Nieuws

De sprintkampioen van Plymouth!

Graag had ik mij op deze plaats even in de discussie over doping gemengd. Helaas zit dat er niet in. In de sporten die ik heb gevolgd is nooit doping gebruikt. Ik heb me er daarom nooit in hoeven te verdiepen.


Goed, er is een keer een paard betrapt, dat ik net aan het volgen was. Er had gewoon iets verkeerds in het voer gezeten. Kon dat paard ook niks aan doen.

Om daar nou een heksenjacht voor te ontketenen.

Verder: voetbal, schaatsen, judo, shorttrack, bobslee, hockey (zij het één wedstrijd), tennis (twee wedstrijden), geen doping. Ik heb er echt nog specifiek naar gevraagd.

Een tijdje geleden hadden wij een bevriende arts op bezoek. Geen sportkenner. Hij dacht bijvoorbeeld dat Willem III in de eredivisie speelde, in plaats van Willem II. Deze internist viel letterlijk van zijn stoel toen ik hem vertelde dat er weer een paar wielrenners waren geschorst wegens gebruik van EPO.

,,Als ik geen EPO voorschrijf is volgende maand de helft van mijn patiënten dood’’, zei hij. Hij bedoelde waarschijnlijk dat iedereen elke dag eigenlijk verplicht een portie EPO moest nemen. Goed voor de gezondheid.

 

Jacques Brinkman is er niks bij! En die krijgt collectieve verontwaardiging over zich heen omdat hij opperde dat iedereen het wellicht zelf moet weten. Geef doping vrij, lanceerde hij als proefballonnetje! Jacques verplicht ons verder tot niets.

Ik heb één keer een wielrenner geïnterviewd en die zei meteen dat je in het circuit min of meer werd gedwongen doping te gebruiken.

Ik werkte begin jaren tachtig voor een krant in het oosten des lands (Tubantia) en op het hoogste amateurniveau voetbal dook plotseling Henk Poppe op. Mijn collega André Vis wees me erop dat hier wellicht een verhaal in zat.

,,Volgens mij is dat dezelfde die in 1974 in Plymouth een etappe van de Tour de France won’’, zei André. Henk was een groot talent, maar stopte van de één op de andere dag. André had gelijk. Er zat een verhaal in.

Ik kan het interview met Henk niet meer terug vinden. Maar toen ik vroeg waarom hij zo plots was gestopt zei hij volgens mij: ,,Ik moest elke dag bij het ontbijt een paar tabletten slikken. Als ik vroeg waar dat voor was deed iedereen nogal vaag. Het kon nooit goed zijn, dacht ik.’’

Ik vond het een vrij opzienbarend verhaal, maar het deed verder weinig stof opwaaien. Henk speelde zondags gewoon met De Zweef tegen De Treffers, zonder dat ook maar een talkshow hem had uitgenodigd. 0-0. Kennelijk had Sonja betere onderwerpen.

Het was zijn wereld niet, vervolgde Henk over het wielrennen. Langer dan twee jaar hield hij het niet vol bij de profs. Misschien was hij te veel amateur gebleven.

In de sprint in Plymouth versloeg Henk de favorieten Jacques Esclassan, Patrick Sercu en Gerben Karstens. Hij had de toekomst! Misschien is Henk gewoon iemand die op het juiste moment de juiste keuze maakte.

Henk Poppe, de enige Nederlander die ooit een etappe van de Tour de France won! Tenminste, in Engeland.

Hij haatte doping en andere misstanden in de sport. Net als Jacques, denk ik.

 

GERT LAMMERINK

Gert Lammerink (1962) schrijft deze wekelijkse column op persoonlijke titel. Hij werkt sinds 1988 bij het ANP, was in die periode twee keer chef sport, werkte daarnaast als algemeen eindredacteur en combineert tegenwoordig dat werk met sportverslaggeving. Hij deed verslag van vier Olympische Spelen (2002, 2004, 2006 en 2008). Daarnaast bezocht hij vele WKś voetbal (1990, 1994, 1998, 2010), EK’s voetbal (1992, 1996, 2000, 2008) en verder tal van titeltoernooien in het schaatsen, paardensport en judo.