SCHOT VOOR DE BOEG

Camjo'en... winst?...maar voor wie eigenlijk?

Tuut, tuuuut! Maakt u even ruimte...! Ik ben onderweg naar een klus...met camera, statief, laptop, lampje, microfoon, koptelefoon, opgeladen accu's, SD-kaartjes, m'n iPhone voor live-radio en daar maak ik natuurlijk ook de foto mee die bij het artikel op internet komt. Een feest der herkenning voor collega's bij de regionale omroepen.

Karin Mulder

Hoogtepunt was deze week dat ik m'n camera per ongeluk aan had laten staan en met m'n iPhone door m'n eigen tv-shot kroop voor een foto voor de website. Maar de vraag is: wat levert het op? Zijn we er met z'n allen op vooruit gegaan? Financieel, inhoudelijk of qua vorm?  

In 1995 zat ik op de School voor de Journalistiek in Zwolle. M'n tv-docent drukte me toen al op het hart dat er over tien jaar alleen nog maar camera-journalisten zouden bestaan. Hij kreeg ongelijk. Landelijke zenders als RTL, NOS en SBS zetten praktisch altijd professionele cameramensen in. De meeste regionale omroepen hinken op twee gedachten. Een beetje camjo en een beetje écht camera-werk. De vraag is of de investeringen van alle camjo-sets financieel op kunnen tegen het uitsparen van cameradiensten. 

Ooit was de bedoeling van het camjo'en dat je niet zo 'aanwezig' zou zijn op locatie. Dat je gast zich meer op z'n gemak zou voelen. Daardoor zou je 'dichterbij' kunnen komen. Maar de praktijk is weerbarstig. Deze vorm wordt weinig toegepast. Want tijdens het camjo'en kun je als verslaggever geen vragen stellen. Althans de geluidskwaliteit is dan vaak bagger. Het gevolg is dat een camera-journalist de camera op een statief zet, een interview doet en vervolgens aanvullende beelden maakt. Net zoals professionele cameramensen. Dus qua vorm gaan we er niet écht op vooruit. 

En dan komt de inhoud nog. Een scherp interview doen terwijl je denkt: Is het licht goed? Is het geluid goed? Staat m'n gast nog op dezelfde plaats of wandelt hij ongemerkt door de scherpte of uit m'n kader? Oh shit, de zon begint te schijnen, is z'n hoofd nu overbelicht? Oh nee, er groeit toch geen lantaarnpaal uit z'n hoofd hè? Kortom een drukte van belang in de bovenkamer, terwijl daar ook kritische vragen geformuleerd moeten worden. De inhoud zal dus ook best eens te lijden hebben tijdens het camjo'en. 

Mijn conclusie? Camjo'en is een mooie aanvulling. Het maakt ons als verslaggevers flexibel, snel en onafhankelijk. Het is fijn dat je elk moment van de dag even snel een quote kan halen. Ook is er meer begrip gekomen bij verslaggevers voor het werk van cameramensen.

Maar de optimale 'vorm' van camjo'en wordt niet vaak gebruikt en de 'inhoud' wordt er ook niet beter van. Dan maar hopen dat de rekensom van de omroepbazen wél wat oplevert. Anders slepen de pakezels uit de regio voor niets...

KARIN MULDER