Sydney-reünie smaakt naar meer
Het idee kwam van Edwin Alblas, destijds verslaggever van de Gemeenschappelijke Pers Diensten (GPD). Hij meldde twee olympische routiniers, Hans Klippus en John Volkers, dat het op maandag 15 september precies 25 jaar geleden zou zijn dat de Olympische Zomerspelen van Sydney werden geopend. Of we op die bijzondere datum niet eens herinneringen moesten ophalen en hardop zeggen dat dit de mooiste Spelen ooit zijn geweest? Goed idee, zeiden we.
Zo gezegd, zo gedaan. Beetje brainstormen. Zaal toegewezen gekregen (gratis, daarvoor dank) van het Olympische Stadion, de plek waar het NOC*NSF natuurlijk domicilie zou horen te kiezen. Collega’s van toen in kaart gebracht en gebeld, geappt dan wel gemaild. Al snel leek het veel te groot te worden voor de zaal die we hadden geritseld. De rem moest erop. Ook dat lukte.

De deelnemers aan de Sydney-reïnie met linksboven Joop Alberda.
Zo ontvingen we op die bewuste maandagmiddag in de hoofdstad een select gezelschap olympische verslaggevers, vooral oud-verslaggevers of bijna-pensionado’s. AD en de niet meer bestaande GPD hadden de grootste afvaardiging. De Volkskrant de kleinste. Er was zelfs een ijverige freelancer uit de atletiekwereld. De middag vloog om, mede door de inleiding van de bevlogen architect van het Nederlandse topsportmodel, Joop Alberda. Hij was in 2000 technisch directeur van NOC*NSF, gerekruteerd door die andere grondlegger van al dat succes, Wouter ‘Mickey’ Huibregtsen.
Alberda, lid van het team de mission van Sydney 2000, legde op verzoek uit hoe de Nederlandse topsport in dat jaar de juiste afslag had genomen. Die van professionalisme, die van investeren in kansrijke programma’s, die van de juiste coaches inhuren, maar altijd met de getalenteerde sporter als centraal punt. Het voorsorteren was in 1997 begonnen. Een voordracht van een kwartier werd er een van uur.
Daarna was het de beurt aan anekdotes, aan een quiz die door AD-verslaggeefster Natascha Kayser in een barrage werd gewonnen. De beslissende vraag: hoeveel landen deden mee aan de Olympische Spelen van Sydney. Het antwoord: 200. De conclusie over de kwaliteit van de Spelen van 2000 in New-South Wales was min of meer eensluidend: de beste, op de voet gevolgd door Londen 2012 en Parijs 2024.
In de maaltijd na afloop in een Amsterdams etablissement ging het over de Spelen van 2004. Zouden we daarvoor in 2029 ook zo’n 25-jarig feestje aanrichten? Best mogelijk. Misschien ligt hier een taak voor de persafdeling van NOC*NSF dat in samenwerking met onze NSP een bijeenkomst inclusief sirtaki dient te beleggen. Het idee komt gratis van deze collega’s met een hang naar dat onvergetelijke verleden.
John Volkers.