FC Twente!

In de dagen dat heel Nederland zich vergenoegd in de handen wrijft omdat FC Twente gaat degraderen neem ik jullie mee terug naar het echte FC Twente.

Mijn FC Twente.

Een leven lang al zit ik elke dag wel op de een of andere manier in het voetbal en dat komt door FC Twente. Dat ik sportjournalist ben geworden komt door FC Twente.

Ben ik corrupt, onbetrouwbaar, belazer ik de boel? Nee. Nou ja, zelden.

Ik sta voor eerlijk spel, mooi voetbal, respect voor de tegenstander en passie voor de sport. Zoals ik dat heb ontdekt in het Diekmanstadion, op de dag dat mijn vader de suppoost een sigaar gaf en ik kon doorlopen naar het toenmalige Vak P. Ik was een jaar of zes.

Mijn helden waren Jan Jeuring en Theo Pahlplatz. Jongens uit de streek (respectievelijk Oldenzaal en Enschede), zonder tattoo’s, die aanbiedingen van Feyenoord naast zich neerlegden omdat Rotterdam te ver van huis was. Eerlijke, hardwerkende spelers, die er trots op waren voor hun club te mogen spelen. Goede voetballers. Internationals.

Zij staan voor wat FC Twente altijd is geweest.

Met dergelijke spelers bereikte de club de top van Nederland en drong zelfs door tot de finale van de UEFA Cup. Daarin werd verloren van Borussia Mönchengladbach. Met Jupp Heynckes, Berti Vogts, Allan Simonsen, Henning Jensen en trainer Hennes Weisweiler.

Daar hoeven we ons niet voor te schamen.

Aan de poel van verderf die de internationale sportwereld in de loop der jaren is geworden heeft FC Twente ook zo zijn bijdrage geleverd. Het is niet anders. Tot in de lengte van dagen zullen ‘wij’ daar mee worden geconfronteerd.

De rest van de voetbalwereld heeft nogal een partij boter op zijn hoofd.

Van alle successen die FC Twente heeft geboekt, overwinningen behaald en spelers gecontracteerd is meer dan 99 procent op een eerlijke manier gebeurd. Sinds 1965.

Ik moet dat toch even kwijt.

De club die degradeert is de club van Theo, van Jan, Epy en Piet (die namen …. vergeten….. wij niet!). Van al die jongens van zes die aan de hand van hun vader voor het eerst naar het stadion gingen.

Niet de club die voor even de weg is kwijtgeraakt.

Als de degradatie een feit is traint mijn zoon twee dagen later bij zijn club in Zoeterwoude-Rijndijk gewoon in het shirt van FC Twente, dat hij heeft gekregen van zijn tante uit Enschede. Ik sta langs de lijn. Trots!

Misschien What’s App ik even een foto naar Evert Bleuming en Fred Rutten. Authentieke oud-voetballers van FC Twente, die binnenkort gaan beginnen aan de wederopbouw. Oprechte mannen, die ik nog heb zien debuteren in het shirt van FC Twente.

Er komt een dag dat aan Theo Pahlplatz en Jan Jeuring wordt gevraagd de kampioensschaal uit te reiken aan de aanvoerder. De schaal van de eerste divisie, die mooier glimt dan de schaal van 2010.

Wie komt altied weer terug!

GERT LAMMERINK

Gert Lammerink (1962) schrijft deze wekelijkse column op persoonlijke titel. Hij werkt sinds 1988 bij het ANP, was in die periode twee keer chef sport, werkte daarnaast als algemeen eindredacteur en combineert tegenwoordig dat werk met sportverslaggeving. Hij deed verslag van vier Olympische Spelen (2002, 2004, 2006 en 2008). Daarnaast bezocht hij vele WKś voetbal (1990, 1994, 1998, 2010), EK’s voetbal (1992, 1996, 2000, 2008) en verder tal van titeltoernooien in het schaatsen, paardensport en judo.