Edwin Winkels, schrijver/journalist in Spanje
We kennen hem vooral als sportjournalist van Het Vrije Volk (vroeger) en als de al jarenlange specialist van Studio Sport en AD als het over sport in Spanje gaat. Maar Edwin Winkels noemt zichzelf veel meer schrijver dan journalist. ‘Novelista’ (romanschrijver) luidt dan ook de kop boven een interview in De Volkskrant.
Dertig jaar woont en werkt Edwin Winkels (55) inmiddels in Spanje. In 2012 nam hij ontslag bij de krant ‘El Périodico’ waarvoor hij onder meer FC Barcelona en de Tour de France volgde. Hij bleef wel zijn Nederlandse opdrachtgevers bedienen, maar vond ook tijd voor zijn grote liefde, romans schrijven. Onlangs verscheen met ‘En ze deed het’ zijn vierde roman, zijn zesde boek. ,,Ik ben nu meer schrijver dan journalist, 90 procent van mijn tijd gaat op aan het schrijven van boeken”, zegt Winkels in De Volkskrant.
Als journalist maakte hij bij Barcelona zowel Johan Cruijff als Louis van Gaal mee. Zijn ervaringen met de twee Nederlandse coaches verschillen aanzienlijk. ,,Ik heb over niemand zoveel geschreven als over Cruijff. Het meest bijzondere aan hem was dat hij zo gewoon was. Iedereen kon hem aanspreken en een praatje met hem maken. Hij was de allerbekendste Nederlander ter wereld, maar is altijd een jongen van de straat gebleven.”
Edwin Winkels
Heel anders kijkt Edwin Winkels terug op de jaren met Louis van Gaal in Barcelona. ,,Ik heb hem intensief gevolgd toen hij trainer was van FC Barcelona. Ik vind hem een van de minst aangename personen die ik in de journalistiek ben tegengekomen. Hij is een totaal onmogelijk mens die niet tegen kritiek bestand is.”
,,Al na drie maanden wilde hij niks meer met mij te maken hebben. Zijn vrouw Truus en hij woonden in hetzelfde dorp als ik. Als ik ’s ochtends naar het station fietste, kwam ik Truus vaak tegen op de boulevard. Op een gegeven moment zei ze geen gedag meer, maar draaide ze zich snel om als ik eraan kwam. Zo’n vreselijk mens vonden ze mij.”
Als journalist voelt Edwin Winkels zich beter thuis tussen de wielrenners dan in de voetbalstadions. ,,De voetbalwereld is nooit mijn wereld geworden”, vertelt hij tegen Volkskrant-interviewer Paul Onkenhout. ,,Ik was altijd die vreemde snuiter die met niemand een band had. Nee, ook niet met Cruijff. Om over te schrijven en te praten is wielrennen leuker dan voetbal. De wielerwereld is ook aangenamer. In het wielrennen zijn nog verhalen te schrijven. In het voetbal is alles afgeschermd. Je komt als journalist nergens meer bi
