Henk Spaan vijftig jaar columnist in het Parool

Op 18 mei 1974, inmiddels ruim vijftig jaar geleden dus debuteerde Henk Spaan als columnist in Het Parool, zo meldde sporthistoricus Jurryt van de Vooren vorige week op X en op zijn website sportgeschiedenis.nl.

Van de Vooren diepte uit zijn overvolle archief ook de introductie in de krant van destijds tevoorschijn: ”Met ingang van vandaag komt HENK SPAAN het team van vaste PS-columnisten, tot nu toe bestaande uit Henri Knap, Age Bijkaart, Jac. van Veen en Scheepmaker, versterken.’

Spaan (75) geeft sinds jaar en dag dagelijks punten op de sportpagina van het Parool, zoals ‘Een 8 voor Francesco Farioli’, ‘Een 6 voor Harry Kane’, ‘Een 8 voor John van ’t Schip’ en ‘Een 8+ voor Kenneth Taylor’. Daarnaast heeft hij een belangrijke bijdrage geleverd aan tal van tv- en radioprogramma’s als Tussen Start en Finish (zie ook de voetnoot), Verona, Pisa en Die 2/Nieuwe Koeien, werkt mee aan het literaire voetbalmagazine Hard Gras en schreef een reeks boeken, zoals onder meer over Abdelhak Nouri.     

Henk Spaan overhandigde in oktober 2018 het eerste exemplaar van zijn boek Nouri, De Belofte aan de vader van Abdelhak Nouri. Het boek gaat over de speler van Ajax die in een oefenwedstrijd tegen Werder Bremen in juli 2017 een hartstilstand kreeg. (Foto ANP/OLAF KRAAK)

Op Sportgeschiedenis.nl memoreert Van de Vooren hoe Spaan destijds werd geïntroduceerd door schrijver Guus Luijters, aan de hand van tien punten, ‘alsof hij toen al wist wat Spaan een halve eeuw later zou doen’. Die punten waren:

“Profvoetballer zou hij worden. Dichter werd hij.

Over zijn bundel ’n Lach en ’n Traan schreef Rein Bloem: „De Stolling van de tijd in Spaans taal werd als een hefboom van de stilte”. Desondanks was de bundel binnen de kortste keren uitverkocht.

Hij is redacteur van Propria Cures, vermaard Amsterdams Studentenblad. Als hij niet met iets anders bezig is, schrijft hij er zelfs wel eens een stukje voor.

Waar je ook bent als het café sluit, hij weet een café dat nog een uurtje open is.

Zijn ontbijt is vaak zijn avondeten.

„De dichter dicht niet, hij is met vakantie”, dichtte hij. Prompt kreeg hij de baan van sportcolumnist bij de Haagse Post aangeboden.

Hij weet van ieder voetbalstadion precies te vertellen waarom het gevaarlijk is er op een tribune plaats te nemen.

Voor mensen die hem niet bevallen spaart hij zinnen als: “Jouw bril past niet bij je kunstgebit, makker, ik zou mijn mond dus maar houden”.

Aan het begin van het voetbalseizoen 1973-1974 voorspelde Nico Scheepmaker de degradatie van FC Amsterdam. Spaan die Nico Jansen wel eens had zien spelen, hield het er op, dat Amsterdam de landstitel zou veroveren. Ze kregen allebei ongelijk.

De zogenaamde Spaan-pas: lijn 16 op zijn weg door de Vijzelstraat houdt hij, te voet, gemakkelijk bij. En dat zonder in ordinair geren te vervallen. Herkenning kan dus geen problemen opleveren.”

De eerste column van Spaan in Het Parool

Van de Vooren beschrijft verder dat Spaan zich in zijn debuutcolumn aanvankelijk bekende tot de linkse kerk (‘De maand was april, het jaar 1967, ik zat op de HBS en ik was links’), maar dat hij de wereldverbetering sinds 1974 niet meer uitdraagt.

“Over maatschappijvormen maak ik me niet zo druk meer, als ik maar mag doen en laten wat ik wil. Een wereld zonder oorlog zou een hemel op aarde betekenen en de hemel bestaat nu eenmaal niet. En idealen, ach ik heb ze nog wel, maar ik houd ze tegenwoordig wat dichter bij huis; ze betreffen wat minder het heil van de mensheid en hebben de neiging iets meer in de sfeer van m’n eigen welzijn te liggen.”

Zie ook: 

https://wiki.beeldengeluid.nl/index.php/Tussen_start_en_finish