Nieuws

Ergernis

In deze ellenlange coronaperiode heb ik een nog korter lontje dan normaal en erger ik me aan van alles. Denk om je hart, zeggen ze tegen me. Uit ervaring weet ik dat als ik het van me afschrijf, er niets aan de hand is – wie schrijft, blijft! Daar kan ik dan mooi deze column voor gebruiken.

Waar ik me – sportgerelateerd – dan zoal aan erger?

Hans Klippus

Ik erger me er bijvoorbeeld aan dat op de dag dat het fenomeen Maradona overlijdt bij Beau op RTL 4 niet een van de pakweg dertig Nederlanders die ooit tegen hem speelden, was uitgenodigd om over hem te praten, maar Viggo Waas. Wie? Ja, de cabaretier, of wat is hij eigenlijk. Hoe verzin je het? Gelukkig had Op1 Theo Reitsma aan tafel en dat was natuurlijk wel een uitstekende keuze.

Ik erger me ook mateloos aan dat nepgejuich bij het voetbal zonder publiek. Vreselijk. Ik hoor veel liever alleen het geschreeuw van de spelers en het (lekkere) geluid van het trappen tegen de bal, dát is de werkelijkheid.

Maar het aller- allermeeste erger ik me eraan dat 600.000 jeugdvoetballers – en natuurlijk ook de kinderen van alle andere sporten - alweer twee maanden geen competitiewedstrijdjes mogen spelen en zich moeten behelpen met onderlinge partijtjes en trainingen. Omdat dat gaat vervelen en op den duur niet meer motiveert, haken er steeds meer kinderen (lees: ouders) af. Dat is desastreus voor de fitheid van de jeugd, én voor de verenigingen, die momenteel via kerstbomen- en oliebollenacties nog wat geld in het laatje proberen te krijgen.

Héél origineel en kleurrijk, die duizend shirts die op het Malieveld het woord ‘Stil’ vormen, maar het was allemaal wel keurig én stil en daar zal minister Van Ark dus  niet van zijn geschrokken. Ze heeft al meerdere keren laten weten dat ze zo fijn samenwerkt met de sport. Ja, dat begrijp ik… ,,Misschien hadden we wat lastiger moeten zijn”, opperde KNVB-voorzitter Spee eind oktober in het AD.

Dat weet ik wel zeker!

Waarom was uitgerekend de eredivisie de competitie die in heel Europa het langste (187 dagen) stillag? En waarom mogen we wel met z’n tienduizenden naar de filialen van Ikea rijden, maar niet naar sportwedstrijdjes van de jeugd? Premier Rutte legde uit dat dat laatste is om ‘reisbewegingen en sociale contacten’ te vermijden.

Wat een onzin is dat. Per team rijden er misschien drie auto’s met kinderen naar een uitwedstrijd en nu staan ouders tijdens die onderlinge partijtjes en trainingen dicht op elkaar voor het hek op hun kinderen te wachten. Binnen hadden ze juist ruimte genoeg gehad om zich rondom het veld te verspreiden. Vervelend dat de KNVB dat Rutte en Van Ark de afgelopen maanden niet heeft kunnen wijsmaken.
Soms is het toch niet zo heel gek dat ik me erger?

HANS KLIPPUS