Eén man stal de show tijdens de GP van Mexico

Ik heb me zondagavond om één man kostelijk vermaakt tijdens de legendarische Formule 1-race in Mexico. Wat een ongelooflijke show gaf hij weg in het Autódromo Hermanos Rodriguez. Niet alleen 100.000 uitzinnige Mexicanen op de tribunes maar ook miljoenen tv-kijkers werden op hun wenken bediend.

Van begin tot eind wist hij de schijnwerpers op zich gericht. Na de race was het alsof hij zelf hoogstpersoonlijk de wereldtitel had veroverd. Trots en blijdschap vochten om voorrang bij de man die zonder twijfel de meest gelukkige persoon op het circuit was: Antonio Pérez.

De vader van Sergio ‘Checo’ Pérez kroonde zich tot held van de dag. Met opzichtige en minder opzichtige acties slaagde hij er keer op keer in gevangen te worden door de tv-camera’s. De voormalige autoracer die al jarenlang actief is in de Mexicaanse politiek toonde zich - getooid met een mondkapje van Rolls Royce - tijdens de wedstrijd nog tamelijk rustig. Na de historische podiumplek van zijn zoon gingen alle remmen los.

Sergio Pérez was nog niet uit zijn bolide gestapt of hij werd bijkans doodgeknuffeld door zijn vader. Hierna zweepte Pérez senior als een ware volksmenner het publiek op voor de volgepakte befaamde tribune Foro Sol.

Echt hilarisch werd het toen Sergio Pérez en Max Verstappen op de foto gingen voor een Mexicaanse vlag. Wie wurmde zich daar opeens tussen de twee Formule 1-helden in? Papa Pérez. Terwijl een batterij aan fotografen het plaatje vastlegde, werd de glimlach van pa Pérez steeds breder.

Na een ferme handdruk en vele schouderklopjes voor Max Verstappen leek het finest hour voor Pérez senior voorbij te zijn. Alle blikken waren nu gericht op zijn zoon en kleinzoon in de mixed zone. Terwijl Sergio de pers te woord stond en het Mexicaanse publiek bedankte in zijn moerstaal, verschool de bijna 4-jarige Sergio Pérez junior zich achter de benen van zijn vader.

Maar Pérez senior zou Pérez senior niet zijn als hij ook niet hier even zijn aandeel opeiste tijdens het aandoenlijke tafereel. Opeens was hij weer in beeld en alsof hij nooit anders had gedaan, banjerde hij door de mixed zone die alleen toegankelijk is voor de coureurs.

Even later juichte Pérez sr. met breed uitgespreide armen zijn jongste zoon toe bij de podiumceremonie. Het was juichen zoals juichen bedoeld is met twee vuisten in de lucht. Toen het Wilhelmus klonk, hield de Mexicaan zich gedeisd, maar na het champagnespuiten kwam er nog een fraaie toegift. Wapperend met de Mexicaanse vlag boven zijn hoofd maakte Pérez sr. een ereronde langs de tribunes. Het was de dag van Antonio Pérez en iedereen mocht het weten.

Ik hoop van harte dat Pérez senior er zondag in Brazilië opnieuw bij is, als hij dan tenminste is uitgejuicht in Mexico. Met een vleugje ‘Antonio-spirit’ ziet de wereld er een stuk rooskleuriger uit.

NATASJA WEBER