveld moet tien jaar na wereldtitel naar zijn lichaam luisteren
Barney woest op KLM: ‘Wat nu op het WK?’
Tobbende Van Barneveld loopt soms tegen grenzen eigen lichaam aan
Uitgeschakelde Van Barneveld noemt eigen niveau ‘brandhout’
Van Barneveld: ‘Michael verpest alles voor ons’
Van Barneveld denkt aan stoppen na verlies tegen ‘serial killer’ Cross
Het komt doorgaans neer op één grote klaagzang. Dat kan je vermoeiend vinden of zelfs zielig. Maar die openhartigheid is juist waarom we Barney zo koesteren. Hij is altijd interessant voor pers en publiek. Bovendien: mentaal is Barney blijkbaar veel sterker dan je op basis van zijn interviews zou denken. Want welke tegenslag ook - of het nou zijn diabetes was, de opkomst van de ijzersterke Van Gerwen, de psychologische spelletjes van Phil Taylor of een woninginbraak waarbij zijn vrouw gewond raakte - Barney richtte zich altijd weer op en is er op zijn 51e nog steeds bij.
Daar legde ook zijn oud-coach en huidig dartscommentator Jacques Nieuwlaat de nadruk op toen we hem belden voor een reactie. ,,Hij heeft 25 jaar aan de top gestaan. Er zijn er maar heel weinig die dat zo lang kunnen volhouden. In Nederland is hij de grondlegger van het darts en dankzij Van Barneveld is de sport internationaal ook echt in een versnelling gekomen. Hij heeft vijf wereldtitels. Er zijn er niet veel die hem dat kunnen nazeggen."
En nu is het einde toch echt in zicht. Het darts moet verder zonder Barney. Dat kan helemaal niet. Dat mag helemaal niet. Maar het is hem gegund. Minder stress en als gevolg daarvan hopelijk ook minder lichamelijke klachten.
Nog ruim een jaar en dan gaat de voormalige postbode met pensioen. We missen ‘m nu al.
DAAN SMINK
Bestuurslid NSP