Jeroen Wielaert, oud-verslaggever Radio Tour de France

De stem van Jeroen Wielaert (63) is niet meer te horen op NPO Radio 1. Jaren eerder al verdwenen zijn kenmerkende reportages uit Radio Tour de France.  ,,Na geweldige, maar ook woelige, bezige en dynamische jaren ga ik op een kalme manier weg bij de NOS. Mijn soort kunstreportages waren minder nodig”, zegt hij er zelf over.

Hoe heb je je verslaggeving over kunst en cultuur, natuur en milieu altijd kunnen combineren met wielrennen, Jeroen?

,,In de vroege jaren negentig, toen ik bij Veronica werkte, kwam ik in de zogenoemde gezamenlijkheid bij NOS Radio Tour de France. Halverwege de jaren negentig ontstond daaruit het Radio 1 Journaal. Ik werd algemeen verslaggever met in de zomer het wielrennen erbij. Zo heb ik tien jaar de vechtpartijen om de interviews aan de finish van de Touretappes meegemaakt. Ik maakte van die interviews het liefst een directe analyse die verder ging dan vragen over teleurstelling of blijdschap. Puntsgewijs kleurde ik dan in zo’n interview ook het verloop van de etappe. Toen ik van die vechtpartijtjes genoeg had, kwamen er andere items voor in de plaats.”

Wat zoal? 

,,Weet je dat ik de term Avondetappe heb bedacht, voor een radioprogramma over de Tour in de avonduren. Daarin deed ik de meer bezonken interviews ‘aan de rand van het bed’’ Vanaf 1996 maakte ik in Radio Tour de France gesproken columns, eerst uit de volgwagen en later uit ‘Bar Tabac Les Sports’. Voor dat laatste item had ik wat cafégeluiden opgenomen waardoor het leek dat Tom van ’t Hek als presentator overschakelde naar een café in Frankrijk. Komisch, speels was dat. Geleidelijk aan werd het soort reiskroniek tijdens de Tour de France met veel couleur locale, over kastelen en zo. Antoine Blondin, een Franse schrijver, was mijn grote voorbeeld. Die sloeg altijd een brug tussen de cultuur en de Tour. Dat deed ik ook graag. In 2013 werd beslist om het voortaan anders te gaan doen.”

Onderweg in de Ronde van Spanje, circa 1990. (Foto. C. Baron van Flymen)

Hoe ben je daarna bij de Tour betrokken gebleven?

,,Ik heb voor verschillende kranten columns geschreven, voor NPO online gewerkt, voor HP De Tijd, voor De Muur. Veel boeken over de Tour en Frankrijk geschreven, columns gebundeld.  Totdat het langzamerhand opraakte. Dan komt het moment dat je je jezelf de vraag stelt: Is het niet genoeg geweest? Gelukkig kom ik nog steeds mensen tegen die mijn stem kennen en dan hun waardering uitspreken. Het is dus niet voor niets geweest.”

Ben je dit jaar nog in de Tour aanwezig geweest?

,,Zeker. Op mijn eigen Facebook-pagina en in weekendcolumns voor De Muur heb ik met het grootst mogelijke plezier over de Tour geschreven. Maar echt professioneel kan ik dat niet noemen. Als ik de Tour nog eens wil volgen, dan wel graag voor een zendgemachtigde of op een professioneel podium.”

In welke mate is volgens jou de radioverslagging van de Tour de France door de jaren heen veranderd?

,,Radio levert het beste audiobeeld van de Tour dat je kunt bedenken. Na het tijdperk Theo Koomen is er bij Radio Tour de France een omslag gekomen waarbij de gekleurde romantiek heeft plaats gemaakt voor meer journalistieke verslaggeving. Het is een goede zaak dat vaste waarden als Gio Lippens, Sebastiaan Timmerman en mijn opvolger, Steven Dalebout, gekoesterd worden. Ik vind dat de radio-informatie zich goed onderscheidt van de tv. Weet dat er veel mensen het tv-geluid wegdraaien, ook van de Belg, en de radio aanzetten om de Tour te kunnen volgen?”

Naar welke radiozender luister jij als je in de Tour bent?

,,Vanaf twee uur ’s middags stem ik af op Radio Monte Carlo. Daarin wordt de Tour integraal gevolgd, zonder enige onderbreking door muziek. Dat gebeurt met deskundige analyses van Cyriel Guimard, le Druïde, en met extra verslaggevers onderweg. Tot anderhalf uur na de finish gaan ze daar mee door, zonder dat de spanning uit het programma wegloopt. Lijkt me geweldig om aan mee te doen in een Nederlandse versie.”

Wat ga je nu doen?

,,De komende herfst ga ik een project doen voor RTV Utrecht. Ik heb podcasts in voorbereiding waarin de groei van de stad Utrecht wordt geschetst.”

En de Tour van 2020?

,,Als ik een goed platform vind, wil ik er graag naar toe. Maar ik besef ook dat de wereld verandert. Toen ik in 1986 voor het eerst in de Tour kwam hadden de renners mijn leeftijd of waren ze nog jonger. Nu zou ik hun vader kunnen zijn. De combinatie van cultuur en koers blijft een inspirerend gegeven.”

HENK MEES