Hugo Camps / in memoriam

‘Portretschilder in warme krulzinnen’

Enkele tientallen jaren lang was Hugo Camps de belangrijkste Vlaming in de Nederlandse journalistiek. Vanaf 1986 tot kort voor zijn overlijden op 29 oktober, werkte Camps voor Elseviers Weekblad.  Van 1993 tot 2019 schreef Camps ook voor NRC een column over sport. Hij is 79 jaar geworden.

Hugo Camps (1943-2022) was al enkele jaren ziek: hij had een kunstnier en chronische bronchitis. Bij zijn laatste opname, ruim drie weken geleden, vroeg hij: ‘Is mijn laptop mee?’

Voor Elseviers Weekblad was Hugo Camps werkzaam als interviewer, commentator, verslaggever, reisredacteur en sportcolumnist. Hij maakte reportages van diverse Olympische Spelen en internationale voetbaltoernooien. Ook zat Camps regelmatig aan tafel bij voetbal-talkshows.

Na een studie filosofie begon Camps zijn carrière in de jaren zestig als oorlogsverslaggever, onder meer in Vietnam, Chili en het Midden-Oosten. Van1976 tot 1985 was hij hoofdredacteur van de Vlaamse krant Het Belang van Limburg. In het tweede deel van zijn werkende leven legde hij zich toe op sport. Voor Belgische kranten als Het Laatste Nieuws en De Morgen, alsmede voor Nederlandse media. Camps schreef diverse boeken, waaronder bundels met columns en interviews.

Het werk van Hugo Camps was herkenbaar aan vaak barokke zinnen en trefzekere typeringen. ‘Portretschilder in warme krulzinnen’, typeerde Elseviers Weekblad Hugo Camps na zijn overlijden. Geïnterviewden liet hij in vraaggesprekken met hem tot uitspraken komen met een hoog literair gehalte. ,,Aan personen die ik interviewde vroeg ik dan of ze het zo gezegd wilden hebben. Dat vonden ze altijd wel mooi”, vertelde Camps ooit over de uitwerking van zijn interviews.

,,Hugo was een prachtige beschrijver der dingen. De koers, zoals Vlamingen wielerklassiekers noemen, was zijn grote liefde. Daarin zag hij de mens in opperste vorm”, zegt oud-voetballer en schrijver Jan Mulder (77) in Elseviers Weekblad.

In Nederland waren zijn stukken doorgaans empathisch. In België had Camps een reputatie als harde columnist en gevreesd politiek commentator. Dat stond niet in de weg dat hij een vriendschappelijke relatie onderhield met de Belgische oud-premier en Europees Parlementslid Guy Verhofstad. 

Verhofstad in Elsevier: ,,Het Nederlandse taalgebied verliest een van zijn mooiste pennen. Ik verlies een van mijn mooiste vrienden. Ik kende Hugo eerst als een wat bruuskerende journalist, dus per definitie iemand om een zekere afstand van te bewaren, nadien als een van onze vaste vrienden, altijd warm, innemend en liefdevol. Hugo leefde in taal en in woorden.”