SCHOT VOOR DE BOEG

De oprechte zorgen van de fotograaf

Onlangs was er een kleine invasie op de burelen van de NSP. Althans, meer bij onze huisbaas ANP. Circa 35 fotografen en een enkele collega’s van de nieuwe media meldden zich daar voor onze jaarvergadering, sinds onze eerste bijeenkomst op de Jaap Edenbaan in december 2018 een belangrijk moment voor ons als belangenbehartigers namens jullie, de kaarthouders.

Gerard den Elt

Enkele tientallen professionals die oprecht bezorgd zijn over hun vak, hun – op zijn Rotterdams gezegd – vreten. Velen hadden er honderden kilometers voor over om hun zegje te doen, hun ongenoegen te uiten, hun bijdrage te leveren aan het voortbestaan van het vak. Gelukkig stond de slagboom van de parkeergarage die avond wagenwijd open; dat scheelde alvast 5 euro per uur.

En achter de tafel had het bestuur er behoefte aan om uit te leggen waarom sommige zaken gaan zoals ze gaan – soms wat minder snel dan gewenst.

Achter de tafel wilden wij – voorzitter Marco Knippen, bestuurslid Abe Mijdam, penningmeester René Bouwman en ondergetekende – vooral luisteren. Want het bestuur is voornemens de drempel voor de NSP-kaarten te verhogen, zodanig dat de almaar dunner wordende fotomarkt toch nog voldoende inkomsten blijft genereren aan de overgebleven fotografen.

Dat is een voornemen met vele gevolgen: degenen die de drempel makkelijk halen, juichen de maatregel toe en willen liefst dat de inkomenseisen nog verder worden opgeschroefd. Aan de andere kant van het spectrum waren echter ook collega’s - nu nog kaarthouders - die ruiterlijk toegaven de voorgestelde inkomensdrempel niet te halen. Zij vrezen straks hun inkomen c.q. bijverdienste kwijt te raken.

Het was ook een bijeenkomst waar bleek dat ieders belangen niet altijd parallel lopen. Van de circa 160 fotografen met een NSP-kaart werken er heel veel rond het voetbal, maar dat geldt lang niet voor iedereen. Er zijn ook fotografen die zich specialiseren in één sport, in een discipline als wielrennen, om maar iets te noemen. Of fotografen die geen Oranje of Ajax, Feyenoord of PSV volgen, maar zich bewegen in de Keuken Kampioen Divisie en voor regionale websites en dagbladen heel belangrijk werk leveren, wat niet altijd op ieders radar komt.

Ook die lezers, kijkers, afnemers, kranten, magazines en websites moeten worden bediend, omwille van de pluriformiteit van de media. Ook die deelbelangen moeten we in de gaten houden.

Duidelijk is dat er urgentie bestaat om maatregelen te nemen die moeten zorgen voor behoud van de sportfotografie als professie, al was het maar als een deeltijdbaan.

Vele aanwezigen – ondernemers pur sang – wilden nog dezelfde decemberavond zakendoen, afspraken maken en dóóóór. Dat is een begrijpelijk standpunt. Ik kreeg een week na de bijeenkomst al de vraag of het bestuur al een besluit had genomen en wat er nou precies ging veranderen.

Die oprechte zorgen hopen we eind januari in te kaderen, als het bestuur de weerslag van de bijeenkomst bespreekt en de knoop doorhakt. Dat besluit zal gepaard moeten gaan met goede afspraken met fotopersbureaus, met heldere afspraken met clubs, bonden en organisatoren en met respect voor individuele fotografen die graag hun eigen koers uitstippelen.

Dat er iets moet gebeuren, staat vast. De mate waarin is nog een punt van bespreking. Dat ei wordt naar verwachting gelegd op maandag 27 januari, vooraf aan ons jaarlijkse NSP Sport & Media Nieuwjaarsdiner op Papendal. Die avond hopen we ook te zien welke foto wordt gekozen tot de NSP/Canon Zilveren Camera Sportfoto van het Jaar 2019. Het winnende beeld toont elk jaar aan hoe waardevol sportfotografie is en hoezeer de professionals zich terecht zorgen maken over de toekomst.

GERARD DEN ELT

Algemeen secretaris NSP