Waanzin

Ik heb vorige week een nacht wakker gelegen. Mijn zoon van 19 was met drie vrienden vier dagen in Lissabon en appte me dat ze kaarten voor Benfica - Bayern hadden kunnen kopen. ‘Wat leuk!’, stuurde ik terug.

Maar toen ik op tv de slotfase van de wedstrijd bekeek en Bayern met 4-0 zag winnen, kreeg ik ineens een angstig gevoel. Wat, als de jongens op de weg terug teleurgestelde, agressieve Benfica-supporters tegenkomen? Mijn zoon is blond en ze zouden hem – heel stereotiep – voor een Bayern-fan kunnen aanzien. Dat zou vervelend zijn.

Die gedachte liet me niet meer los en ik heb urenlang in mijn bed liggen woelen. Ik had er spijt van dat ik hem niet had geadviseerd een Benfica-sjaal te kopen en die om te doen. Om tien voor één stuurde ik hem een appje. ‘Hoe was het? Al terug in het hotel?’ Geen antwoord. De hele nacht niet. De waanbeelden in mijn hoofd werden steeds heftiger. (Waarom ik niet gewoon even heb gebeld? Tsja. Je wilt ook weer niet als een slappe, overbezorgde vader overkomen…)

Ik ben een bangeschijter en waarschijnlijk overdrijf ik. Maar ik heb zelf als journalist een keer op de trap naar de uitgang van het stadion een klap voor mijn kop gekregen van een gewelddadige FC Porto-aanhanger, terwijl zijn ploeg nota bene net van Feyenoord had gewonnen. Dat was dus ook in Portugal. En ik zou natuurlijk niet die van die rare gedachten hebben gehad als recent niet al die supportersrellen hadden plaatsgehad.

Wat een waanzin!

Bij NEC - Vitesse leek het buiten het stadion wel oorlogsgebied. Een nietsvermoedende Belgische fan van Manchester City werd na de wedstrijd op straat door Club Brugge-hooligans in coma geslagen. (Ik bedoel maar…). Ik ben voor Feyenoord, maar schaam me voor die schandalige bekogeling van de bestuurders en sponsors van Union.

Geen idee hoe deze agressie kan worden uitgebannen. Het voetbal twee weken helemaal stilleggen? Nutteloos. Die doorgesnoven gasten trekken zich nergens wat van aan, niet van stakingen, niet van taakstraffen en niet van stadionverboden. Langdurig opsluiten zal geen herhalingen voorkomen, maar houd zo’n klootzak in ieder geval een tijdje van de straat. Ik heb te doen met de politie, burgemeesters, clubbestuurders én de fotografen langs het veld. Ga er maar aanstaan.

Donderdagmiddag kreeg ik, dertien uur na mijn appje, eindelijk antwoord van mijn zoon in Lissabon. ‘Was geweldig. Mooie ervaring. Beetje jammer van de score’.  Of er niets aan de hand was, heb ik stoer geantwoord: ‘Bayern is de beste ploeg van Europa. Leuk dat je die hebt zien spelen’.

HANS KLIPPUS