Voordracht

Hè?
John Volkers had zijn lange loopbaan bij de Volkskrant toch bij de Olympische Spelen in Tokio afgesloten? Oud-verslaggever Volkskrant staat er duidelijk in zijn cv-tje van zijn Twitter-account en collega Willem Vissers heeft hem op mooie wijze uitgezwaaid in zijn column.

Maar wat zie ik: John Volkers staat nog steeds dagelijks in de Volkskrant, met verhalen van de Paralympische Spelen, één van zijn specialiteiten, waar hij op gepaste toon en met liefde over schrijft. Het betreft, zo blijkt, een invalbeurt te zijn omdat de collega die deze klus op zich zou nemen een vervelende blessure heeft opgelopen (beterschap!).

Geen probleem, John trekt gewoon nog even door. Met zijn actieradius en werkethiek wordt hij – hopelijk - door de jongere generaties als voorbeeld gezien.

Dus als ik zo vrij mag zijn: ik wil hierbij John Volkers voordragen voor de titel ‘Sportjournalist van het jaar’. Misschien ligt dat moeilijk omdat hij bestuurslid van de NSP is, vice-voorzitter zelfs, maar dat mag natuurlijk niets uitmaken. John verdient de prijs, als hommage voor zijn weelderige journalistieke carrière én zijn inzet voor het welzijn van de Nederlandse sportmedia.

Let wel, het is geen afscheid, want ik weet zeker dat we in de komende jaren nog vele verhalen van John zullen tegenkomen, in de meest uiteenlopende publicaties. John is er de man niet naar om (langdurig) op de bank te liggen. Heeft hij thuis in Waarland eigenlijk wel een luie bank (ook zijn echtgenote Marion is een drukke dame)?

John’s (en mijn) simpele filosofie: wie schrijft, blijft!

De sportjournalistiek heeft hem ook nog nodig. John is een lopende encyclopedie en nooit te beroerd om zijn kennis te spuien. Wie anders zou in deze steeds meer vluchtige en schreeuwerige wereld voor het historisch besef en de nuance moeten zorgen?

John en ik zijn beiden lid van De144, een vrolijk sportgenootschap van voormalige topsporters, coaches, bestuurders, scheidsrechters en journalisten. Ik heb de taak om de vragen te maken voor de quiz bij het jaarlijkse slotdiner. Maar hoe doe je dat als de taaie Volkers tot de deelnemers behoort? Want met hem tussen de deelnemers is er eigenlijk niets aan en staat de winnende ploeg bij voorbaat vast.
Ik heb er een oplossing voor gevonden. Ik heb bij de laatste bijeenkomst John gevraagd of hij met mij de vragen wil voorlezen en dat vond hij gelukkig wel leuk.

Zo verheug ik me er nu al op om ergens in november zij aan zij met John voor het bonte gezelschap van sportcoryfeeën te staan. Tenminste, als hij tussen al het geschrijf (niks pensioen!) door even tijd heeft…

 

HANS KLIPPUS