Nieuws

Coronabom in Londen

Max van der Put (Brabants Dagblad) deed samen met camjo Pim Bruijnzeels verslag van het WK darts in Londen voor AD, de regiotitels van DPG Media en daartoe behorende HLN en VTM in België. Vooraf, tijdens en na de trip ging het vooral over corona.

Max van der Put en Pim Bruijnzeels voor de entree van Alexandra Palace.

door Max van der Put 

We zijn al twee dagen thuis na ons bezoek aan het WK darts in Londen als we een mailtje van de organisatie krijgen. Twee geaccrediteerde journalisten die in de periode van 27-30 december aanwezig waren bij het evenement, hebben op 1 januari een positieve coronatest-uitslag gekregen. Namen worden niet genoemd, maar volgens de in Engeland geldende regels - zo meldt het mailtje - hoeven we niet te testen of in isolatie. 

Nou zitten we toch al in isolatie, want volgens de hier (in Nederland) geldende regels is dat verplicht na een bezoekje aan het ‘rode’ Verenigd Koninkrijk. Tien dagen liefst. Of vijf, met aan het eind een negatieve test. We gaan voor dat laatste, uiteraard.  

Gerard den Elt (NSP) heeft weliswaar in de krochten van de corona-reglementen een regeltje gevonden waardoor journalisten onder de quarantaine uit kunnen komen. Maar aangezien wij er niet vanuit gaan dat journalisten minder bevattelijk zijn voor het virus, houden we voor de zekerheid toch maar vijf dagen afstand van anderen. Want we komen toch van een locatie die door Michael van Gerwen zelf tot ‘coronabom’ is bestempeld.   

Het ge-corona begint al dagen voor vertrek. Zouden we wel door de kanaaltunnel mogen? We horen van de Belgische darter Kim Huybrechts en zijn manager, die bij Calais werden tegengehouden, vervolgens naar het vliegveld in Brussel reden en vanaf daar wel door de lucht naar Londen konden. Vreemd, toch?

Wij geven de voorkeur aan de eigen auto boven het vliegtuig, onder meer omdat we dan eenmaal in Engeland ook vooral in onze eigen bubbel kunnen blijven en niet met het openbaar vervoer hoeven te reizen. Maar als een deelnemer aan het WK darts al wordt geweigerd in Calais, waarom zouden wij dan wel de Eurotunnel in mogen?  

De dagen voor vertrek zijn we druk met het verzamelen van documenten die aan de online-Chunnelboeking moeten worden gehangen. Verklaring van vaccinatie, bewijs van een negatieve pcr-test binnen 48 uur voor vertrek, de uitgebreide vragenlijst van het Passenger Locator Form. Bij goedkeuring volgen groene vinkjes. Voor de zekerheid vragen (en krijgen) we bij DPG Media, de NSP, de PDC (de toernooi-organisator) om brieven waarin ze bevestigen dat wij als journalisten werkzaam zullen zijn bij het WK darts.

De grootste hobbel vooraf blijkt echter de vraag wat onze dringende reden is om naar Engeland te reizen. Ons antwoord staat niet bij de meerkeuze-opties (als: familielid ligt op sterven, werkzaam in de gezondheidszorg ivm corona). Uiteindelijk kiezen we voor de meest vage antwoordmogelijkheid (iets administratiefs), maar dit zou wel eens een dingetje kunnen worden bij de Franse en/of Engelse douane. 

Aangekomen bij de Eurotunnel op eerste kerstdag zien we maar een handjevol auto’s in de rij voor de controles. Hm… Vorige jaren was het hier heel veel drukker. Zouden ze dan inderdaad alleen écht dringende gevallen doorlaten? Pim heeft tijdens de rit naar Calais gekeken naar opties met het vliegtuig. Het valt echter reuze mee. De groene vinkjes openen alle deuren richting de autotrein; geen vragen over de dringende reden meer.  

Eenmaal in Londen is het dagelijks leven totaal anders dan in Nederland. Winkels open, horeca open. Mondkapjes? Lang niet overal. En bij het WK darts ‘gewoon’ drieduizend zingende en lallende toeschouwers in de volle speelhal, die wij zo veel mogelijk mijden. De perszaal even verderop is een stuk rustiger en lijkt veilig. Bovendien hebben wij, omdat we ook voor (de Belgische) rechtenhouder VTM werken, een eigen cabin tot onze beschikking.

Betrekkelijke rust in de perszaal van Alexandra Palace, een scherp contrast met de speelhal, vol met drieduizend zingende en lallende toeschouwers. (Foto’s Max van der Put)

Bij interviews met de spelers wordt - ook op verzoek van hen - veel afstand gehouden.     

Wij moeten bij binnenkomst op onze eerste werkdag in Alexandra Palace een negatieve zelftest overleggen. Zoals ook de darters dat op elke wedstrijddag moeten doen. Maar niemand die controleert of degene die het plastic staafje laat zien ook inderdaad degene is die wat neusinhoud heeft afgestaan. Van Gerwen heeft gelijk als hij zegt dat het ‘zo lek als een mandje’ is. Maar de PDC voldoet aan de minimale eisen die de Engelse overheid stelt. Waar in Schotland, Wales en Noord-Ierland de teugels wat betreft corona worden aangetrokken, blijft Engeland coulant. 

WK-deelnemer Martijn Kleermaker zegt vervolgens onomwonden dat premier Boris Johnson ‘een mafklapper’ is. Een oproep van regerend wereldkampioen Gerwyn Price om het restant van het WK uit te stellen, vindt geen weerklank bij de PDC.  
Aanleiding voor het voorstel van Price zijn de verplichte uitsluitingen van enkele darters na een positieve coronatest, die ze konden verzwijgen maar daar niet voor kiezen. Voornaamste slachtoffer: Michael van Gerwen. De positieve darters moeten in Engeland blijven tot ze negatief testen.  

Nadat op 30 december Kleermaker als laatste Nederlander is uitgeschakeld, keren wij op oudejaarsdag huiswaarts. Een dag eerder hebben we bij een drogist al een voor vertrek noodzakelijke antigeen-test laten doen, waarvan we binnen een uur de uitslag hebben en die 24 uur geldig blijft. Dat scheelt tijd als we echt moeten vertrekken de volgende ochtend. 

Engeland uit gaat qua formulieren makkelijker dan Engeland in. Ook omdat het Passenger Locator Form nog geldig is en niet opnieuw ingevuld hoeft te worden.  

Thuis dus nog een aantal dagen in afzondering en dan zit dit WK darts er voor ons op. We hopen van harte dat het vermaledijde virus volgend jaar verdwenen is. En anders doen we de hele exercitie opnieuw. Hoewel velen er zich niets bij kunnen voorstellen: het WK darts willen we niet missen.