Hooliganisme

Het zou moeten gaan over de speciaal gemaakte feesttompoucen bij de bakker, of de unieke ervaring voor jonge voetballers die speciaal voor deze wedstrijd kaartjes hadden gekregen. Maar zelfs de spannende nacompetitiewedstrijd tussen Telstar en Den Bosch eindigde afgelopen week in openlijke geweldpleging. 

Daar gingen we weer. De laatste maanden van het voetbalseizoen eindigden de afgelopen weken voor een groot deel onbezorgd, maar wederom met een ongezonde rauwe rand. Hooliganisme rond het voetbal, opnieuw. Vorige week nog, langs de snelweg, raakten twee mensen gewond toen supportersgroepen van Go Ahead en Twente met elkaar op de vuist gingen. Ook het kampioenschapsfeest (!) van PSV liep uit op incidenten. 

Kick Hommes

Het Openbaar Ministerie liet afgelopen oktober weten dat het aantal gemelde incidenten in het voetbal daalde. Maar overduidelijk niet snel genoeg, zo lieten de laatste maanden van dit jaar zien. Veel supportersgroepen zijn bovendien al over een grens gegaan. In januari van dit jaar meldde mijn krant, Trouw, dat zeker zes bestuurders van voetbalclubs de afgelopen jaren waren bedreigd. Zij niet alleen, ook hun familieleden. Enkelen waren om die reden gestopt met hun werk. Zij konden het niet aan om elke keer een andere weg naar huis te nemen of om hun auto niet voor de deur te parkeren. 

Stel je voor: zo bang zijn dat je niet eens meer ‘zomaar’ naar huis durft te gaan. Bij iedereen die dat overkomt, spreken we schande over de daders. Maar bij de groepen voetbalsupporters zijn die reacties nog relatief lauw. Natuurlijk is er verontwaardiging. Dat één keer uitspreken en daarna maar laten gaan, is niet genoeg. 

Het onderzoek van mijn collega kreeg amper navolging binnen de voetbalwereld. Onverklaarbaar, wat mij betreft. De honderden incidenten (zoveel zijn het er nog steeds per jaar) zijn zo wijdverspreid dat het een integraal onderdeel is geworden van heel veel voetbalwedstrijden. Dat vraagt dus óók om journalistieke benadering. Het kan op zo’n moment niet langer alleen maar gaan over dat wat er in negentig minuten binnen de lijnen gebeurt.

In zijn column in het AD schreef Sjoerd Moussou in zijn laatste column een rake laatste zin over veldbestormingen - die inderdaad ook gewoon heel mooi kunnen zijn. Dit ging alleen over de relschoppers: “Eerst hebben we idioten een podium gegeven, daarna grepen de idioten de macht.” 

Laten we dan vooral in het staartje van dit seizoen maar zeker volgend jaar over die idioterie schrijven, in plaats van het afdoen als bijzin in een wedstrijdverslag. De voetbaljournalistiek heeft namelijk elke week een kans om op idioterie te reageren. Men ís immers aanwezig, kan zien wat er gebeurt. ‘We’ staan er met de neus bovenop, hebben de kennis die onze collega’s van redacties binnenland niet hebben. 

Het OM heeft afgelopen seizoen meer mensen gedagvaard en de helft van de mensen die uiteindelijk een vonnis te horen kregen, kreeg een gevangenisstraf. Volgens de organisatie lijkt het erop dat harder optreden werkt. Dat is goed nieuws, want het moet gaan over tompoucen en voetbalgeluk van jonge kinderen. Maar een daling van incidenten betekent zeker niet dat hooliganisme nu opeens geen journalistiek onderwerp meer is. Op naar volgend seizoen!