Jules van der Wardt, maker van YouTube-kanaal De Vliegende Keep

Tot twee jaar  geleden was het jarenlang een vaste rubriek op de radio aan het begin van de zondagmiddag. Maar ‘De Vliegende Keep’ ís verdwenen uit de ether. Journalist Jules van der Wardt (bijna 61) en regisseur Bas Meuleman hebben nu voor hun programma een nieuw podium gevonden, mét beelden erbij: op YouTube.

Jules van der Wardt

Jules, voor wie de rubriek niet kent, wat zien we in ‘De Vliegende Keep’?

,,Met dit programma wil ik een andere kant van sporters laten zien. Het liefst kom ik daarvoor bij ze thuis. Dan zie je vanzelf wel een voorwerp of zo waar een verhaal aan vast zit. Zo kun je het verhaal van een sporter persoonlijk maken. Ik probeer uit te diepen wat ze bezig houdt. Ik ga bijvoorbeeld op pad met Danny Makkelie in zijn politiepak, ik heb inmiddels ook afleveringen gemaakt met Eva  de Goede en Roy Makaay.”

Het programma De Perstribune, waarin De Vliegende Keep zat, bestaat nog altijd. Waarom is aan die rubriek een eind aan gekomen?

,,Ik ben weggegaan wegens een verschil van inzicht met de directeur radio. Zij vond het nodig om iemand naast Govert van Brakel te laten presenteren. Er moest worden bezuinigd om haar te kunnen betalen. Ik was het daar niet mee eens. Twee maanden na mijn vertrek is Govert van Brakel als presentator opgestapt. Ik deed veel meer dan alleen die rubriek. Ik bereidde voor, nodigde de gasten uit en legde  de contacten voor het sportgedeelte en soms ook voor het mediagedeelte van De Perstribune.”

Hoe heb je al die persoonlijke contacten opgebouwd?

,,Ik werk nu zo’n 35 jaar in de sportjournalistiek. Ik heb ook wel geschreven, boeken onder meer, maar de hoofdmoot ligt bij radio en tv. Ik heb misschien wel een paar duizend wedstrijden gevolgd. Heel veel interviews gedaan, ook voor Studio Sport en Talpa. Dan ken je sporters uit diverse generaties, uit vrijwel alle belangrijke sporten. Die veelzijdigheid is mijn basis.”

Zo lang al betrokken bij tv-programma’s maar zelden te zien op tv.

,,Mijn stem is wel vaak te horen geweest, zeker in de acht jaar dat ik bij Studio Sport werkte. Ik deed veel interviews maar chefs als Martijn Lindenberg wilden niet dat je dan met je kop op tv kwam. Ik hoefde ook geen bekend gezicht te worden. Dat geeft vooral gezeur. Ik vond het ook belangrijker dat ik een goede band kon opbouwen.”

Wat leveren die contacten je op?

,,Heel veel. Ik kan nog steeds veel sporters snel bereiken zonder langs een woordvoerder te moeten. Ik ben altijd zorgvuldig omgegaan met mijn contacten. Ik wist bijvoorbeeld al vier maanden voordat het naar buiten kwam dat Dennis Bergkamp last had van vliegangst. Op het moment dat hij ontbrak bij Oranje voor een wedstrijd in Wit-Rusland kon ik de verslaggever van de NOS inseinen dat het bij Bergkamp wel eens om vliegangst kon gaan.  Zo was ik ook op de hoogte van de verzoening tussen Guus Hiddink en Edgar Davids. Dit zijn maar enkele voorbeelden. Als je daar geen misbruik van maakt betaalt zich dat altijd wel uit.”

Waarom laten ze iemand met zo’n gemakkelijke toegang tot topsporters dan zomaar naar YouTube vertrekken?

,,Tja, maar dat moet je niet aan mij vragen.”

Levert het financieel iets op, De Vliegende Keep op YouTube?

,,Dat is dus wat we nu hopen te bereiken, dat er veel abonnementen komen, wat het kanaal meteen interessant kan maken.”

HENK MEES