Magnetronvoer

Het is misschien wat ouderwets, maar ter plekke aanwezig zijn voor verslaggeving heeft (voor mij) toch verre de voorkeur boven het op afstand beschrijven en beoordelen; een praktijk die hand over hand aan het toenemen is. Ik merk het nu weer, nu ik redelijk onverwacht de redactionele taak op mij kreeg om het WK volleybal voor vrouwen in Japan te verslaan.

Zonder een ticket naar Tokio te kunnen boeken, zonder in Yokohama en Nagoya op de tribune te zitten, de mixed-zone te betreden, de thermometer van de sfeer te kunnen hanteren, met trainers te spreken, met kenners te ouwehoeren, met collega’s aan tafel de zaak nog eens na te bouwen, kortom zonder al die ondersteunende ervaringen een ploeg of een toernooi te beschrijven, dat valt niet mee.

Ik kijk dezer dagen Ziggo, waar helaas oud-international Alice Blom de wat vlakke co-commentator is (ik was dol op Peter Blangé bij het WK mannen, waar ik overigens wel naar toe mocht van mijn Volkskrant). Ik lees volleybalkrant.nl en volleybal.nl uit. Ik bel met de Nevobo-persman Thijs Pietersen die in Japan zit en tweets afscheidt, ik kijk af en toe op de site van de NOS en natuurlijk heel veel naar de scores van de ploeg op fivb.org. Ik bel met oud-speelsters en zo stel ik mijn stukken samen.

Het zal een besparing zijn voor de krant (al is het bij mijn krant om andere redenen dat ik er in Japan niet bij ben) maar er gaat voor de verslaggever zelf een geweldige hoeveelheid tijd en werk in zitten om het zo aan te pakken. En dan is het toch nog magnetronvoer in plaats van een zelf bereide maaltijd. Ik, maar ik ben dan ook van de oude school, word er niet blij en gelukkig van.

Woensdagochtend half 7 zitten we weer voor de buis. Nederland – Brazilië. De beelden zijn geweldig, maar de afstand hindert. Op dit moment is er maar één Nederlandse krantenverslaggever (Willem Held van De Telegraaf) die in Nagoya verblijft. Ronald Hoogendoorn is de fotograaf van dienst. Ziggo heeft Johan van Polanen gestuurd, voor een inleiding en afsluitende interviews. De NOS heeft Maarten Tip klaar staan voor vertrek. Dat is het dan.

Nederland wil het WK volleybal van 2022 (vrouwen) organiseren. In november valt de beslissing bij het congres van de FIVB. Als de aanwezigheid van media een van de beslissende factoren is voor toewijzing, dan heeft Nederland (lees Gelderland en Rotterdam) geen schijn van kans tegen de gezamenlijke kandidatuur van China en Japan.

Benieuwd hoeveel verslaggevers tegen die tijd nog naar een WK volleybal voor vrouwen zullen gaan. In dat geval: laat Nederland deze keer maar wereldkampioen worden. Zal mogelijk iets minder beschouwingen over de kwaliteit van racebanden en iets meer over drie-meteraanval in de sportsecties veroorzaken.

JOHN VOLKERS,
Vicevoorzitter NSP