NIEUWSOVERZICHT

Kwaliteit boven kwantiteit

Een klein jaartje aan het hoofd van een stichting als de NSP is een mooie gelegenheid om de (tussen)balans op te maken. De zomerstop, die voorbereidingen op het nieuwe voetbalseizoen, gesprekken met persvoorlichters, fotografen, sportjournalisten, evenementenorganisatoren en sportchefs leert dat het in de mediawereld nooit meer rustig zal zijn.

Blijf respectvol, Max

Toegegeven. Het was weer een knap staaltje tactisch vernuft dat Max Verstappen zondag liet zien. Hij deed wat eigenlijk niet voor mogelijk was gehouden: winnen op de Red Bull Ring, het thuiscircuit in het Oostenrijkse Spielberg. En dat terwijl de relatief korte en snelle Alpen-baan zich beter leent voor de Mercedessen en Ferrari’s, die met krachtiger motoren zijn uitgerust dan de RB14.

De dolfijnen van Port E!

Zaterdagavond flitsten de beelden ineens weer voorbij bij de NOS. Dallas 1994, de kwartfinale. Branco schoot met zijn linkerbeen vol dynamiet de vrije trap langs De Goey, 3-2. Ik had er als kenner van het Braziliaanse voetbal destijds nog zo voor gewaarschuwd.

Joost van der Werf, winnend documentairemaker

Twee documentaires moet elke eredivisieclub jaarlijks laten maken. Het budget komt van FOX Sports. Tientallen ‘docs’ zijn er zo al gemaakt én uitgezonden. De docu ‘Gálactico in Tilburg’ van Joost van der Werf, over de Spaanse Willem II-voetballer Fran Sol, werd tot de beste van afgelopen seizoen uitgeroepen.

Lachen om de VAR

Geen sport waar je zo lekker oneindig over kunt discussiëren als voetbal. Zeker tijdens een WK. En zéker wanneer de Video Assistent Referee (VAR) wordt ingezet, voor het eerst op een WK. Het Nederlands elftal is er niet bij in Rusland, maar de VAR blijkt zowaar een meer dan waardig vervanger als onderwerp van nationale discussie. Ik beleef daar veel plezier aan – niet in de laatste plaats omdat het, godzijdank, een tijdelijke discussie is en geen eeuwige.

Proost!

Mijn constatering vorige week dat de eerste week van het WK in het teken stond van de sigaar van Maradona staat nog steeds recht overeind. De held van weleer kan nog geen seconde in beeld zijn of iedereen begint er weer over.

Edwin Winkels, schrijver/journalist in Spanje

We kennen hem vooral als sportjournalist van Het Vrije Volk (vroeger) en als de al jarenlange specialist van Studio Sport en AD als het over sport in Spanje gaat. Maar Edwin Winkels noemt zichzelf veel meer schrijver dan journalist. ‘Novelista’ (romanschrijver) luidt dan ook de kop boven een interview in De Volkskrant.

We zitten helemaal in het WK

De start van het WK voetbal was compleet aan me voorbij gegaan. Ver weg in Zwitserland stond mijn hoofd vooral naar wielrennen, naar de laatste voorbereidingskoers op de Tour de France. Met alleen de wielercollega’s van AD en Telegraaf als landgenoten in de perszaal, die net als ik wilden weten hoe de vlag erbij hing bij Mollema, Kruijswijk en Kelderman, een week of drie voor de start van de Ronde.

De sigaar!

Het mooiste ‘shot’ van het WK tot nu toe vond ik toch wel dat van Maradona, die met een grote sigaar in de mond in de VIP-omgeving van het stadion zich zo ongeveer steil achterover liet vallen toen hij zijn landgenoten uit Argentinië weer een kans zag missen tegen IJsland.

Jeroen Kapteijns, WK-verslaggever voor De Telegraaf

Kazan, een miljoenenstad in het oosten van Europees Rusland, is de WK-uitvalsbasis voor Jeroen Kapteijns. Namens De Telegraaf volgt hij vandaar met name het spoor van Australië, mét Bert van Marwijk en consorten. Je hoeveelste grote voetbaltoernooi is dit, Jeroen? ,,Dit is mijn zevende, mijn derde WK, vier keer een EK.”

Bieren met de Ieren

Nu men in Rusland op het punt van beginnen staat gaan mijn gedachten terug naar het eerste WK dat ik ‘live’ mocht meemaken. Dat was in 1990 in Italië. Het was niet om over naar huis te schrijven. Achteraf hadden we net zo goed niet mee kunnen doen, maar dan was ik er ook niet naar toe gegaan. Dat zou dan wel weer jammer zijn geweest.

Specialisten

Vorige week ontspon zich op Mixed Zone, de Facebookpagina van de Nederlandse Sport Pers, een kleine doch fijne discussie over de sportjournalistiek in vergeten sporten. We waren het overigens vooral met elkaar eens. Ja, we doen van alles en nog wat over voetbal, wielrennen, Formule 1 (afgekort Max) en schaatsen, maar de andere sporten komen er in de journalistiek bekaaid af.

Wilfred Genee, tv-presentator

Wat hem overkomt, wat er ook over hem wordt gezegd of geschreven, tv-presentator Wilfred Genee raakt niet gauw van streek. ,,Dit is de absurde wereld waarin ik leef. Ik ben niet anders gewend”, zegt Genee in het AD en de regionale kranten van de Persgroep.

Happy kids!

Het zal jullie waarschijnlijk niet zijn ontgaan dat ik al enige weken stijf sta van de stress. Dat komt omdat de selectietrainingen zijn begonnen. Bij het hockeyende deel van mijn kinderen is de stress inmiddels voorbij en omgeslagen in blinde woede. Die ga ik natuurlijk binnenkort afreageren op de mensen van de selectiecommissie. Breek me de bek niet open.

Red de persconferenties!

De persconferenties in het voetbal dreigen in de revisie te gaan. Niets is nog in beton gegoten, maar soms hoor je in de aanloop van de jaarlijkse ontmoeting tussen NSP en communicatiemanagers van eredivisieclubs (op 27 juni) wel eens wat. Zo is er een club die overweegt te stoppen met twee trainers achter de tafel na afloop van een eredivisieduel.

Televisieverslaggever Ron de Rijk

Televisieverslaggever Ron de Rijk (66) is sinds kort met pensioen, maar zijn stem verdwijnt niet bij voetbalwedstrijden op FOX Sports. Onverdroten gaat hij door, ook al gaat het dan niet om topduels met Ajax, Feyenoord of PSV.

Drama in Kiev!

Een wedstrijd vol dramatiek. Daar waren de analisten het wel over eens, na de finale tussen Real Madrid en Liverpool in Kiev. Wat was nu doorslaggevend, dacht ik in de laatste minuten. Het uitvallen van Salah, het invallen van Bale, de blunders van Karius?

Hassan Bahara, WK-verslaggever De Volkskrant

Tijdens het WK voetbal krijgt Marokko speciale aandacht van Volkskrant-journalist Hassan Bahara. Hij verblijft in Rusland zelfs in het spelershotel van de Marokkanen. ,,Ik heb simpelweg opgezocht wat hun uitvalsbasis is tijdens het WK en in dat hotel een kamer geboekt. Dat ging heel vlot”, vertelt Bahara, geboren in 1978 in Marokko, opgegroeid in Amsterdam.

Het hete hangijzer

En uiteindelijk ging het dan tóch weer over Chris Froome…! In de aanloop naar de Giro stond de Britse wielrenner reeds in het middelpunt van de belangstelling. Zijn missie om na de vorig jaar gewonnen Rondes van Frankrijk en Spanje aansluitend ook die van Italië aan zijn palmares toe te voegen, ontlokte felle kritiek.

Vicente Calderón!

Bij het bekijken van de finale van de Europa League kwamen de nodige herinneringen bij mij boven. Dat kwam omdat Atlético Madrid meedeed. Mijn eerste Europese wedstrijd in het buitenland (als verslaggever, maar ook als mens, zeg maar), was bij Atlético Madrid. Dat zijn dingen die je bijblijven.

René Bouwman, fotograaf

Fotografen en cameramensen hoeven zich bij sportwedstrijden geen zorgen te maken over de nieuwe privacywetgeving. Dat stelt René Bouwman (De Telegraaf), bestuurslid van de NSP namens de fotosectie. René, mag je foto’s blijven maken waarop toeschouwers herkenbaar en identificeerbaar zijn? ,,Niemand hoeft zich zorgen te maken. De stelregel is dat de situatie werkbaar moet blijven. In de wet is specifiek vastgelegd dat er voor het maken van beelden voor journalistieke doeleinden niets verandert.”

Mediageniek

Dinsdagmorgen zag ik op Instagram een lollig (bedoeld) reclamefilmpje voorbijkomen van het officiële account van Zlatan Ibrahimovic. Het zoveelste. De excentrieke Zweed doet er alles aan om zijn populariteit en vooral zijn imago van coole-jongen-van-de-straat-die-niet-met-zich-laat-sollen uit te melken. Geef hem ongelijk. Toch begint het mij een beetje triest te stemmen.

Jaap de Groot: ‘Lees het hele verhaal, niet de oneliners’

Chef Telesport Jaap de Groot verwerpt in gesprek met het Radio 1-programma De Spraakmakers (https://www.nporadio1.nl/achtergrond/9568-emotioneel-heeft-dirk-kuijt-zich-helemaal-uitgehold) de kritiek op zijn boek Het geloof in succes, de afgelopen maandag verschenen autobiografie van voetballer Dirk Kuijt.

Old Soldiers!

Van de week hoorde ik van de chef dat Rob Hartog er mee stopt. Rob was natuurlijk al een tijdje pensionado, maar schreef toch nog met enige regelmaat voetbalverslagen voor ons. De geraniums staan in volle bloei, had Rob gezegd. Het is tijd om er achter te gaan zitten.

Leren hoe het moet van een echte topper

Je zou maar door je medium naar het Eurovisie Songfestival zijn gestuurd en daar de opdracht hebben meegekregen om een zelfbenoemde superster als Waylon kritisch te volgen. Een paar moeilijke vragen, een scherp stukje in de krant over de kansen van het zangwonder en je hebt meteen een boycot aan je broek hangen.

Not the World Cup!

Het seizoen is nog niet eens voorbij of bij Ajax heerst alweer hoogspanning. Met het oog op het volgend seizoen. De eerste wedstrijd is nog niet gespeeld of de fans zijn al in paniek. Ten Hag moet weg natuurlijk. AZ moet volgend jaar ook een wedstrijd winnen tegen een club uit de zogenoemde traditionele top drie. Anders is het komend seizoen nu al verloren.

'Kom alsjeblieft naar de Lakers kijken'

Noem het toeval, voorzienigheid, wat dan ook. Maar op een roadtrip door het zuidwesten van de Verenigde Staten, uitgerekend in een voorstad van Los Angeles, schakel ik op een zondag in april op mijn hotelkamer de televisie in en daar staat hij achter een spreekgestoelte: Jerry West. Jerry West is inmiddels bijna tachtig jaar oud.

Guus Pennings, hoofd Marketing & Media PSV

Het landskampioenschap en de huldiging van PSV liggen inmiddels drie weken achter ons, het draaiboek van de festiviteiten blijft bewaard. Op de website van sportmarketing-magazine Sportnext maakt Guus Pennings, hoofd Marketing & Media bij PSV, duidelijk wat rond zo’n landstitel zoal komt kijken qua media-activiteiten.

Peter van Egmond, fotograaf Formule 1

Peter van Egmond fotografeerde al bij de laatste Formule 1-race in Zandvoort, in 1985. Hij was er ook bij toen Jos Verstappen in 1994 zijn eerste Grand Prix reed. Sinds 1992 behoort Van Egmond (62) tot de zestig fotografen met een permanente pas in het circuit. Bij de race in Azerbeidzjan gaven veertig van zijn foto’s een Formule-1 sfeer aan het Hiltonhotel in Baku, het epicentrum van de race.

Grote Willem!

Net als bij mij speelt de bal een belangrijke rol in het leven van mijn zoon. Ik heb het dan met name over de voetbal. Al heeft hij sinds kort ook de biljartbal ontdekt. De ‘klik’ met school is een tikkeltje minder. Ik stond vroeger ook liever op het veld. Maar, afijn, het moet nu eenmaal, dus we doen de school er maar bij.

Onoorbaar gedrag in De Kuip

Fotograaf zijn in De Kuip, het is een vak met risico’s. Olaf Kraak, routinier van ANP Foto, ondervond het bij de bekerfinale AZ-Feyenoord. Hij werd bij het begin van de wedstrijd getroffen door een zwaar stuk knalvuurwerk uit het Alkmaarse vak, ‘het zwaarste dat er is’, volgens Kraak. Hij deed aangifte bij de politie. Voor ‘poging tot zware mishandeling’. De Nederlandse Sport Pers (NSP), hoeder der belangen van de sportfotografen, diende een klacht in bij de organisator, de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond (KNVB) en de dokter zei – gelukkig maar - dat Kraak er zonder gehoorschade van af zou komen.

De schuld van de media

Iedere (sport)journalist herkent dit waarschijnlijk. Je bent geneigd je direct te verdedigen als je buurman, teamgenoot of tante over een willekeurig onderwerp roept dat het ‘de schuld is van de media’. De media die de schuld in de schoenen geschoven krijgen wanneer ergens discussie over is; dat is ongeveer zo oud als de journalistiek zelf. Maar in deze tijd van nepnieuws neemt de kritiek op de media almaar verder toe. En moeten wij ons dus vaker verdedigen - als je daar überhaupt nog zin in hebt.

FC Twente!

In de dagen dat heel Nederland zich vergenoegd in de handen wrijft omdat FC Twente gaat degraderen neem ik jullie mee terug naar het echte FC Twente. Mijn FC Twente.

Sfeer en cultuur rond de thuiswedstrijden van NAC op zaterdagavond inspireerden AD-journalist Sjoerd Mossou in 2012 tot het boek ‘Avondje NAC’. Met ruim 12.000 exemplaren groeide het boek uit tot een bestseller. Zes jaar later vormt het boek de inspiratiebron voor een film van 55 minuten die vanaf 11 mei bij FOX Sports te zien is.

Kampioenen!

Voor de tweede keer stonden Siem en Luuk de Jong tegenover elkaar in een kampioenswedstrijd. Volgens mij is dit detail een beetje ondergesneeuwd rond PSV - Ajax.   Luuk is na een moeizaam begin weliswaar bezig aan een sterke opmars bij PSV, Siem is bij Ajax niet veel in beeld. Dat kwam hij zondag nog wel even, na de rode kaart die hij kreeg voor een overtreding op Santiago Arias.

Eerlijk zullen we alles delen

Ineens laaide de discussie weer op over gelijke beloning van mannen en vrouwen in de sport. De vrouwenkoers van de Amstel Gold Race had juist een klinkende overwinning opgeleverd voor wereldkampioene Chantal Blaak, de mannenrace zat nog in de plooi. Er was een kopgroep weg, vele minuten vooruit op een peddelend peloton. Wieleranalist Danny Nelissen maakte een terloopse opmerking op tv en mijn tijdlijn op twitter ontplofte.

‘Op mijn plaat’ is de toepasselijke titel van een fotoboek van voormalig schaatskampioen marathon Christijn Groeneveld. Na een zware val tijdens een training in het najaar van 2014 is hij van een rolstoel afhankelijk geworden. Groeneveld (33) werkt nu als fotograaf.

Wijze vaders!

In de mooie reeks verhalen over hoe krijgen we het voetbal er weer bovenop stond vorige week een interview met Gerard Kemkers in de Volkskrant. Hoewel ik Gerard talloze malen heb gesproken, was alles wat er in stond nieuw voor mij. Ik sprak hem namelijk altijd over schaatsen.

Thijs Zonneveld, wielerverslaggever AD

Hoewel al meer dan drie uur vóór de finish van Parijs - Roubaix duidelijk was dat de situatie van de (later overleden) Belgische renner Michael Goolaerts ronduit ernstig was, kreeg zijn lot weinig aandacht op tv, radio en bij de meeste andere journalisten. Thijs Zonneveld, verslaggever voor AD en de regionale kranten van de Persgroep, verbaasde zich erover.

De sport en de dood

Een Vlaamse collega van me mocht er vroeger nog wel eens een foute grap over maken. ,,De coureurs van tegenwoordig”, smaalde hij dan quasi-serieus in de perszaal, ,,willen niet meer sterven.” Hij doelde niet op wielrenners, hij doelde op de sport met de hoogste mortaliteit in de jaren 60, 70 en 80: autosport.

Ernstig verlies

Iedere organisatie, hoog, laag, stijf, stijlvol, heeft een paar toffe gasten nodig. Mannen (soms vrouwen) met wie je gemakkelijk contact maakt. Van hee, hoe zit dat. NOC*NSF hàd Jeroen Bijl en Charles van Commenee. De een als het rustgevende type op de achtergrond, oud-volleybalinternational, geschikte peer. De ander is een Amsterdammer, veelweter, geen betweter, trainer van olympische atletiekkampioenen, tot bedaren gekomen in sportland Groot-Brittannië.

Op bezoek bij Buf!

Sinds een collega mij wees op het ietwat satirische onderdeel ‘van onze verslaggever Buf ten Napel’ in de Volkskrant is dit één van mijn favoriete rubrieken in de media geworden. Als je even bent weggeweest uit de sport en in een andere hoedanigheid naar de productie kijkt, zie je dat er nog steeds niet altijd wordt afgeweken van de platgetreden paden. Daar is niets aan te doen. Hoort er ook gewoon bij.

Dick Heuvelman, initiatiefnemer WK wielrennen 2020

Van oudsher bestaat er een hechte band tussen wielrennen en media. Veel klassieke wielerwedstrijden kwamen tot stand op initiatief van kranten en sportbladen. Dick Heuvelman (72), oud-sportjournalist van het Dagblad van het Noorden, houdt de band in stand als initiatiefnemer voor de organisatie van het WK wielrennen 2020 in de provincies Groningen en Drenthe.

Alphense Girls!

Door omstandigheden heb ik de afgelopen zomer weinig meegekregen van het Europees kampioenschap voetbal voor vrouwen. Ik weet daarom nog steeds niet goed hoe ik het allemaal moet inschatten. En of al die media-aandacht wel terecht is. Laatst ben ik eens even gaan zitten voor de finale van de Algarve Cup, om met eigen ogen te zien of het wat voorstelde. Helaas voorkwam de stromende regen dat de wedstrijd doorging.

Louis Bovée, journalist en boekenschrijver

Ook als pensionado raakt Louis Bovée (67) niet uitgeschreven. Wekelijks verzorgt hij de sportpagina’s in Max Magazine, het programmablad van Omroep Max. Bovendien verscheen vorige week alweer zijn vijfde boek: ‘De Massasprint’, een bundeling van vijftig verhalen met en over de beste sprinters ooit.

De perskaart als heilige graal

Elke week vallen er wel enkele verzoeken om een NSP- of een AIPS-kaart bij ons in de elektronische brievenbus. Het zijn meestal would-be journalisten en fotografen die denken dat Marianne Verzijl en ondergetekende Gekke Gerritje zijn die het wereldje niet kennen. Een simpele wedervraag om ondersteunende verklaringen van twee opdrachtgevers plus het bewijs dat tenminste de helft van iemands inkomsten wordt behaald uit (sport)journalistieke werkzaamheden, is meestal voldoende om de bijklussende hobbyïsten af te schrikken.

Spagaat

Er was afgelopen week een hoop gedoe rond twee bekende trainers die optraden als voetbalanalist op televisie. Twee mannen die de eigenschap delen dat ze altijd zichzelf zijn. Twee mannen die er doorgaans niet omheen draaien en zonder schroom zeggen wat ze vinden. Precies dus wat tv-omroepen zoeken in voetbalanalisten. Maar precies die openhartigheid was tegen Gertjan Verbeek en Frank de Boer, want over hen heb ik het, gaan werken. De Boer kreeg de hoon van José Mourinho over zich heen, terwijl Verbeek voor veel irritatie zorgde bij de aanhang van zijn club FC Twente.

Te oud!

Sinds de Winterspelen roepen veel prominenten in en rond het schaatsen sponsoren op om de sport te gaan steunen. Dat levert geweldige publiciteit op. Bij Justlease weet men daar alles van. Voor zover ik weet heeft het bedrijf afspraken gemaakt met Ireen Wüst, is die nagekomen en heeft vervolgens ruim op tijd aangegeven de contracten niet te zullen verlengen.

Koen van der Velden, freelancer in de VS

Vanuit New York schrijft Koen van der Velden als freelancer over zowel Nederlandse als Amerikaanse sport. Zijn verhalen verschijnen in onder meer de VARAgids, Runners World, Het Parool en Voetbal International. De afstand blijkt geen handicap voor hem.

Hup Heracles!

Oud-voorzitter van Heracles Jan Smit baarde vorige week opzien door uit te roepen dat hij er geen traan om zou laten als FC Twente degradeert. Dat leidde tot commotie. FC Twente-trainer Gertjan Verbeek deelde na afloop van de derby tussen de clubs, gewonnen door Heracles, zelfs even ‘een sneer uit’ naar zijn goede vriend, zo las ik. Gertjan was vroeger trainer van Heracles.

De reddingsboei is toegeworpen

Dit is een pleidooi voor meer avontuur in de sport. Een oproep om voorspelbaarheid zoveel mogelijk uit te bannen. Schaatsen in de buitenlucht, mag het alsjeblieft een onsje meer zijn? Het is ongetwijfeld ingegeven door nostalgie, dit hunkeren naar oude schaatstijden met Ard en Keessie, met Jan Bols, met Hilbert van der Duim. Maar ik kan er niets aan doen. Ik mocht me afgelopen weekend een avond onderdompelen in de unieke sfeer van het WK allroundschaatsen in Amsterdam, in wat we ooit de grauwe betonbak aan het Olympiaplein noemden. Het heeft me bij de strot gegrepen.

Bert Talens, uitgever Panenka

Het cult-voetbalmagazine Panenka, dat sinds 2013 vier keer per jaar verschijnt, krijgt onder dezelfde naam een editie in Japan. Eerst worden maandelijks de al verschenen uitgaven in een Japanse versie uitgegeven. Vanaf augustus 2019 moeten ze gelijk opgaan, zegt uitgever Bert Talens.

Home sweet home!

De Olympische Spelen zijn voorbij. Dat is altijd even slikken. Ze worden tenslotte niet elke week gehouden. Ik herinner mij dat zich toch altijd een bepaalde opwinding van je meester maakte als een evenement tegen het einde liep. Vooral als het een relatief langdurig evenement was. Je mocht weer naar huis.

Ruud Doevendans, uitgever/hoofdredacteur Tardelli

Op de Nederlandse tijdschriftenmarkt verschijnen naast Voetbal International, ELF en het inmiddels al twintig jaar bestaande Hard Gras ook gespecialiseerde voetbalbladen met kleinere oplages. Nieuw in dit schap met Staantribune, Panenka en Santos is Tardelli, genoemd naar Marco Tardelli (1954), wereldkampioen met Italië in 1982. Uitgever/hoofdredacteur van Tardelli is Ruud Doevendans, tevens hoofdredacteur van het trainersvakblad De Voetbaltrainer.

Nieuwe standaard

Met enige vertraging teruggekeerd uit Zuid-Korea denk ik met genoegen terug aan de olympische organisatiekracht van de Koreanen. Het zal in Nederland niet echt doorgedrongen zijn, want als zaken vlot verlopen dan hoor je er gemiddeld niets over, maar het werk als journalist bij de Olympische Winterspelen van Pyeongchang werd ten zeerste vergemakkelijkt door de uitgebreide service en accuratesse van de Koreanen.

Henry Schut, presentator Studio Sport

Televisie-recensente Angela de Jong (AD en de regionale kranten Persgroep) opende het vuur op NOS-presentator Henry Schut. Ze kreeg steun van Erik Dijkstra (Bureau Sport), die zei: 'Mart Smeets is een glas rode wijn. Met hem heb je elke dag wel een ándere rode wijn. Henry Schut is...meer een glaasje water.’ Op radio 10 reageerde Henry Schut.

Foto’s vroeger en nu

Een tijdje terug zag ik op het Twitter-account ‘NL voetbal in beeld’ een geweldige zwart wit foto van een volstrekt willekeurige Eerste Divisiewedstrijd RBC - Go Ahead uit het seizoen 1962/63. Heerlijk om naar te kijken. Nostalgisch ook. Het bijschrift luidde: ‘Prachtige foto gevonden uit het duel tussen #RBC en #GoAhead uit 1963. Alles klopt op de foto: vanuit de huizen kijken bewoners mee, Batavus met een reclamebord en een heerlijk beschaafd spandoek met Hup RBC.'

De hemel boven Gangneung

Eén van de hoogtepunten van de Winterspelen vond ik toch wel de manier waarop Bob de Jong in zijn enthousiasme over Zuid-Koreaanse medaillewinst hoog van de tribune sprong en bij Geert Kuiper en Arie Koops in de nek belandde. Schitterend!

FC Bord op Schoot - Eurosport 10-0

Het is alsof de winnaar van een massasprint in de Tour juichend op de foto staat, terwijl de rest van het peloton op geen enkel pixeltje te zien is. Mijlenver is het gepaste woord niet, er gaapt een astronomisch gat tussen de kijkcijfers naar de Olympische uitzendingen bij de NOS en die van Eurosport. Na een ruime week Winterspelen tonen de rekenmeesters van de Stichting Kijkonderzoek (SKO) aan dat het aanbod van nieuwkomer Eurosport verbleekt bij de kracht en dadendrang van het eerste elftal van FC Bord op Schoot, gespecialiseerd in het afslaan van aanvallen op de leidende positie als sportzender.

Geweldenaar!

Ik volg de Winterspelen van huis uit. Dat is in de beleving onvergelijkbaar met als je er daadwerkelijk bij bent. Ik denk dat alle collega’s die beide hebben meegemaakt dat kunnen beamen. De emotie is anders. Thuis is die minder. Ter plekke schat je de zaken anders in. Ik ben geneigd de verhalen van de collega’s ter plekke te geloven. Die zijn er bij. Maar thuis vallen je andere dingen op.

Astrid Wisman, regisseur NOS bij Olympische Winterspelen

Vanuit een grote container buiten het olympische schaatsstadion in Gangneung krijgen de tv-beelden Nederlandse accenten. Regisseur Astrid Wisman kan daarvoor kiezen uit de shots van zeven eigen camera’s. In de VARAGIDS vertelde zij onlangs daarover. Liefst dertig camera’s in totaal worden ingezet om de Nederlandse tv-kijker geen detail vanaf de schaatsbaan te onthouden. NOS-regisseur Astrid Wisman mixt de ‘world feed’, bestemd voor alle geïnteresseerde landen, met de ‘additional feed’, het Nederlandse vleugje.

Stanley Gontha, maker beste nieuwsfoto Zilveren Camera

In de strijd om de Zilveren Camera werd de ‘Nouri-foto’ van Stanley Gontha uitgeroepen tot beste foto in de categorie Nieuws. Op de foto brengt de vader van Ajax-voetballer Abdelhak Nouri zijn dank uit voor de massale steun. Gontha moest genoegen nemen met een oorkonde als prijs. Had hij met zijn foto de Zilveren Camera gewonnen, dan zou dat 7.500 euro hebben opgeleverd.

Nieuwe buren!

en tijdje geleden beweerde ik op deze plek dat Gertjan Verbeek een standbeeld zou verdienen als hij FC Twente in de eredivisie zou houden. Sindsdien heeft hij geen wedstrijd meer gewonnen. Daarvoor overigens ook bijna niet. Epy Drost, Blaise NKufo, Sander Boschker, of hun standbeelden in de omgeving van de Veste binnenkort gezelschap krijgen valt te bezien. Want het gaat niet zo goed. Ik maak me grote zorgen.

Knorrigheid

Ik mag vooral niet zeuren. Iedere journalist die een evenement als de Olympische Spelen meemaakt kan maar beter in zijn handjes klappen. Op kosten van de baas drie weken de mooiste wintersporten van dichtbij bekijken. Er bovenop zitten wanneer Sven, Carlijn en al die anderen naar Olympisch goud snellen. In het stadion bovenin de bergen ondergedompeld worden in een weergaloze openingsshow met vele memorabele momenten. Nee, het leven lacht ons deze weken in Zuid-Korea toe.

Ik ben de bob!

Vorige week heb ik verteld dat het met de kou op de Winterspelen doorgaans nog wel losloopt. Voordat iedereen in Pyeongchang in gejuich losbarst, moet ik toch zeggen dat er wel een ander dingetje is dat mij zorgen baart. Er zijn geen Nederlandse bobsleeërs.

Transfer Deadline Day

Duizelingwekkende bedragen en steeds schaamtelozer paniekvoetbal hebben er voor gezorgd dat Transfer Deadline Day is geworden wat het is: een gedrocht van een dag waarop veel, zo niet alles, tot uiting komt van wat (top)voetbal soms zo’n verpeste sport maakt.

Eline de Zeeuw, winnares Afstudeerprijs

Websites als ‘Voetbalprimeur’ en ‘Voetbalzone’ zijn een doorn in het oog van veel voetbaljournalisten, met name van de zogeheten ‘clubwatchers’. Dat signaleert Eline de Zeeuw (25) in haar masterscriptie aan de Universiteit van Groningen (Mediastudies). Met die scriptie (‘Clubwatchers, vooral niet te kritisch? Onafhankelijkheid in de voetbaljournalistiek’) won zij de Afstudeerprijs Villamedia.

Henk Hoijtink, Journalist van het jaar 2017

In zijn wekelijkse rubriek ‘Brief van de hoofdredactie’ schrijft Cees van der Laan, hoofdredacteur van Trouw, deze week over Henk Hoijtink, chef sportredactie van Trouw. ’Henk Hoijtink gaat geheel zijn eigen gang’, schrijft Van der Laan over de ‘Sportjournalist van het Jaar’. Hieronder zijn betoog.

Koud?

Ik lees verontrustende berichten over de naderende Winterspelen van Pyeonchang. Het wordt koud, vooral bij de openingsceremonie. De organisatie gaat extra maatregelen treffen. Aan iedereen die de happening wil bijwonen wordt een soort van overlevingspakket uitgedeeld. Snowboots, wintermuts, cognac, niets is te dol.

Bevlekte sport

Ik stond erbij en keek ernaar. Niks vermoedend. De mooiste turnploeg van de wereld, het team van de Verenigde Staten, haalde de voorbije twintig jaar de ene na de andere grote titel. Onverslaanbaar waren ze, de Russinnen en Roemeensen voorbij. Amerikaanse journalisten, altijd in groten getale aanwezig bij de Olympische Zomerspelen (als een soort van incentive), applaudisseerden nog net niet. Maar gossie, wat waren hun girls goed. Yeahh.

Willem!

In de jaren zeventig deed het verhaal de ronde dat als je waar dan ook ter wereld een kaartje op de bus deed en je schreef er alleen maar ‘aan Willem’ op, dat kaartje ook daadwerkelijk bij Willem terecht kwam. Waarschijnlijk hebben de afgelopen dagen veel mensen een kaartje op de bus gedaan met ‘aan Willem’. In het AD vertelde de Kromme dat hij leed aan een ernstige ziekte. In de voetbalwereld kwam dat aan als een mokerslag.

Jiri Büller, winnaar NSP-fotojaarprijs 2017

Opvallend: de winnende NSP-sportfoto van 2017, door Jiri Büller gemaakt voor de Volkskrant, werd destijds niet eens gepubliceerd in de krant. Jiri Büller (44) maakte zich niet kwaad er over, wél over de omstandigheden waaronder hij toen Epke Zonderland moest fotograferen tijdens het NK turnen in Ahoy’ Rotterdam. De NSP-jaarprijs verrijkt zijn oeuvre met al diverse Zilveren Camera-onderscheidingen.

Nepnieuws

Een paar weken geleden volgde ik op een rustig moment een Twitter-stormpje tussen aanhangers van Metro-columniste Ebru Umar (die ik niet lees) en de redactie van de website van LINDA (die ik eveneens niet lees). LINDA had blijkbaar de kop boven een column van Umar veranderd en haar - op basis van die verandering - beschuldigd van racisme ten opzichte van Sylvana Simons.

Het mediabeleid van een volksclub

Je zult maar de verslaggever zijn die de hartslag van een sportclub vrijwel dagelijks moet registreren. Speler één is geblesseerd, speler twee zit te mokken op de reservebank en wil een transfer, speler drie loopt na een lekkere wedstrijd naast zijn schoenen en speler vier ligt niet lekker in de groep.

Goed verhaal!

Ongeveer op deze plek hield collega Daan Smink vorige week een pleidooi voor sporters met een goed verhaal. Die dreigen namelijk te verdwijnen. Eigenlijk zouden we alleen nog sporters aan het woord moeten laten die een goed verhaal te vertellen hebben. Helaas is de tijd dat we ons dat konden veroorloven voorbij.

Hans Heus, fotograaf

Voordat Ajax het alleenrecht kreeg op betaald voetbal in Amsterdam, was er tot 1980 nog FC Amsterdam, voortgekomen uit DWS, Blauw-Wit en De Volewijckers. Als fotograaf bracht Hans Heus (71) de successen én de sfeer van deze kleurrijke club in beeld. Achttien bijzondere foto’s vormen nu drie maanden lang een expositie in café-restaurant Piet de Gruyter in Amsterdam.

Fotograaf Paul Raats over project ‘Tokyo2020’

De Olympische Winterspelen moeten nog komen, maar fotograaf Paul Raats (50) uit Eindhoven kijkt al verder; naar de Zomerspelen van 2020. Voor zijn project ‘Tokyo 2020’ heeft hij al zo’n twintig sporters in Japanse sferen geportretteerd.

Onafhankelijke geest

In de week waarin de recordinternational van Oranje verrassend overstapte naar de Qatarese competitie, keerde een andere voormalige Oranje-vedette al even verrassend terug in de Bundesliga. Net als Wesley Sneijder, die op zijn 33e kiest voor de Qatarese oliemiljoenen van Al Gharafa, heb ik ook Nigel de Jong, die tekende bij FSV Mainz, altijd een erg interessante persoonlijkheid gevonden. Een heel ander type dan Sneijder, maar wel iemand die net als zijn oud-teamgenoot bij Ajax en Oranje doorgaans een goed verhaal te vertellen heeft.

Anton!

Toen de affaire Camiel Eurlings losbarstte had ik mij even terug getrokken in de Lutte, voor een welverdiende vakantie. Althans ik vond dat ik het wel had verdiend. Dat het volk eiste dat het IOC-lid zijn excuses moest aanbieden ging daar langs me heen.

De rauwe kracht van het OKT

Ik was er eigenlijk wel een beetje klaar mee, met dat langebaanschaatsen. Teveel gedoe met cijfertjes achter de komma, weinig avontuur met al die wereldbekerwedstrijden in overkapte buitenlandse arena’s zonder publiek, een groot gebrek aan concurrenten uit serieuze sportlanden. Nee, folklore heb ik het nooit durven noemen, daarvoor ben ik te verkikkerd op het veldrijden, het equivalent van het schaatsen bij onze zuiderburen. Ik hoor de jij-bak al aankomen. Maar toen kwam het OKT. Het Olympisch Kwalificatie Toernooi.

De trainer van 2018!

In de donkere dagen voor kerst zat ik even naar ADO Den Haag - PEC Zwolle te kijken. Het was niet zo druk verder. Aan John van ‘t Schip werd door de mensen van Fox Sports de vraag gesteld wat hij vond van de situatie bij Ajax. Daar was Marcel Keizer net ontslagen en als we de (op dat moment) onbevestigde berichten mochten geloven was Erik ten Hag gevraagd zijn opvolger te worden.

Oude Stempel

Het was in de catacomben van de Barclaycard Arena van Hamburg. Het Nederlands handbalteam had zojuist in een zinderende wedstrijd de bronzen medaille van het WK veroverd, ten koste van Zweden. Collega Henk Stouwdam (NRC) wilde het toernooi nabeschouwen met doelvrouw Tess Wester die een voor haar doen matig WK achter de rug had en gelukkig voor haar en haar team een sterke troostfinale achter de rug had.

Sportvrouw van een tijdperk!

Eén van mijn eerste reportages in de sportjournalistiek was een bezoek aan het concours hippique van Lattrop. Voor de goede orde: ik kwam destijds uit Enschede. Een kilometer of dertig, veertig verderop. Ik had de middelbare school amper verlaten, zowaar nog met een diploma, en had een dag of drie mijn rijbewijs.

Een ramp voor het voetbal!

Inhoudelijk ga ik hier liever niet in op het dispuut tussen Gertjan Verbeek en Raymond Verheijen. Ze staan beiden bij mij in hoog aanzien. De ene omdat hij trainer van FC Twente is, de ander omdat hij mij een jaar of tien geleden dingen heeft verteld die allemaal bleken te kloppen.

Van de prins geen kwaad

De hobbyfotograaf die het vak van fotojournalist naar de verdommenis probeert te helpen, is zich van geen kwaad bewust. Na een bericht op deze site over zijn activiteiten in Calgary klaagde hij in een lange brief aan de NSP hij vorige week dat ,,ik voor mijn gevoel zelfs publiekelijk aan de schandpaal word genageld.”

Spetterend NSP-feest met afscheid Marina Witte

Samen met Arko Sports Media en House of Sports is de NSP drukdoende met de voorbereidingen op het NSP Sport en Media Nieuwjaarsdiner 2017, ditmaal op de Coolste Baan in het Olympisch Stadion. De datum is al bekend (maandag 22 januari 2018), de invulling van het programma en de andere details zoals kostprijs nog niet helemaal.

Alibipraat

Toen ik afgelopen vrijdag keek naar de loting van het ‘WK-waar-we-niet-bij-zijn’ zat ik me af te vragen welke van die landen de laatste vijf interlands op rij allemaal hebben gewonnen? En welke landen acht van de laatste negen wedstrijden in een overwinning konden omzetten?

Aan de bar in Milaan

Ik zag pas afgelopen week de oproep van Maarten Bax, gericht aan mensen die ooit Johan Cruijff hebben ontmoet. Als daar leuke verhalen aan vast zitten, of ze die dan willen opsturen.

VoetbalTV

Tijdens een ronkende Talpa-presentatie kondigde John de Mol afgelopen week aan dat hij samen met de KNVB een voetbalzender gaat beginnen. Hé, hadden we dat niet eerder gehoord? De gedachten gingen al snel terug naar 1996, toen John de Mol en de KNVB ‘iets nieuws’ gingen doen: een eigen voetbalzender starten. Sport7 werd een fiasco.

De sprintkampioen van Plymouth!

Graag had ik mij op deze plaats even in de discussie over doping gemengd. Helaas zit dat er niet in. In de sporten die ik heb gevolgd is nooit doping gebruikt. Ik heb me er daarom nooit in hoeven te verdiepen. Goed, er is een keer een paard betrapt, dat ik net aan het volgen was. Er had gewoon iets verkeerds in het voer gezeten. Kon dat paard ook niks aan doen.

Een unieke beroepsgroep

Bij de feestelijke presentatie van het opus magnum van Klaas Jan van der Weij (de salontafel thuis kreunt onder het gewicht van het boekwerk) was ik vooral verbaasd over de grote opkomst van vakgenoten, collega’s van het feestvarken. Concurrenten als je het goed beschouwt, want laten we eerlijk zijn, het is allerminst een vetpot in de beroepswereld van de fotografen.

Even Dick bellen!

Ze bellen straks wel weer! Dat was de teneur van het verhaal met Dick Advocaat van Mikos Gouka  in AD Sportwereld, kort voordat hij definitief liet weten niet door te gaan als bondscoach.   Hij bedoelde maar: Er is altijd wel iemand die me nodig heeft.

Terug naar Wassenaar!

Interessant om Rob Jansen de laatste weken weer overal te zien opduiken. Het begon in DWDD. Samen met Michel van Egmond vertelde hij over het boek dat Michel over hem schreef. Deal!

Aanrader

Tien jaar geleden nam ik het vliegtuig naar IJsland, toen nog steenrijk visserseiland in het noorden van Europa, om deelnemend journalist te zijn aan Play the Game. Dat stond al bekend als invloedrijk congres voor sportjournalisten, bestuurders en ander sportvolk.

De voetbalfeiten van een hockeyvader

Aardig verhaal laatst op de opiniepagina van de Volkskrant. Onder de titel ‘Voetbal moet op de schop naar Duits voorbeeld’ schreef wetenschapsjournalist Michiel van Nieuwstadt een inleiding over zijn onlangs verschenen boek ‘Succesvol sporten.’

China

Ik heb aan – zeg maar – mijn bemoeienissen met de verkoop van ADO aan een Chinees bedrijf - een flink aantal Chinese vrienden en bekenden overgehouden. Het duurde dan ook niet lang voordat ik na de prachtige goal van Aron Meijers tegen Feyenoord ‘app-jes’ en ‘We Chat-jes’ vanuit China binnen kreeg.

Nog één keer dan: De Grote Vier!

 Een paar weken geleden was Dik van der Meulen bij ons op bezoek. Dik geniet als schrijver de nodige bekendheid. Zo won hij bijvoorbeeld met zijn biografie over Multatuli ooit de AKO Literatuurprijs.

Het grote opleuken begint te jeuken

Geen idee meer wanneer de gekte is begonnen. Waren het de handballers die van een internationaal titeltoernooi af wilden uit vrees voor een flinke strop? Of was het de schaatsbond die in het enige schaatsmaffe land ter wereld geen kans zag om zonder verlies een wereldbekerwedstrijd in Thialf te houden, en dus een World Cup teruggaf aan de ISU?

Tandenpoetsen

Wat sport zo mooi maakt, dat is vaak niet eens de sport zelf. Dat zijn de bijzondere verhalen in de kantlijn, dingen die buiten het veld, de baan of het parcours gebeuren maar wel veel zeggen over de soms zo wonderlijke sportwereld met al z’n bijzondere figuren. Het zijn verhalen om te lachen of om vol ongeloof het hoofd bij te schudden.

‘Geslachtsongelijkheid in verslaggeving’

In de sportverslaggeving worden vrouwelijke sporters vaak anders benaderd en beschreven dan hun mannelijke collega’s. Dat constateert de mediacommissie van het IOC, die zich onlangs heeft gebogen over geslachtsongelijkheid in de sportjournalistiek.