Allez les Femmes!

‘ALLEZ LES FILLES’ stond er op het spandoek dat even in beeld kwam tijdens de beklimming van Le Grand Ballon, het ‘dak’ van de Tour de France Femmes. Hup meiden, vrij vertaald. Het was een mooi moment in de schitterende reportages over de Ronde van Frankrijk voor vrouwen, dagen achtereen net als de mannentour kundig in beeld gebracht.

Frankrijk omarmde de vrouwentour – en terecht. Veel publiek en veel enthousiasme langs de route, helikopters in de lucht, veel camera’s op de motor. En ook de NOS deed het wederom puik met deskundig commentaar van Roxane Knetemann en Danny Nelissen. Een voorbeeld van de gelijkschakeling en waardering van de verslaggeving van de vrouwensport.

Dat geldt trouwens ook voor het EK voetbal voor vrouwen in Engeland. Ook hier geen onderscheid in de benadering. De tribunes zaten vol, de kijk- en waarderingscijfers waren uitstekend met een voor- en een nabeschouwing en ga zo maar door.

Het gaat kortom goed met de sport voor vrouwen en met de verslaggeving daarvan. Er is echter een duidelijke maar. Op deze plek heb ik eerder en vaker geschreven over het gebrek aan vrouwen in de sportjournalistiek. En ik moet eerlijk zeggen dat het nog niet hard wil opschieten met dat aantal.

Wel zie je meer vrouwen in de presentatie van sportprogramma’s natuurlijk en meer vrouwelijke commentatoren en deskundigen die aanschuiven – een duidelijk lichtpuntje -, maar in de kaartenbak van de NSP is nog nauwelijks onderscheid te merken in vergelijking met de situatie van een paar jaar geleden.

En dat geldt eveneens voor de sportfotografie.

Ik roep nog even ons jaarlijkse NSP Sport & Media Nieuwjaarsdiner van 2018 in herinnering, toen we naast de Coolste Baan van Nederland in het Olympisch Stadion te spreken kwamen over de vraag waarom er in geen andere tak van de journalistiek zo weinig vrouwen werkzaam zijn als in de sport.

In een paneldiscussie onder leiding van presentator Marcel Maijer gingen Mascha de Jong (De Telegraaf), Dione de Graaff (NOS) en Barbara Barend (Helden Magazine) destijds in op de positie van vrouwen in de sportjournalistiek.

Barbara Barend gaf toen aan dat vrouwen een extra dimensie toevoegen aan de sportjournalistiek en moedigde zowel sportjournalistieke organisaties als vrouwen zelf aan om verandering te brengen in de scheve verhoudingen.

Er kwamen voorbeelden ter sprake van tegenwerking op onderwijsniveau, maar er werd eveneens gewezen op het geringe aantal vrouwen met een passie voor sport, zeker in vergelijking met mannen. Mascha de Jong vertelde een persoonlijk verhaal over het tikken tegen de deadline aan in de perskamer, terwijl ze borstvoeding moest geven. Uiteindelijk besloot ze  uit de sportjournalistiek te stappen. Dione de Graaff, ‘ankervrouw’ in de vaderlandse sportjournalistiek, vond dat meiden en vrouwen vooral hun droom moeten durven najagen. Als de passie voor de sport er is, dan is alles mogelijk, ondervond ze zelf.

Het zijn ervaringen van jaren geleden die ik op deze plek nog maar eens wil herhalen. Waarom eigenlijk? Omdat we een vacature hebben voor een columniste. De columns op onze website worden doorgaans geschreven door twee mannen en twee vrouwen, wat leidt tot een schrijfbeurt eens in de twee maanden en dus zes keer per jaar. Maar er ontbreekt nog een vrouw. En een enkel verzoek had tot dusver geen resultaat.

Dus daarom nogmaals ‘Allez  Les Femmes!’ Laat je horen, als het kan elke twee maanden op onze website.

 

GERARD DEN ELT

ALGEMEEN SECRETARIS NSP