Solidariteit in voetbal én in de media

Het woord solidariteit is een vaak misbruikt begrip om de ander van eigenbelang en ander gebrek aan medewerking te beschuldigen, maar waait af en toe ook wel eens vriendelijk in je gezicht als een warme zomerwind.

Zo’n bemoedigend briesje voelde ik vorige week nadat voorzitter Marco Knippen en ondergetekende een brief van het NSP- bestuur met uitleg over de stand van zaken hadden verzonden naar alle kaarthouders en redactiechefs. Prompt kwamen er een paar alleraardigste reacties van kaarthouders en chefs, die ondanks hun eigen sores begrip toonden voor onze overwegingen.

De NSP is bij uitstek een organisatie voor sportjournalisten en -fotografen die gedragen wordt door solidariteit, door een gezamenlijk belang dat ieders individuele belang overstijgt. Eendracht maakt macht, zogezegd.

Dat die onderlinge samenhang in het voetbal soms ontbreekt, hebben we in de voorbije weken helaas ervaren. Ik put voor het gemak uit een column van Jaap de Groot in Het Parool vorige maand.

Hij noemt daarin ‘het topvoetbal in Nederland nogal in zichzelf gekeerd en conservatief’, iets dat volgens hem overigens ook het gros van de bestuurders, trainers en journalisten (!) betreft.

Hij roemt Robert Eenhoorn die de handschoen heeft opgeraapt om meer solidariteit in de bedrijfstak te creëren. ‘Tussen de KNVB en de clubs is dit niet gelukt en ook niet tussen de clubs onderling. Daarom heeft de directeur van AZ het initiatief genomen om twee jaar lang inkomsten uit de Champions League (25 procent) en Europa League (15 procent) voor het noodlijdende betaald voetbal beschikbaar te stellen.’ Principes die volgens De Groot stammen uit Eenhoorns jaren in de Major League, waar net als in andere Amerikaanse profsporten sprake is van een centrale aansturing.

Maar, constateert De Groot verder, ‘solidariteit zit niet in het dna van het topvoetbal.’ En: ‘In plaats van solidariteit vanwege een gezamenlijk belang is in het topvoetbal sprake van ieder voor zich. Op alle niveaus. Ook dat maakt de coronacrisis nu pijnlijk duidelijk.’

Deze woorden over het betaald voetbal zijn vooralsnog niet van toepassing op de media, ook al zag ik onlangs wel wat kritische woorden aan het adres van de NSP voorbij komen. Belangrijk is om juist nu de kalmte en de eenheid te bewaren. Dit is niet het moment om je gelijk te halen, ook al heb je dat misschien.

Immers, bij de hervatting van de diverse sportcompetities zal straks ook de schaarste eerlijk verdeeld moeten worden. Het is niet voor de hand liggend dat alles en iedereen weer op de perstribune of langs het veld zal kunnen plaatsnemen. Drie fotografen per duel en werken in poolverband, dat is de realiteit in Duitsland.

Hoe dat straks hier zal gaan, ligt nog in de toekomst verborgen. Ik kreeg al de suggestie dat fotografen eventueel ook op de tribune zouden kunnen werken, als dat veiliger is.

Onderlinge solidariteit is onder die omstandigheden geboden, hoe moeilijk dat soms kan en zal zijn. Het vraagt bereidheid tot inschikken. Maar laten we niet de voetbal- en sportwereld verwijten maken en vervolgens in dezelfde valkuil trappen. De boel bij elkaar houden is wel zo verstandig.

GERARD DEN ELT

Algemeen secretaris NSP