Privacy

Bij het WK volleybal 1970 in Bulgarije raakte een Nederlandse international ziek. Hij had een geslachtsziekte, zo bleek later. Al zal de medische begeleider van dat moment, een latere succescoach, noch de bondscoach van dat jaar, een latere NRC-journalist, dat ooit officieel toegeven. De naam van de man bleef ook anoniem. Het was iedereen duidelijk dat dit type ‘blessure’ niet naar buiten mocht komen. Hier gold de bescherming van de privacy van de sporter.

John Volkers

We schrijven 2019 en wij, sportjournalisten, ervaren steeds nadrukkelijker de sinds 25 mei 2018 geldende Algemene Verordening Gegevensbescherming, de AVG. Er werd wel een grap over gemaakt. Was dat niet Nederlandse kost? Aardappelen, Vlees en Groente. Nou nee, dit was serieus. Deze AVG was er om de persoonsgegevens te beschermen, uiteraard vanwege alle data die over het internet vliegen. Maar ook ging het bij deze nieuwe privacywetgeving om bijzondere persoonsgegevens, dat zijn persoonsgegevens die door hun aard bijzonder gevoelig zijn. Zoals gezondheid.

Daarmee kwam het opeens op het bord van de (sport)journalist. In geen sector wordt zoveel met naam en toenaam bericht over de gezondheid van een man of vrouw. Denk aan de gebroken knie van wielrenster Annemiek van Vleuten en het stukje kiezel in de in ongerede geraakte knie van Tourfavoriet Tom Dumoulin.

Aan het begin van het voetbalseizoen viel op dat PSV-coach Mark van Bommel opeens de mond op slot had over de blessure van Sam Lammers, de van Heerenveen overgekomen spits (origineel PSV-bezit overigens). Lammers viel uit bij de wedstrijd om de Johan Cruijff Schaal. Zijn kwetsuur zag er pijnlijk uit. Van Bommel sprak niet van details over herstel dan wel aard. ‘Het ziet er niet goed uit. Meer kan en mag ik er niet over zeggen.’

Jan-Cees Butter van Dagblad Trouw wijdde er een heel artikel aan. Het verduidelijkende verhaal werd vlot geretweet door schaatser Sven Kramer die in 2010 met een lange tijd onduidelijke kwetsuur aan de kant bleef. Het bleek uiteindelijk te gaan om een ontsteking aan het Kanaal van Huinter, een zenuwbaan. Kramer lichtte dat destijds met maanden vertraging toe, maar onthield het publiek de ware oorzaak: een overmatig gebruik van de vitamine B6. Hadden zijn volgers in de media niets mee te maken, een te billijken standpunt, maar wel voer voor gravende verslaggevers die dat vijf jaar later dan ook onthulden.

De sporter – zijn lichaam is zijn gereedschap - heeft recht op privacy, dat staat vast. Als hij professioneel sporter is, in een bedrijf dat staat of valt met media-aandacht, is het te billijken dat de ziekenboeg van club, ploeg of team met zekere omzichtigheid wordt beschreven. Jan dit, Piet dat, nog zoveel weken te gaan. Jaap heeft kapotte kruisband, dat is negen tot twaalf maanden herstel weten wij dan.

Nu is het voorwaarde dat de speler, renner of atleet zelf instemt met het onthullen van de kwetsuur. PSV hanteert daarbij de grens van zes weken. Als het langer gaat duren, dan wordt er gedetailleerder bericht. Met instemming van de voetballer overigens. Ajax en Feyenoord doen hetzelfde, maar zeggen er al eerder bij wat het gekwetste deel van het lichaam is bij de uitgevallen speler. Dus Promes wordt tegen VVV geraakt op de enkel; dan heeft Promes volgens het Ajax-bulletin een enkelblessure. Daar hoeft, mijns inziens, niet moeilijk over te worden gedaan.

Sporters die door zo’n pijnlijke periode heen moeten, verdienen rust in zulke situaties, schreef ervaren collega Henk Mees vorig jaar in Brabants Dagblad. Ze hoeven geen publiek bezit te zijn. Als het zwijgen maar niet doorslaat, was zijn slotzin. Die conclusie delen wij.

Over de WK-volleyballer met een ‘sjanker’ is overigens geen zin op internet te vinden, noch in het ultieme volleybalboek van Chris Mast, Hoppa. Verzwegen geschiedenis, we kunnen ons er in vinden.

JOHN VOLKERS

Vicevoorzitter NSP