Chagrijn

Gelukkig voor Edgar Davids wordt een assistent van de bondscoach bijna nooit iets gevraagd door de media. Zeker nu Louis van Gaal de baas is, want die zorgt in zijn eentje voor genoeg stof om over te praten en te schrijven. Davids hield er in zijn tijd als voetballer niet van om met journalisten te praten. Hij behoorde tot een groepje topspelers dat onhebbelijk was voor het grootste deel van de pers.

Ik heb er persoonlijk niet zo veel last van gehad, want ik deed op den duur nog maar sporadisch verslag van voetbal, mede omdat ik er geen zin in had om door een paar hautaine snotneuzen die toevallig een aardig balletje konden trappen respectloos te worden bejegend.

Ik kwam Davids een keer tegen in de catacomben van de Galgenwaard na een wedstrijd van het Surinaams elftal. Hij had zelf niet meegedaan. Ik stelde me netjes voor en vroeg of ik hem wat mocht vragen. Davids zei niets, stak zijn middelvinger op en liep door. Dank je wel, fijne jongen.

Ibrahim Afellay was een generatie later ook zo iemand. Hij weigerde tijdens het EK van 2012 met de pers te praten, samen met Robin van Persie. Ze liepen elke keer langs de wachtende journalisten alsof ze lucht waren. Van Persie heeft er jaren geleden tijdens een bijeenkomst van de NSP zijn excuus voor aangeboden. Bijzonder is dat Afellay nu zelf als analist tot ‘de andere kant’ behoort en trainers en spelers kritisch beoordeelt. Sinds hij een van de vaste gasten bij Studio Voetbal op zondagavond is, kijk ik niet meer naar het programma.

De tijd van - vanuit het oogpunt van de media - onsympathieke en dwarsliggende internationals in Oranje lijkt voorbij. Of ben ik, van grote afstand, te naïef? Ik zie en hoor Frenkie de Jong, Matthijs de Ligt, Ryan Gravenberch, Cody Gakpo, om er een paar te noemen, gewoon antwoord geven als ze wat wordt gevraagd en ze hebben een vriendelijke, open uitstraling. Een speler als Marten de Roon is daarbij ook nog komisch en vol zelfspot. Heerlijk dat filmpje waar hij - zogenaamd - de hele dag in de fanshop van Atalanta zit te wachten, maar er geen supporter komt opdagen om zijn shirt aan te schaffen.

Het nieuws over de aanstelling van Davids als assistent-bondscoach deed me dus terugdenken aan vroeger. Hij zal heus niet in zijn eentje het chagrijn bij Oranje doen terugkeren, maar wat zal zijn inbreng dan wel zijn? Hij vervangt als assistent Henk Fräser. Die heeft zijn sporen als trainer verdiend, Davids heeft als trainer (nog) niets gepresteerd en was in die rol alleen actief op het echte Jut en Jul-niveau.

Het zal Van Gaal een zorg zijn. Hij vindt loyaliteit net zo belangrijk als kwaliteit. Dat alle assistenten bij het Nederlands elftal, net als Van Gaal zelf, nu een Ajax-signatuur hebben, maakt hem niets uit en de KNVB blijkbaar ook niet.

HANS KLIPPUS